Vertaling van "uitgesproken of door een belgisch rechtscollege uitvoerbaar verklaarde gerechtelijke veroordeling " (Nederlands → Frans) :

Daar het bijzonder stembureau de lijst opstelt van de kiezers die in het buitenland verblijven, is het ook het bijzonder stembureau dat onderzoekt of de personen die hun inschrijving hebben aangevraagd, al dan niet voldoen aan de kiesbevoegdheidsvoorwaarden. Na raadpleging van hun strafregister, weert het de personen die met toepassing van de artikelen 6 tot 9bis van het Kieswetboek vervallen verklaard zijn van hun kiesrechten of geschorst zijn in de uitoefening ervan wegens een in België uitgesproken of door een Belgisch rechtscollege uitvoerbaar verklaarde gerechtelijke veroordeling of beslissing.
Étant donné que c'est le bureau électoral spécial qui dresse la liste des électeurs résidant à l'étranger, il vérifie si les personnes qui ont demandé leur inscription remplissent ou non les conditions de l'électorat; après consultation de leur casier judiciaire, il écarte les personnes qui par application des articles 6 à 9bis du Code électoral, se trouvent frappées de la déchéance ou d'une suspension de leurs droits électoraux, du chef d'une condamnation ou d'une décision judiciaire prononcée en Belgique ou exéquaturée par une juridiction belge.

« Schendt artikel 356 van het WIB 1992, zoals ingevoerd bij artikel 2 van de wet van 22 december 2009 houdende fiscale bepalingen (B.S. 31 december 2009), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het fiscaal proces van subsidiaire aanslag zijn karakter van burgerlijk proces, beheerst door het gemeen gerechtelijk recht, ontneemt, en in zoverre het de belastingadministratie de mogelijkheid biedt een nochtans vervallen rechtsgeding te doen herleven, niet alleen de debatten voort te zetten voor een rechterlijke instantie die de vordering van de belastingplichtige nochtans heeft ingewilligd, hetgeen het rechtsgeding zou moeten doen vervallen en het definitief aan de rechterlijke instantie zou moeten onttrekken met toepassing van artikel 19 van het Gerechtelijk Wetboek, maar voorts het onderwerp van het voortgezette rechtsgeding te veranderen en van procedurele rol te veranderen, waarbij de fiscus in het raam van eenzelfde rechtsgeding een veroordeling tot het betalen van sommen op naam van de belastingplichtige vordert nadat zijn titel langs gerechtelijke weg nietig verklaard werd, terwijl de beginselen van het gerechtelijk recht vereisen dat indien de rechterlijke instantie de nietigverklaring heeft uitgesproken, het geschil aan haar wordt onttrokken en terwijl de onttrekking van openbare orde is, hetgeen belet dat de vordering tot geldigverklaring van een subsidiaire aanslag nog kan worden voorgelegd aan de ' geadieerde ' rechterlijke instantie ?
« L'article 356 du CIR 1992, tel qu'introduit par l'article 2 de la loi du 22 décembre 2009 portant des dispositions fiscales (M.B. du 31 décembre 2009), viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il dépossède le procès fiscal en cotisation subsidiaire de sa nature de procès civil, régi par le droit judiciaire commun, et en ce qu'il permet à l'administration fiscale de faire renaitre une instance pourtant éteinte, de non seulement poursuivre les débats devant une juridiction qui a pourtant fait droit à la demande du contribuable, ce qui devrait éteindre l'instance et la dessaisir définitivement par application de l'article 19 du Code judiciaire, mais encore, de changer l'objet de l'instance poursuivie et à changer de rôle procédural, le fisc postulant dans le cadre d'une même instance une condamnation de somme à charge du contribuable après avoir vu son titre annulé par voie judiciaire alors que les principes du droit judiciaire commandent que si la juridiction a prononcé l'annulation, elle est dessaisie du litige et alors que le dessaisissement est d'ordre public, ce qui empêche que la demande en validation d'une cotisation subsidiaire puisse encore être soumise à la juridiction ' saisie ' ?

Met de prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van die bepaling, in zoverre zij voor de verdachte in een termijn van vierentwintig uren voorziet om verzet aan te tekenen tegen de beschikking van de raadkamer waarbij de feiten bewezen worden verklaard en waarbij de opschorting van de uitspraak van de veroordeling wordt uitgesproken, terwijl krachtens artikel 135, §§ 1 en 3, van het Wetboek van strafvordering, de procureur des Konings en de burgerlijke partij over een termijn van vijftien dagen beschikken om hoger beroep in te stellen tegen een door hetzelfde rechtscollege uitgesproken beschikking van buitenvervolgingstelling.
La question préjudicielle invite la Cour à se prononcer sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de cette disposition, en ce qu'elle prévoit pour l'inculpé un délai de vingt-quatre heures pour former opposition de l'ordonnance de la chambre du conseil déclarant les faits établis et prononçant la suspension du prononcé de la condamnation, alors qu'en vertu de l'article 135, §§ 1 et 3, du Code d'instruction criminelle, le procureur du Roi et la partie civile disposent d'un délai de quinze jours pour interjeter appel d'une ordonnance de non-lieu prononcée par la même juridiction.

Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters J. Spreutels en A. Alen, en de rechters E. De Groot, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 9 oktober 2014 in zake de procureur-generaal tegen M. E.A., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 23 oktober 2014, heeft het Hof van Beroep te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schenden artikel 604 van het Gerechtelijk Wetboek en artikel 23 van het Wetboek van de Belgische nationaliteit, in samenhang gelezen met artikel 23/1 van het Wetboek van de Belgische nationaliteit, ingevoerd bij de wet van 4 december 2012, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en/of artikel 2.1 van het Zevende Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, aangezien zij de toegang tot een dubbele aanleg met volle rechtsmacht niet toestaan aan personen die van de Belgische nationaliteit vervallen kunnen worden verklaard wegens veroordelingen die zijn uitgesproken voor in artikel 23/1, § 1, bedoelde misdrijven die in ogenschouw worden genomen vanuit de invalshoek van ' ernstige tekortkomingen aan hun verplichtingen als Belgische burger ' in de zin van artikel 23, § 1, 2°, in het kader van een vordering die met toepassing van artikel 23, § 3, onmiddellijk voor het hof van beroep is gebracht en niet voor de rechter bij wie de strafvordering aanhangig is gemaakt, en zulks zelfs wanneer de veroordelingen waarop de vordering tot vervallenverklaring is gebaseerd, dateren van vóór de inwerkingtreding, op 14 december 2012, van artikel 23/1 van het Wetboek van de Belgische nationaliteit ?
La Cour constitutionnelle, composée des présidents J. Spreutels et A. Alen, et des juges E. De Groot, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 9 octobre 2014 en cause du procureur général contre M. E.A., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 23 octobre 2014, la Cour d'appel de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 604 du Code judiciaire et 23 du Code de la nationalité belge, mis en rapport avec l'article 23/1 du Code de la nationalité belge, instauré par la loi du 4 décembre 2012, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution et/ou l'article 2.1 du Protocole n° 7 à la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales dès lors qu'ils ne permettent pas l'accès à un double degré de juridiction de plein exercice à des personnes qui peuvent se voir déchues de la nationalité belge en raison de condamnations prononcées pour des infractions visées à l'article 23/1, § 1 , appréhendées sous l'angle de ' manquements graves à leurs devoirs de citoyen belge ' au sens de l'article 23, § 1 , 2°, dans le cadre d'une action portée immédiatement devant la cour d'appel en application de l'article 23, § 3, et non devant le juge saisi de l'action pénale, et ce même lorsque les condamnations fondant la demande en déchéance sont antérieures à l'entrée en vigueur, le 14 décembre 2012, de l'article 23/1 du Code de la nationalité belge ?

Op basis van de door de gerechtelijke overheden aangeleverde inlichtingen kan - zonder de exhaustiviteit ervan te kunnen garanderen - het volgende overzicht worden bezorgd van de vervallenverklaringen die uitgesproken werden in de periode 2012-2015: - hof van Beroep van Luik: arrest van 16 januari 2012 waarbij een man van Servisch-Montenegrijnse oorsprong en geboren in 1964, doch in werkelijkheid van Albanese nationaliteit en geboren in 1961, vervallen verklaard werd van zijn Belgische nationaliteit wegens het gebruik van valse stukken bij zijn aanvragen tot het verkrijgen van verblijfsvergunningen, die geleid hebben tot het bekomen van de Belgische nationaliteit; - hof van Beroep van Luik: arrest van 4 december 2013 waarbij een vrouw, geboren in Kinshasa (Democratische Republiek Congo) in 1977, vervallen verklaard werd van haar Belgische nationaliteit, die ze via naturalisatie had bekomen door gebruik te maken van een valse identiteit en valse verklaringen op basis waarvan haar het vluchtelingenstatuut en de nodige verblijfsvergunningen werden toegekend; - hof van Beroep van Brussel: arrest van 13 mei 2014 waarbij een vrouw, van Marokkaanse nationaliteit en geboren in 1974, wordt vervallen verklaard van haar Belgische nationaliteit die zij bekomen had op basis van het verblijfsrecht dat zij verwierf door fraude, zijnde haar schijnhuwelijk met een Belg.
Sur la base des renseignements fournis par les autorités judiciaires, il est possible de donner - sans toutefois pouvoir en garantir l'exhaustivité - l'aperçu suivant des déchéances qui ont été prononcées au cours de la période 2012-2015: - cour d'appel de Liège: arrêt du 16 janvier 2012 concernant un homme, né en 1964, originaire de Serbie-Montenegro mais qui, en réalité, était né en 1961 et possédait la nationalité albanaise. L'intéressé a été déchu de sa nationalité pour avoir utilisé de faux documents dans le cadre de ses demandes d'autorisation de séjour, lesquelles lui ont permis d'obtenir la nationalité belge; - cour d'appel de Liège: arrêt du 4 décembre 2013 concernant une femme, née en 1977 à Kinshasa (RDC Congo). L'intéressée a été déchue de sa nationalité obtenue par naturalisation pour avoir utilisé une fausse identité et fait de fausses déclarations sur la base desquelles le statut de réfugié et les autorisations de séjour nécessaires lui avaient été octroyées; - cour d'appel de Bruxelles: arrêt du 13 mai 2014 concernant une femme, de nationalité marocaine, née en 1974, déchue de la nationalité belge qu'elle a acquise sur la base d'un droit de séjour obtenu par fraude, à savoir un mariage de complaisance avec un Belge.

Overigens is vereist dat de veroordeling een strafrechtelijke veroordeling is - dus geen beslissing tot seponering of een administratieve straf -, dat ze in kracht van gewijsde is getreden op het ogenblik dat het nieuwe misdrijf is gepleegd, zodat ze onherroepelijk is, en dat ze uitgesproken is door een Belgisch rechtscollege.
Il est du reste exigé que le jugement prononce une condamnation pénale - donc pas une décision de classement sans suite ou de peine administrative - qui soit passée en force de chose jugée au moment où la seconde infraction est commise, de sorte qu'elle soit irrévocable, et qu'il ait été prononcé par une juridiction belge.