De voornaamste conclusies van de Commissie zijn: het programma is in overeenstemming met de vereisten van het stabiliteits- en groeipact; het programma omvat drie macro-economische
scenario's, maar de uitgewerkte voorspellingen voor de geaggregeerde grootheden van de overheidsfinanciën zijn gebaseerd op het voorzichtige scenario; volgens dit scenario zal het overheidstekort in 2002 gedaald zijn tot 1% van het BBP. De Nederlandse autoriteiten hebben voor deze behoedzame aanpak gekozen om een gezonde situatie van de overheidsfinanciën te verzekeren; het middelste, meer optimistische scenario lijkt evenwel beter overeen te stemmen met
...[+++] de huidige algemene opvattingen: in dit scenario is er in 2002 nagenoeg geen sprake meer van een tekort; de voor 1999-2002 voorgenomen inspanningen tot begrotingsconsolidatie lijken minder ambitieus in vergelijking met de vooruitgang die werd geboekt tot aan 1997; het accent is verder verlegd naar vermindering van de belastingdruk en verhoging van de uitgaven voor structurele verbetering; deze aanpak is begrijpelijk maar vereist nauwlettend toezicht van de Nederlandse autoriteiten; alle kansen moeten worden benut om de veiligheidsmarge, bedoeld om te voorkomen dat het tekort de bij Verdrag bepaalde referentiewaarde van 3% van het BBP overschrijdt, te vergroten en aldus de begrotingssituatie van Nederland te verbeteren.Les principales conclusions de la Commission sont les suivantes : ce programme est globalement conforme aux dispositions du pacte de stabilité et de croissance; il présente trois
scénarios macro-économiques, mais toutes les prévisions détaillées concernant les agrégats des finances publiques se fondent sur le scénario minimaliste, selon lequel le déficit public devrait tomber à 1 % du PIB en 2002; cette attitude prudente des autorités néerlandaises s'explique par le souci de conserver des finances publiques saines; le scénario intermédiaire, plus optimiste, paraît cependant mieux correspondre au consensus actuel; dans ce scénario,
...[+++] le budget devrait approcher de l'équilibre en 2002; l'effort d'assainissement budgétaire prévu de 1999 à 2002 semble moins ambitieux que les progrès accomplis jusqu'en 1997; le programme est plus nettement axé sur l'allégement de la pression fiscale, ainsi que sur l'accroissement des dépenses, dans un but d'amélioration structurelle; cette approche est compréhensible, mais elle implique une surveillance étroite de la part des autorités néerlandaises; toutes les occasions doivent être mises à profit pour consolider davantage la marge de sécurité destinée à empêcher le déficit de dépasser la valeur de référence de 3 % du PIB fixée par le Traité, et pour renforcer ainsi la position budgétaire des Pays-Bas.
