Traduction de «tweede categorie hoofdzakelijk nationale » (Néerlandais → Français) :

De tweede categorie heeft tot doel het dagelijks leven van de burgers te vergemakkelijken door de uitoefening van individuele rechten te vereenvoudigen. Dit kan door onnodige hindernissen te verhelpen, oplossingen te vinden voor individuele gevallen en kosten en administratieve lasten van nationale procedures en praktijken te verminderen.
La deuxième catégorie a pour but de faciliter la vie quotidienne des citoyens en rendant l ’ exercice de leurs droits plus simple , par l’élimination des complications inutiles, ce qui passe par la recherche de solutions au cas par cas et par la réduction des coûts et des charges administratives générées par les procédures et pratiques nationales.

De nationale rapporten werden bij de Commissie ingediend in de tweede helft van 2008 en hebben hoofdzakelijk betrekking op 2007. De Eurostatgegevens waren beschikbaar voor het eerste halfjaar van 2008.
Les rapports nationaux, qui ont été transmis à la Commission dans la seconde moitié de 2008, couvrent pour l'essentiel l'année 2007; les données Eurostat étaient disponibles pour le premier semestre de 2008.

Deze verordening laat de nationale bevoegdheidsregels een aanvullende rol spelen en beperkt geenszins de doeltreffendheid van vreemde gerechtelijke uitspraken. Mocht de Europese Gemeenschap in de toekomst, in het domein van het conflictenrecht, nog teksten uitvaardigen ter vervanging van de nationale wetgeving, is het voldoende dat het wetboek navenant wordt aangepast door de invoeging van een referentiebepaling analoog aan deze die de oorspronkelijke versie hanteert met betrekking tot de verdragen van de tweede categorie.
Si, à l'avenir, la Communauté européenne devait adopter, dans la matière des conflits de lois, des actes de nature à se substituer aux règles nationales correspondantes, il suffirait de modifier le code en conséquence, en insérant une disposition de référence analogue à celles que contiendra déjà la version initiale pour les traités de la seconde catégorie.

Ten tweede was er op 22/07/15 een publicatie van de Commissie over de rol van de nationale (en regionale) ontwikkelingsbanken - voor België voornamelijk de "Federale Participatie- en Investeringsmaatschappij" (FPIM), de "Participatiemaatschappij Vlaanderen" (PMV), de "Société régionale d'Investissement de Wallonie" (SRIW), de "Gewestelijke Investeringsmaatschappij voor Brussel" (GIMB) en de "Limburgse Reconversiemaatschappij" (LRM) - als belangrijke actoren bij de uitvoering van het IPE. De algemene regel is dat de lenings- en ontleningsactiviteiten van de nationale en regionale ontwikkelingsbanken (NOB) die bepaalde basisprincipes respecteren (activiteit die er hoofdzakelijk op gericht is de gevolgen van een gebrekkige marktwerking te verlichten, elk verdringingseffect van bestaande private financieringsbronnen vermijden, prioritair gericht op levensvatbare economische projecten, respect voor strikte normen inzake beheer, transparantie, verantwoordelijkheid, professionalisme en onafhankelijkheid, scheiding tussen de raad van bestuur en de uitvoerende directie, onafhankelijkheid ten overstaan van de publieke administratie in het beslissingsproces), niet beschouwd worden als activiteiten van de overheidsadministratie, wegens de onafhankelijkheid waarvan deze NOB genieten ten overstaan van de overheid, zowel betreffende de beslissingen tot het toekennen van leningen als wat de leden van hun bestuursorganen betreft; zij vallen dus niet onder het toepassingsgebied van het Stabiliteits- en Groeipact van de Europese Unie.
Deuxièmement, la Commission a publié, le 22/07/15, une communication au sujet du rôle des Banques nationales (et régionales) de Développement (soit, en Belgique, principalement la "Société fédérale de Participation et d'Investissement - SFPI", la "Participatie Maatschappij voor Vlaanderen - PMV", la "Société régionale d'Investissement de Wallonie - SRIW", la "Société régionale d'Investissement de Bruxelles - SRIB" et la "Limburgse Reconversie Maatschappij - LRM", en tant qu'actrices majeures de la mise en oeuvre du PIE. En règle générale, les activités de prêts et d'emprunts des Banques nationales et régionales de Développement (BND) respectant certains principes directeurs (activité visant principalement à pallier les défaillances du marché, éviter tout effet d'éviction des sources de financement privé existantes, cibler en priorité des projets économiquement viables, respect de normes exigeantes en matière de gestion, de transparence, de responsabilité, de professionnalisme et d'indépendance, séparation entre le conseil d'administration et la direction exécutive, indépendance vis-à-vis des autorités publiques dans le processus décisionnel) ne sont pas classées dans le secteur des administrations publiques en raison de l'indépendance dont jouissent ces BND à l'égard des pouvoirs publics tant en ce qui concerne les décisions de prêts que les membres de leurs organes de direction ; elles n'entrent donc pas dans le champ d'application du Pacte de Stabilité et de Croissance de l'Union européenne.

Het betreft hoofdzakelijk subsidies zonder oproepen tot het indienen van voorstellen voor de Europese normalisatieorganisaties en nationale normalisatie-instellingen overeenkomstig artikel 110, lid 1, tweede alinea, van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad van 25 juni 2002 houdende het Financieel Reglement van toepassing op de algemene begroting van de Europese Gemeenschappen en artikel 168, lid 1, onder d), van Verordening (EG, Euratom) nr. 2342/2002.
Il s'agit principalement de subventions sans appel à propositions accordées aux organisations européennes de normalisation et aux organismes nationaux de normalisation conformément à l'article 110, paragraphe 1, deuxième alinéa, du règlement (CE, Euratom) no 1605/2002 du Conseil du 25 juin 2002 portant règlement financier applicable au budget général des Communautés européennes et à l'article 168, paragraphe 1, point d), du règlement (CE, Euratom) no 2342/2002.

Terwijl de eerste categorie betrekking heeft op uiteenlopende uitvoeringsvoorschriften van de lidstaten voor de wijze waarop financiële instellingen het adres en de identiteit van een consument moeten verifiëren, betreft de tweede categorie hoofdzakelijk nationale voorschriften voor specifieke producten.
Tandis que la première catégorie d’obstacles concerne les divergences entre les règles nationales détaillées qui prescrivent comment les institutions financières doivent confirmer l’adresse et l’identité d’un client, la deuxième porte essentiellement sur les règles nationales spécifiques à un produit.

De toepassing van de in het geding zijnde bepaling heeft tot gevolg dat een verschil in behandeling ontstaat tussen een bijdrageplichtige die de hoofdzakelijke last van ten minste één kind heeft, en een bijdrageplichtige die geen kind ten laste heeft : omdat het maximale jaarlijkse inkomen dat de eerste categorie mag cumuleren met de uitkering die hij ontvangt hoger is dan dat van de tweede categorie, is de verschuldigde bijdrage hoger, ook al gaat het reële inkomen van de betrokkene het maximale jaarlijkse inkomen van de tweede categorie niet te boven.
L'application de la disposition en cause a pour effet de faire naître une différence de traitement entre un assujetti qui a la charge principale d'au moins un enfant et un assujetti qui n'a pas d'enfant à charge : puisque le revenu annuel maximal que la première catégorie peut cumuler avec la prestation qu'elle reçoit est supérieur à celui de la seconde catégorie, la cotisation due est plus élevée, même si le revenu réel de l'intéressé ne dépasse pas le revenu annuel maximal de la seconde catégorie.

Wat betreft de tweede categorie zenders wordt meegedeeld dat satellietomroepen op grond van de nationale wetgeving niet verplicht zijn om tien procent Europese producties van onafhankelijke producenten uit te zenden. Zij zijn daaretegen wel verplicht om minimaal 10 % van hun netto-inkomsten uit reclame de besteden aan de productie of aankoop van Europese audiovisuele programma's, waaronder door onafhankelijke producenten vervaardigde programma's.
S'agissant des secondes, il précise que les organismes satellitaires ne sont pas tenus, par la législation nationale, à diffuser dix pour cent d'oeuvres européennes réalisées par des producteurs indépendants; ils sont, en revanche, tenus de réserver au moins 10 % de leurs recettes nettes provenant de la publicité, à la production ou à l'achat de programmes audiovisuels européens, y compris ceux réalisés par des producteurs indépendants.