Vertaling van "uitzondering gewag gemaakt " (Nederlands → Frans) :

In de voorlaatste considerans van de preambule van de richtlijn, wordt ter verantwoording van deze uitzondering gewag gemaakt van specifieke omstandigheden en evenwichten in België die in verband staan met het feit dat er volgens de Grondwet drie officiële talen bestaan, alsmede een verdeling in gewesten en gemeenschappen.
Dans l'avant-dernier considérant du préambule de la directive, on justifie cette dérogation en faisant état de circonstances et d'équilibres propres à la Belgique, liées au fait qu'en vertu de la Constitution, il existe trois langues officielles ainsi qu'une division en régions et communautés.

Als de EPB-aangever acht dat zijn aanvraag geheel of gedeeltelijk in aanmerking kan komen voor één van de in artikel 10 bedoelde uitzonderingen op de EPB-eisen laat hij zijn vergunningsaanvraag voor het betrokken gedeelte vergezeld gaan van een bewijsnota waarin gewag gemaakt wordt van de toepasselijke uitzondering, in plaats van de technische, ecologische en economische haalbaarheidsstudie en de aanvankelijke EPB-aangifte.
Lorsque le déclarant PEB estime que sa demande peut bénéficier, en tout ou en partie, d'une des exceptions aux exigences PEB établies à l'article 10, il joint à sa demande de permis, pour la partie concernée, à la place de l'étude de faisabilité technique, environnementale et économique et de la déclaration PEB initiale, une note justificative indiquant l'exception applicable.

21. stelt voor dat de Europese wetgevingsvoorstellen moeten worden aangevuld met een effectbeoordeling over cultureel erfgoed, en dat als er in de effectbeoordeling gewag wordt gemaakt van een negatieve impact, cultureel erfgoed bij wijze van uitzondering moet worden uitgesloten van het toepassingsgebied van het wetgevingsvoorstel;
21. propose que toute proposition législative européenne soit complétée par une analyse d'impact sur le patrimoine culturel, et qu'en cas d'analyse d'impact négative, le patrimoine culturel soit exclu du champ de la proposition législative en tant qu'exception;

De parlementaire voorbereiding van de voormelde wet van 15 september 2006 vermeldt daaromtrent : « Het huidige artikel 19, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State heeft tot doel diegenen die zich benadeeld achten door een administratieve beslissing met individuele strekking in kennis te stellen van het bestaan van de mogelijkheid om tegen deze beslissing beroep in te stellen. De naleving van deze vormvereiste impliceert dat gewag moet worden gemaakt van het bestaan van de mogelijkheid om bij de Raad van State beroep in te stellen en van de verplichting om dit beroep in te stellen bij aangetekende brief binnen zestig dagen na de kennisgeving. In zijn arrest nr. 134.024 van 19 juli 2004 heeft de Algemene Vergadering van de Raad van State overwogen ' dat artikel 19, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, afwijkt van de regels betreffende de verjaring van beroepen en net als die regels van openbare orde is; dat voor die bepaling geen uitzondering geldt; dat de rechtsonzekerheid waartoe deze bepaling zou kunnen leiden, te wijten is enerzijds aan het tekortschieten van de administratieve overheid en anderzijds aan de bedoeling van de wetgever om op de niet-naleving van die bepaling een radicale straf te stellen waarvan de werking niet beperkt is in de tijd; dat het beroep tot nietigverklaring ratione temporis ontvankelijk is; '. Dit arrest houdt in dat, zolang niet is voldaan aan de in artikel 19, tweede lid, bepaalde vormvereisten, de verjaringstermijn niet ingaat, ongeacht de vraag of de burger, ten voordele van wiens persoonlijke belangen dit voorschrift geldt, al dan niet weet dat tegen deze beslissing een beroep bij de Raad van State openstaat. De Regering vindt het om reden van de rechtszekerheid niet opportuun dat ingevolge een tekortkoming van de administratieve overheid in zijn verplichtingen, de potentiële verzoeker aan geen enkele termijn zou zijn gebonden. Om de rechtszekerheid die vereist da ...
Les travaux préparatoires de la loi du 15 septembre 2006 précitée mentionnent à ce sujet : « L'actuel article 19, alinéa 2, des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat a pour but d'informer ceux qui s'estiment lésés par un acte administratif individuel, de l'existence d'un recours contre cet acte. Le respect de cette formalité implique l'indication de l'existence d'un recours au Conseil d'Etat et de l'obligation d'introduire ce recours par lettre recommandée dans les soixante jours de la notification. Dans son arrêt n° 134.024 du 19 juillet 2004, l'assemblée générale du Conseil d'Etat a considéré que ' l'article 19, alinéa 2, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973, déroge aux règles relatives à la prescription des recours et revêt le même caractère d'ordre public que celui qui s'attache à ces règles; qu'il ne souffre pas d'exception; que l'insécurité juridique que pourrait engendrer cette disposition est due, d'une part, à la carence de l'autorité administrative et, d'autre part, à la volonté du législateur d'assortir sa méconnaissance d'une sanction radicale et illimitée dans le temps; que le recours en annulation est recevable ratione temporis; '. Cet arrêt implique que, tant qu'il n'est pas satisfait aux formalités prévues à l'article 19, alinéa 2, le délai de prescription ne court pas, que le citoyen au profit duquel vaut cette prescription sache ou non qu'un recours contre cette décision est ouvert devant le Conseil d'Etat. Le Gouvernement n'estime pas opportun, pour une raison de sécurité juridique, que suite à un manquement de l'autorité administrative à ses obligations, le requérant potentiel ne soit lié à aucun délai. Afin de concilier la sécurité juridique qui exige que chaque acte individuel revête à un moment déterminé un caractère définitif avec l'exigence justifiée de protection juridique, un délai de prescription définitif a été prévu. Quel que soit le cas, le délai de prescription prend cours quatre mois après la notificati ...

Naar analogie van de geldende regels voor de goedkeuring van een prospectus door de FSMA bij een openbare aanbieding van beleggingsinstrumenten, of bij de goedkeuring van essentiële beleggersinformatie die verkrijgbaar wordt gesteld voor de beleggers met betrekking tot ICB's, mag geen gewag worden gemaakt van het optreden van de FSMA in het document met essentiële spaardersinformatie, met uitzondering, in voorkomend geval, van de vermelding dat het document door haar werd goedgekeurd.
De surcroît, par analogie avec les règles applicables à l'approbation d'un prospectus par la FSMA lors d'une offre publique d'instruments de placement, ou à l'approbation des informations clés mises à la disposition des investisseurs en matière d'OPC, aucune mention de l'intervention de la FSMA ne peut être faite dans le document d'informations clés pour l'épargnant, mise à part, le cas échéant, une mention de son approbation.

Naar analogie van de bepalingen van het besluit over het document met essentiële spaardersinformatie, bepaalt artikel 9, § 3, dat geen gewag mag worden gemaakt van het optreden van de FSMA in de reclame en de andere documenten en berichten, met uitzondering, in voorkomend geval, van de vermelding dat zij door de FSMA zijn goedgekeurd.
Par analogie avec ce que prévoit l'arrêté pour le document d'informations clés pour l'épargnant, l'article 9, paragraphe 3, prévoit qu'aucune mention de l'intervention de la FSMA ne peut être faite dans les communications à caractère promotionnel et les autres documents et avis, mise à part, le cas échéant, une mention de son approbation.

Ingevolge het verzoek van Griekenland, waarin gewag gemaakt wordt van moeilijkheden bij de voorziening met dergelijke kisten, dienen deze overgangsmaatregelen bij wijze van uitzondering met een jaar te worden verlengd en moet daartoe voor het verkoopseizoen 2001/2002 een tussenpercentage van 75 % als minimum voor levering en opslag in dergelijke kisten worden vastgesteld.
Comme suite à la demande de la Grèce faisant état de difficultés d'approvisionnement desdites caisses, il convient exceptionnellement de prolonger d'un an ces mesures transitoires et, pour ce faire, de fixer pour la campagne 2001/2002, un taux intermédiaire minimal de 75 % des quantités livrées et stockées dans lesdites caisses.