Traduction de «tweede terechtzitting moeten » (Néerlandais → Français) :

De datum van die tweede terechtzitting moet worden vastgesteld ten vroegste drie maanden en ten laatste vier maanden na de datum van de inleidingszitting, waarbij de intrekking van de partijen dient te geschieden aan de hand van conclusies die uiterlijk op de dag van de tweede terechtzitting moeten worden neergelegd.
Cette seconde audience devra être fixée au plus tôt trois mois et au plus tard quatre mois après la date de l'audience d'introduction, la rétractation des parties devant être faite par conclusions déposées au plus tard le jour de la seconde audience.

Indien in de tijd tussen de inleidingszitting en de tweede terechtzitting bepaald door het vonnis alvorens recht te doen de partijen een aanvullende overeenkomst sluiten waarbij hun voorafgaande overeenkomsten worden gewijzigd of aangevuld als gevolg van het negatieve advies van de procureur des Konings of van de rechtbank, of indien als gevolg van nieuwe en onvoorzienbare omstandigheden waarbij hun situatie, die van een van hen of die van de kinderen ingrijpend wordt gewijzigd, moeten ze de voormelde aanvullende overeenkomst indienen bij de griffie van het gerecht waarbij de zaak aanhangig is gemaakt ten laatste één maand vóór de datum van de terechtzitting, met het oog op de toevoeging ervan aan het procesdossier en de overzending ervan voor schriftelijk advies aan de procureur des Konings.
Si pendant le délai s'écoulant entre l'audience d'introduction et la deuxième audience fixée par le jugement avant dire droit, les parties concluent un avenant modifiant ou complétant leurs conventions préalables en raison de l'avis négatif du procureur du roi ou du tribunal, ou en raison de la survenance de circonstances nouvelles et imprévisibles modifiant gravement leur situation, celle de l'un d'eux ou celle des enfants, elles devront déposer ledit avenant au greffe de la juridiction saisie au plus tard un mois avant la date d'audience et ce, en vue de son dépôt au dossier de la procédure et de sa communication pour avis écrit au procureur du roi.

Artikel 30, § 1, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, zoals vervangen bij artikel 10, 2°, van de bestreden wet, bepaalt : « Het koninklijk besluit bedoeld in het eerste lid bepaalt onder meer de verjaringstermijnen voor de indiening van de aanvragen en beroepen bedoeld in de artikelen 11 en 14, waarbij deze termijnen ten minste zestig dagen moeten bedragen; het bepaalt de voorwaarden voor de uitoefening van de tussenkomsten, verzetten en derden-verzetten, alsook van de beroepen tot herziening; het bepaalt een bedrag boven hetwelk er geen enkele dwangsom kan worden verbeurd; het bepaalt de toewijzing van de middelen die toegekend worden aan het begrotingsfonds bedoeld in artikel 36, § 5; het bepaalt het tarief van de kosten, uitgaven en rechten, waarbij deze rechten een bedrag van 225 euro niet mogen overschrijden; het voorziet in het verlenen van het voordeel van de juridische tweedelijnsbijstand aan de onvermogenden; het bepaalt de nadere regels om de kosten, uitgaven en rechten te voldoen; het bepaalt de gevallen waarin de partijen of hun advocaten gezamenlijk kunnen besluiten dat de zaak niet in openbare terechtzitting moet worden behandeld ».
L'article 30, § 1 , alinéa 2, des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat, tel qu'il a été remplacé par l'article 10, 2°, de la loi attaquée, dispose : « L'arrêté royal visé à l'alinéa premier détermine notamment les délais de prescription pour l'introduction des demandes et recours prévus aux articles 11 et 14, ces délais devant être de soixante jours au moins; il fixe les conditions d'exercice des interventions, oppositions et tierces oppositions, ainsi que des recours en révision; il fixe un montant au-delà duquel aucune astreinte n'est encourue; il fixe l'affectation des moyens attribués au fonds budgétaire visé à l'article 36, § 5; il fixe les tarifs des frais, dépens et droits, ces droits ne pouvant pas dépasser un montant de 225 euros; il prévoit l'octroi aux indigents du bénéfice de l'aide juridique de deuxième ligne; il fixe les modalités pour acquitter les frais, dépens et droits; il détermine les cas dans lesquels les parties ou leurs avocats peuvent décider conjointement que la cause ne doit pas être traitée en séance publique ».