Vertaling van "unie geen verantwoording " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

staat, die geen lid is van de Europese Unie
état tiers à l'Union européenne

Het in dit document vervatte juridisch advies is beschermd krachtens artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie. De Raad van de Europese Unie heeft dit advies niet voor het publiek beschikbaar gesteld en behoudt zich voor al zijn rechten te doen gelden in geval van openbaarmaking waarvoor geen toestemming is verleend.
Le présent document contient des avis juridiques faisant l'objet d'une protection au titre de l'article 4, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1049/2001 du Parlement européen et du Conseil du 30 mai 2001 relatif à l'accès du public aux documents du Parlement européen, du Conseil et de la Commission, et non rendus accessibles au public par le Conseil de l'Union européenne. Le Conseil se réserve la faculté de faire valoir tous ses droits en cas de publication non autorisée.

derde land | land dat geen lid is van de EU | niet-lid van de Unie
État non-membre de l'UE | pays tiers

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

12. betreurt het feit dat de Raad van mening is als enige instelling van de Unie geen verantwoording te hoeven afleggen voor het gebruik van de middelen waarover hij beschikking heeft gekregen;
12. déplore le fait que le Conseil estime que, contrairement aux autres institutions de l'Union, il n'est pas responsable de l'utilisation des fonds qui sont mis à sa disposition;

Aangezien het verschil in behandeling tussen de aanvragers van gezinsbijslag voor een kind van Belgische nationaliteit en de aanvragers van gezinsbijslag voor een kind dat de nationaliteit bezit van een Staat die geen lid is van de Europese Unie, redelijk verantwoord is, is het verschil in behandeling onder gezinnen, dat voortvloeit uit het feit dat de berekening van de gezinsbijslag die verschuldigd is aan het kind van Belgische nationaliteit dat zich in een gezin bevindt dat eveneens een kind van vreemde nationaliteit omvat, geen rekening houdt met de aanwezigheid van dat laatste, hetgeen een logisch gevolg van het eerste verschil in behandeling is, immers eveneens redelijk verantwoord.
En effet, dès lors que la différence de traitement entre les demandeurs de prestations familiales en faveur d'un enfant de nationalité belge et les demandeurs de prestations familiales en faveur d'un enfant qui possède la nationalité d'un Etat tiers à l'Union européenne est raisonnablement justifiée, la différence de traitement entre familles, découlant du fait que le calcul des prestations familiales dues à l'enfant de nationalité belge qui se trouve au sein d'une famille comprenant également un enfant de nationalité étrangère ne tient pas compte de la présence de ce dernier, qui est une conséquence logique de la première différence de traitement, est également raisonnablement justifiée.

6. stelt vast dat artikel 317 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie weliswaar bepaalt dat de Commissie de begroting van de Unie onder haar eigen verantwoordelijkheid uitvoert, maar dat volgens de huidige opvatting van „gedeelde verantwoordelijkheid” de meeste beheersfuncties worden uitgevoerd door nationale organen die geen rechtstreekse verantwoordingsplicht op het niveau van de Unie hebben en waarover de Commissie maar beperkte handhavingbevoegdheden heeft; is dan ook van mening dat deze organen op het niveau van de Unie rechtstreeks verantwoording moeten afleggen aan de Commissie; beklemtoont dat dit de Commissie niet ontslaat van haar verantwoordelijkheid voor de uitvoering van de begroting van de Unie, maar juist van haar eist dat zij een harde lijn volgt tegenover lidstaten die zich niet kwijten van hun verantwoordelijkheden onder het gedeeld beheer;
6. observe que si la Commission, en vertu de l'article 317 du traité sur le fonctionnement de l'Union européenne, exécute le budget de l'Union sous sa propre responsabilité, dans la conception actuelle de la «gestion partagée», la plupart des fonctions de gestion sont assurées par des organismes nationaux qui ne sont pas directement responsables au niveau de l'Union et sur lesquels la Commission n'a que des compétences d'exécution limitées; estime dès lors que ces organismes sont censés être directement responsables au niveau de l'Union devant la Commission; insiste sur le fait que cette situation n'exonère pas la Commission de sa responsabilité pour l'exécution du budget de l'Union mais que, au contraire, elle lui impose de se montrer ferme vis-à-vis de tout État membre n'assumant pas ses responsabilités au titre de la gestion partagée;

6. stelt vast dat artikel 317 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie weliswaar bepaalt dat de Commissie de begroting van de Unie onder haar eigen verantwoordelijkheid uitvoert, maar dat volgens de huidige opvatting van "gedeelde verantwoordelijkheid" de meeste beheersfuncties worden uitgevoerd door nationale organen die geen rechtstreekse verantwoordingsplicht op het niveau van de Unie hebben en waarover de Commissie maar beperkte handhavingbevoegdheden heeft; is dan ook van mening dat deze organen op het niveau van de Unie rechtstreeks verantwoording moeten afleggen aan de Commissie;
6. observe que si la Commission, en vertu de l'article 317 du traité sur le fonctionnement de l'Union européenne, exécute le budget de l'Union sous sa propre responsabilité, dans la conception actuelle de la "gestion partagée", la plupart des fonctions de gestion sont assurées par des organismes nationaux qui ne sont pas directement responsables au niveau de l'Union et sur lesquels la Commission n'a que des compétences d'exécution limitées; estime dès lors que ces organismes sont censés être directement responsables au niveau de l'Union devant la Commission;

9. betreurt dat de Europese Unie de aanbevelingen van het verslag-Goldstone niet heeft uitgevoerd; verzoekt de lidstaten van de Unie andermaal te werken aan een ferm gemeenschappelijk standpunt van de Europese Unie met betrekking tot het aan het verslag-Goldstone te geven gevolg, door in het openbaar aan te dringen op het afleggen van verantwoording voor de vermeende misdaden, en door Israël aan te sporen onderzoeken in te stellen die voldoen aan de internationale normen van onafhankelijkheid, onpartijdigheid, transparantie, snelheid en doeltreffendheid, overeenkomstig resolutie A/RES/64/10 van de Algemene Vergadering van de VN; is van mening dat geen sprake kan zijn van vooruitgang in het vredesproces in het Midden-Oosten als er geen verantwoording wordt afgelegd en geen recht wordt gedaan, en dat de tot dusverre ingestelde onderzoeken niet aan deze eisen voldoen; eist dat de Europese Unie de follow-up van het verslag-Goldstone tot een onderdeel van haar dialogen met Israël maakt;
9. déplore le fait que les recommandations du rapport Goldstone n'aient pas été mises en œuvre par l'Union européenne; demande une nouvelle fois aux États membres de l'Union d'œuvrer à l'établissement d'une position commune ferme de l'Union européenne sur la suite donnée au rapport Goldstone, en demandant publiquement que des comptes soient rendus sur les allégations de crimes et en exhortant Israël à mener des enquêtes qui satisfassent aux normes internationales d'indépendance, d'impartialité, de transparence, de rapidité et d'efficacité, conformément à la résolution A/RES/64/10 de l'Assemblée générale des Nations unies; estime que le processus de paix au Proche-Orient ne saurait progresser sans responsabilité ni justice, et que les investigations menées jusqu'à présent ne satisfont pas à ces exigences; exige que l'Union européenne inclue le suivi du rapport Goldstone dans les dialogues qu'elle mène avec Israël;

Hoewel de leeftijdsvereiste van eenentwintig jaar vervat in artikel 40bis, § 2, eerste lid, 2°, c), van de wet van 15 december 1980 op zich niet zonder redelijke verantwoording is, bestaat er derhalve geen redelijke verantwoording voor het feit dat op grond van artikel 10, § 1, eerste lid, 5°, onder bepaalde voorwaarden een afwijking van de vermelde leeftijdsvereiste kan worden toegestaan bij gezinshereniging met een onderdaan van een derde Staat, terwijl dat sinds de aanneming van de bestreden bepaling niet meer mogelijk is bij gezinshereniging met een burger van de Unie.
Par conséquent, même si la condition d'âge de vingt et un ans contenue dans l'article 40bis, § 2, alinéa 1, 2°, c), de la loi du 15 décembre 1980 n'est pas en soi dénuée de justification raisonnable, il n'existe pas de justification raisonnable au fait qu'une dérogation à la condition d'âge puisse être accordée, en vertu de l'article 10, § 1, alinéa 1, 5°, à certaines conditions en cas de regroupement familial avec un ressortissant d'un Etat tiers alors que, depuis l'adoption de la disposition attaquée, cette dérogation n'est plus possible en cas de regroupement familial avec un citoyen de l'Union.

Daartegenover staat dat de Commissie, wanneer staatssteun wordt toegekend voor projecten of activiteiten die, wat de technologische inhoud, risicograad en omvang ervan betreft, vergelijkbaar zijn met projecten of activiteiten die binnen de Unie al op marktvoorwaarden plaatsvinden, in beginsel ervan uitgaan dat geen marktfalen speelt en zal zij verder bewijs en verdere verantwoording verlangen voor de behoefte aan overheidsmaatregelen.
Par ailleurs, lorsque l’aide d’État est accordée pour des projets ou activités qui, en termes de contenu technologique, de niveau de risque et de taille, sont identiques à ceux déjà exécutés dans l’Union aux conditions du marché, la Commission présumera en principe qu’il n’y a pas de défaillance du marché et demandera des éléments de preuve et de justification supplémentaires étayant la nécessité d’une intervention de l’État.

Volgens hem maakt het loutere feit dat het Hof van Justitie de bedoelde wetgeving onverenigbaar heeft verklaard met het recht van de Europese Unie in zoverre verplichtingen worden opgelegd aan onderdanen van andere lidstaten van de Europese Unie prima facie geen dergelijke objectieve en redelijke verantwoording uit.
Selon lui, le simple fait que la Cour de justice a déclaré la législation visée incompatible avec le droit de l'Union européenne dans la mesure où celle-ci impose des obligations aux ressortissants d'autres Etats membres de l'Union européenne ne constitue pas de prime abord une telle justification objective et raisonnable.

De in het middel aangehaalde bepalingen van de richtlijn 2002/83/EG kunnen niet in die zin worden begrepen dat zij een lidstaat van de Europese Unie verbieden om maatregelen te nemen, waarbij aan de kandidaat-verzekeringnemer, nadat hij aan de verzekeraar te kennen heeft gegeven dat hij niet akkoord gaat met de voorgestelde bijpremie, de mogelijkheid wordt geboden om een onafhankelijke instantie te laten nagaan of de voorgestelde bijpremie objectief en redelijk is verantwoord, en waarbij op de verzekeraar geen verplichting rust om de overeenkomst te sluiten overeenkomstig de door die instantie voorgestelde bijpremie.
Les dispositions de la directive 2002/83/CE invoquées dans le moyen ne peuvent être interprétées en ce sens qu'elles interdisent à un Etat membre de l'Union européenne de prendre des mesures qui permettent au candidat preneur d'assurance, après que celui-ci a fait savoir à l'assureur qu'il contestait la surprime proposée, de faire examiner par une instance indépendante si la surprime proposée est objectivement et raisonnablement justifiée et qui n'obligent pas l'assureur à conclure le contrat conformément à la surprime proposée par cette instance.