Traduction de «vast bedrag veeleer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

vast bedrag
montant fixe

verzekering tot uitkering van een vast bedrag
assurance à caractère forfaitaire

in een vast bedrag uitgedrukte verdienste | vaste verdienste
gain forfaitaire

vast bedrag
paiement forfaitaire

zekerheidstelling voor een vast bedrag
garantie forfaitaire

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Vanuit pragmatisch oogpunt volstaat het ook om bijvoorbeeld bij de aanduiding van de betalingsregeling van een kredietovereenkomst met vaste kapitaalsdelging (en derhalve met degressieve termijnbetalingen) het aantal termijnbetalingen alsook het bedrag van de eerste drie termijnbetalingen en de laatste te vermelden met een aanduiding hoe de overige termijnbetalingen berekend en samengesteld worden, meer bepaald, met mededeling dat elke termijnbetaling bestaat uit hetzelfde kapitaalgedeelte x en een afnemend interestgedeelte berekend op basis van het verschuldigd blijvend saldo, veeleer dan bv. bij een kredietovereenkomst met een looptijd van 20 jaar alle 240 termijnbetalingen op te geven.
D'un point de vue pratique, il suffit par exemple, à côté de l'indication des modalités de paiement d'un contrat de crédit à amortissement fixe en capital (et par conséquent avec des montants de paiement dégressifs), de mentionner le nombre de paiements à crédit ainsi que le montant des trois premiers termes et du dernier, en indiquant comment les autres montants de termes sont calculés et composés, plus particulièrement, avec la communication que chaque échéance de paiement comprend la même part de capital x et une diminution de la partie d'intérêt calculée sur base du solde restant dû plutôt que, par exemple, de donner la totalité des 240 termes de paiement pour un contrat de crédit d'une durée de 20 ans.

Ik heb een amendement ingediend om hierbij te verwijzen naar een vast bedrag veeleer dan naar een percentage van de gewone inkomsten.
J'ai déposé un amendement afin de faire référence à un montant fixe plutôt qu'à un pourcentage des recettes ordinaires.

2. a) Zijn de belastingadministraties gerechtigd aan de bepalingen van artikel 49 en artikel 53, 15° tweede zinsdeel, WIB 1992 nog een extra voorwaarde toe te voegen en te stellen dat het «verschil» tussen het totaal bedrag van de toegekende bezoldigingen waarvan sprake in de artikelen 30, 2° en 32 WIB 1992 én de ten laste genomen verliezen per maatschappelijk boekjaar niet meer mag belopen dan een of ander door de onderzoekende ambtenaren bepaald vast of forfaitair jaarbedrag? b) Zijn het niet veeleer zowel de financiële en economische noden van de verlieslatende vennootschappen, behorende tot welke sector ook, als de tewerkstellingsgarantie van de bedrijfsleiders die hier van algemeen doorslaggevende aard zijn, dan een of andere juist voornoemde administratieve beperking tot een welbepaald willekeurig bedrag? c) Is het verder ook niet zo dat het overdadig toekennen van bezoldigingen en/of van voordelen van alle aard bij «verlieslatende» firma's voor de bestuurders of zaakvoerders voortaan een misbruik van vennootschapsgoederen en/of van vertrouwen kan betekenen dat op grond van artikel 492bis van het Strafwetboek zeer streng kan beteugeld worden?
2. a) Les administrations fiscales sont-elles habilitées à ajouter une condition supplémentaire aux dispositions de l'article 49 et de l'article 53, 15° deuxième alinéa, CIR 1992 et à considérer que «l'écart» entre le montant global des rémunérations visées à l'article 30, 2° et 32 CIR 1992 - et les pertes prises en charge par exercice social, ne peut excéder l'un ou l'autre montant annuel fixe ou forfaitaire fixé par les fonctionnaires chargés du dossier? b) Ne sont-ce pas les besoins financiers et économiques des sociétés déficitaires, à quelque secteur qu'elles appartiennent, et la garantie d'emploi des dirigeants d'entreprise qui sont généralement déterminants en l'espèce, plus qu'une quelconque limitation administrative à un montant arbitraire donné? d) Par ailleurs, l'octroi excessif, dans des sociétés «déficitaires», de rémunérations et/ou d'avantages de toute nature aux administrateurs ou gérants n'est-il pas considéré dorénavant comme un abus de biens sociaux et/ou comme abus de confiance ce qui, en vertu de l'article 492bis du Code pénal, est passible de sanctions très sévères?

2. a) Zijn de belastingadministraties gerechtigd aan de bepalingen van artikel 49 en artikel 53, 15° tweede zinsdeel, WIB 1992 nog een extra voorwaarde toe te voegen en te stellen dat het «verschil» tussen het totaal bedrag van de toegekende bezoldigingen waarvan sprake in de artikelen 30, 2° en 32, WIB 1992 én de ten laste genomen verliezen per maatschappelijk boekjaar niet meer mag belopen dan een of ander door de onderzoekende ambtenaren bepaald vast of forfaitair jaarbedrag? b) Zijn het niet veeleer zowel de financiële en economische noden van de verlieslatende vennootschappen, behorende tot welke sector ook, als de tewerkstellingsgarantie van de bedrijfsleiders die hier van algemeen doorslaggevende aard zijn, dan een of andere juist voornoemde administratieve beperking tot een welbepaald willekeurig bedrag? c) Is het verder ook niet zo dat het overdadig toekennen van bezoldigingen en/of van voordelen van alle aard bij «verlieslatende» firma's voor de bestuurders of zaakvoerders voortaan een misbruik van vennootschapsgoederen en/of van vertrouwen kan betekenen dat op grond van artikel 492bis van het Strafwetboek zeer streng kan beteugeld worden?
2. a) Les administrations fiscales sont-elles habilitées à ajouter une condition supplémentaire aux dispositions de l'article 49 et de l'article 53, 15° deuxième alinéa, CIR 1992 et à considérer que «l'écart» entre le montant global des rémunérations visées à l'article 30, 2° et 32, CIR 1992 et les pertes prises en charge par exercice social, ne peut excéder l'un ou l'autre montant annuel fixe ou forfaitaire fixé par les fonctionnaires chargés du dossier? b) Ne sont-ce pas les besoins financiers et économiques des sociétés déficitaires, à quelque secteur qu'elles appartiennent, et la garantie d'emploi des dirigeants d'entreprise qui sont généralement déterminants en l'espèce, plus qu'une quelconque limitation administrative à un montant arbitraire donné? d) Par ailleurs, l'octroi excessif, dans des sociétés «déficitaires», de rémunérations et/ou d'avantages de toute nature aux administrateurs ou gérants n'est-il pas considéré dorénavant comme un abus de biens sociaux et/ou comme abus de confiance ce qui, en vertu de l'article 492bis du Code pénal, est passible de sanctions très sévères?