Vertaling van "tweede keer strafrechtelijk " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

tweede fase van het programma voor stimulering, uitwisselingen, opleiding en samenwerking voor beoefenaars van juridische beroepen (Grotius - strafrechtelijk)
seconde phase du programme d'encouragement et d'échanges, de formation et de coopération destiné aux praticiens de la justice (Grotius II - Pénal)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Om tot een schending van het non bis in idem beginsel te besluiten, is het dus voldoende om vast te stellen dat dezelfde feiten in hoofde van dezelfde persoon een tweede keer strafrechtelijk worden vervolgd, los van elke verdere juridische kwalificatie van de inbreuk en los van elke inhoudelijke interpretatie van de vervolging.
Pour conclure à une violation du principe « non bis in idem », il suffit donc de constater que les mêmes faits sont poursuivis une seconde fois au pénal dans le chef de la même personne, indépendamment de toute autre qualification juridique de l'infraction et de toute interprétation de la poursuite.

Van zijn kant probeert het Comité I te doen inzien dat het, wanneer het bijvoorbeeld rekening houdt met betekenisvolle strafrechtelijke veroordelingen in het verleden, die verband houden met de algemene betrouwbaarheid van een individu, de betrokkene niet een tweede keer veroordeelt (« non bis in idem ») door hem de toegang tot de gewenste veiligheidsmachtiging te weigeren.
Le Comité « R », quant à lui, s'efforce de faire comprendre qu'en tenant compte, par exemple de condamnations pénales antérieures significatives, en rapport avec la fiabilité générale d'un individu, il ne condamne pas une seconde fois cette personne (« non bis in idem ») en lui refusant l'accès à l'habilitation de sécurité convoitée.

Als antwoord op een prejudiciële vraag heeft het Arbitragehof op 6 februari 2002 een arrest gewezen volgens hetwelk artikel 674bis, tweede paragraaf, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek in strijd is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, aangezien het op geen enkele manier een verdachte de kans biedt om in hoger beroep voor de eerste keer een verzoekschrift in te dienen teneinde rechtsbijstand te bekomen, met het oog op het verkrijgen van afschriften van stukken uit het strafrechtelijk dossier.
Saisie sur question préjudicielle, la Cour d'arbitrage a conclu, dans son arrêt du 6 février 2002, que l'article 674bis, § 2, alinéa 2, du Code judiciaire viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il ne permet en aucune manière à un prévenu d'introduire pour la première fois en degré d'appel, une requête en vue de bénéficier de l'assistance judiciaire aux fins d'obtenir copie de pièces du dossier répressif.

« Schendt artikel 449 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, met artikel 14.7 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en met het algemeen rechtsbeginsel non bis in idem, in zoverre het de cumulatie van fiscale sancties van repressieve aard en strafrechtelijke sancties mogelijk maakt, terwijl niemand voor een tweede keer mag worden berecht of gestraft voor een strafbaar feit waarvoor hij reeds overeenkomstig de wet en het procesrecht van elk land bij einduitspraak is veroordeeld of waarvan hij is vrijgesproken, of waarvoor hij is gestraft met een administratieve boete van repressieve aard, en terwijl in de andere domeinen van het recht waarin administratieve sancties kunnen worden opgelegd de cumulatie van dergelijke sancties en strafrechtelijke sancties verboden is ?
« L'article 449 du Code des impôts sur les revenus viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus séparément ou en combinaison avec l'article 6 de la Convention de sauvegarde des droits de l'Homme et des libertés fondamentales, l'article 14.7 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques et le principe général de droit non bis in idem, en ce qu'il permet le cumul de sanctions fiscales à caractère répressif et de sanctions pénales, alors que nul ne peut être poursuivi ou puni en raison d'une infraction pour laquelle il a déjà été acquitté ou condamné par un jugement définitif conformément à la loi et à la procédure pénale de chaque pays ou pour laquelle il a été sanctionné d'une amende administrative à caractère répressif et alors que dans les autres domaines du droit permettant d'imposer des sanctions administratives, le cumul de telles sanctions et de sanctions pénales est prohibé ?

Het Hof wordt gevraagd naar de bestaanbaarheid met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, met artikel 14.7 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en met het algemeen rechtsbeginsel non bis in idem, van artikel 449 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992), in zoverre het de cumulatie van fiscale sancties van repressieve aard en strafrechtelijke sancties mogelijk zou maken, terwijl niemand voor een tweede keer mag worden berecht of gestraft voor een strafbaar feit waarvoor hij reeds overeenkomstig de wet en het procesrecht van elk land bij einduitspraak is veroordeeld of waarvan hij is vrijgesproken, of waarvoor hij is gestraft met een administratieve boete van repressieve aard, en terwijl in de andere domeinen van het recht waarin administratieve sancties kunnen worden opgelegd de cumulatie van dergelijke sancties en strafrechtelijke sancties is verboden.
La Cour est interrogée sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, lus séparément ou en combinaison avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, avec l'article 14.7 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques et avec le principe général de droit non bis in idem, de l'article 449 du Code des impôts sur les revenus 1992 (ci-après : CIR 1992) en ce qu'il permettrait le cumul de sanctions fiscales à caractère répressif et de sanctions pénales, alors que nul ne peut être poursuivi ou puni en raison d'une infraction pour laquelle il a déjà été acquitté ou condamné par un jugement définitif conformément à la loi et à la procédure pénale de chaque pays ou pour laquelle il a été sanctionné d'une amende administrative à caractère répressif et alors que dans les autres domaines du droit permettant d'imposer des sanctions administratives, le cumul de telles sanctions et de sanctions pénales est prohibé.