Vertaling van "uitgaven voor sociale bescherming per inwoner in vier lidstaten lager " (Nederlands → Frans) :

De verschillen tussen de lidstaten zijn aanzienlijk, daar de toename in de periode 2007-2011 van de totale uitgaven voor sociale bescherming per inwoner in vier lidstaten lager was dan 5 %, terwijl zij in zeven lidstaten meer dan 15 % bedroeg.
Les écarts entre les États membres sont importants, puisque, entre 2007 et 2011, l’augmentation totale des dépenses de protection sociale par habitant a été inférieure à 5 % dans quatre États membres et supérieure à 15 % dans sept d’entre eux.

Ondanks deze benijdenswaardige economische situatie en een universeel en genereus sociaal beleid (het totaal van de uitgaven voor sociale bescherming in Luxemburg bedroeg 9258 KKP [28] per inwoner in 1999, waarmee het land op de eerste plaats staat in vergelijking met andere landen van de EU), toont de Eurostatenquête van 1996 naar het inkomen van huishoudens in Europa aan dat in Luxemburg 12% van de bevolking een inkomen heeft na overdrachten dat lager is dan 60% van het landelijk gemiddelde inkomen (2200 euro per maand per inwoner).
En dépit d'une situation économique enviable et d'une politique sociale universelle et généreuse (l'ensemble des dépenses de protection sociale au Luxembourg représente 9 258 unités de PPA [28] par habitant en 1998, ce qui situe ce pays en première place parmi les pays de l'Union), l'enquête Eurostat de 1996 sur les revenus des ménages en Europe relève pour le Luxembourg que 12% de la population perçoit un revenu inférieur à 60% du revenu national médian (soit 2200 EUR par mois et par habitant) après transferts.

In lidstaten met minder ontwikkelde stelsels van welzijnszorg, die al van oudsher met een lager niveau van uitgaven voor sociale bescherming en investering in overheidsdiensten te maken hebben gehad, met name als gevolg van lagere arbeidsproductiviteit, zijn armoede en sociale uitsluiting daarentegen waarschijnlijk een veel wijdverbreider en fundamenteler probleem.
En revanche, les États membres dont les systèmes sociaux sont moins développés, dont les budgets consacrés à la protection sociale ou aux services publics ont longtemps été moins importants (à cause, en partie, d'une plus faible productivité de la main-d'oeuvre), sont confrontés à un problème de pauvreté et d'exclusion sociale plus généralisé et plus fondamental.