De jeugdzorg is nu vooral gericht op kwantiteit veeleer dan op kwaliteit, vandaar het terecht bekritiseerde fenomeen van de « acute vergaderziekte », waarbij eenieder tracht zijn verantwoordelijkheid af te wentelen op anderen.
L'essentiel de l'aide à la jeunesse aujourd'hui n'est pas basé sur la qualité des interventions, mais sur la quantité de celles-ci, d'où le phénomène critiqué à juste titre de la « réunionite aiguë », où chacun a tendance à se décharger de sa responsabilité sur d'autres.