Daarin stelde de Rekenkamer onder meer vast dat de "intermediaire probleemgebieden" door de lidstaten op basis van een uitgebreide reeks uiteenlopende criteria als zodanig werden aangemerkt, en zij bekritiseerde dat deze verschillen bij de aanwijzing van voor steun in aanmerking komende gebieden tot ongelijke behandeling kon leiden.
Dans ce rapport, la Cour des comptes a, entre autres, constaté que les États membres utilisaient une multitude de critères différents pour classer certains territoires en "zones défavorisées intermédiaires" et a critiqué le fait que ces différences dans la détermination des zones éligibles pouvaient "entraîner des disparités de traitement".