Vertaling van "tussen straffen uitgesproken " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door veronachtzaming van sociale plichten en botte onverschilligheid voor de gevoelens van anderen. Er bestaat een uitgesproken verschil tussen het gedrag en de heersende sociale normen. Het gedrag kan niet gemakkelijk worden bijgestuurd door slechte ervaringen, inclusief bestraffing. Er bestaat een geringe frustratietolerantie en een lage agressiedrempel, onder meer leidend tot geweld; er is een neiging de schuld bij anderen te leggen of geloofwaardig klinkende rationalisaties te geven voor het gedrag waardoor de betrokkene in conflict komt met de gemeenschap. | Neventerm: | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | amoreel | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | antisociaal | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | asociaal | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | psychopathisch | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | sociopathisch
Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par un mépris des obligations sociales et une indifférence froide pour autrui. Il y a un écart considérable entre le comportement et les normes sociales établies. Le comportement n'est guère modifié par les expériences vécues, y compris par les sanctions. Il existe une faible tolérance à la frustration et un abaissement du seuil de décharge de l'agressivité y compris de la violence; il y a une tendance à blâmer autrui ou à justifier un comportement amenant le sujet à entrer en conflit avec la société par des rationalisations plausibles. | Personnalité:amorale | antisociale | asociale | psychopathique | sociopathique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In mededingingszaken heeft die voorwaarde ertoe geleid dat de cumulatie werd toegestaan van nationale en communautaire straffen (arrest van het Hof van Justitie van 13 februari 1969, Walt Wilhelm e.a., Jurisprudentie, blz. 1, punt 3 [betreffende de verbanden tussen straffen uitgesproken door een lidstaat en door de Commissie]; arrest van het Gerecht van 27 september 2006, Archer Daniels Midland tegen de Commissie T-59/02, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie, punt 36 [in verband met de straffen uitgesproken door de Unie, Canada en de VS]).
En matière de concurrence, cette condition conduit à autoriser un cumul de sanctions nationale et communautaire (arrêt de la Cour de justice du 13 février 1969, Walt Wilhelm e.a., Rec., p. 1, point 3 [en ce qui concerne les relations entre des sanctions prononcées par un État membre et par la Commission]; arrêt du Tribunal du 27 septembre 2006, Archer Daniels Midland/Commission T-59/02, non encore publié au Recueil, point 36 [à propos de sanctions communautaire, canadienne et américaine]).

Het gaat om de volgende akkoorden: 29 september 2004 - Akkoord tussen de regering van het Koninkrijk België en het Internationaal Strafgerechtshof inzake getuigenbescherming in België; 6 februari 2006 - Memorandum van overeenstemming tussen België en het Bureau van de aanklager van het Internationaal Strafgerechtshof inzake de internationale samenwerking en de rechtsbijstand; 21 april 2010 - Protocol tot wijziging van het Memorandum van overeenstemming tussen België en het Bureau van de aanklager van het Internationaal Strafgerechtshof inzake de internationale samenwerking en de rechtsbijstand; 2 mei 2007 - Akkoord tussen de regering van het Koninkrijk België en het Internationaal Strafgerechtshof inzake het luchtvervoer van gedetineerden die voor het Hof moeten verschijnen; 23 februari 2009 - Akkoord tussen de regering van het Koninkrijk België en het Internationaal Strafgerechtshof inzake het elders vestigen van beschermde getuigen in Afrika; 1 juni 2010 - Akkoord tussen het Internationaal Strafgerechtshof en de regering van het Koninkrijk België inzake de tenuitvoerlegging van de straffen uitgesproken door het Hof; 8 april 2014 - Akkoord tussen het Internationaal Strafgerechtshof en de regering van het Koninkrijk België inzake de voorlopige invrijheidstelling van gedetineerden op het Belgisch grondgebied, met het oog op de tenuitvoerlegging van de beslissingen gewezen door de bevoegde kamers van het Hof. De FOD Justitie is tevens bevoegd voor de betaling van de vrijwillige jaarlijkse bijdrage van België aan het Fonds ten bate van de slachtoffers, opgericht krachtens artikel 79 van het Statuut van Rome van het Internationaal Strafgerechtshof.
Il s'agit des accords suivants: 29 septembre 2004 - Accord entre le Gouvernement du Royaume de Belgique et la Cour pénale internationale concernant la protection des témoins en Belgique; 6 février 2006 - Mémorandum d'accord entre la Belgique et le Bureau du Procureur de la Cour pénale internationale concernant la coopération internationale et l'assistance judiciaire; 21 avril 2010 - Protocole d'amendement au Mémorandum d'accord entre la Belgique et le Bureau du Procureur de la Cour pénale internationale concernant la coopération internationale et l'assistance judiciaire; 2 mai 2007 - Accord entre le Gouvernement du Royaume de Belgique et la Cour pénale internationale concernant le transport aérien de personnes détenues amenées à comparaitre devant la Cour; 23 février 2009 - Accord entre le Gouvernement du Royaume de Belgique et la Cour pénale internationale concernant la réinstallation de témoins protégés en Afrique 1er juin 2010 - Accord entre la Cour pénale internationale et le Gouvernement du Royaume de Belgique sur l'exécution des peines prononcées par la Cour; 8 avril 2014 - Accord entre la Cour pénale internationale et le Gouvernement du Royaume de Belgique en vue de la mise en liberté provisoire, sur le territoire belge, de personnes détenues, en exécution de décisions rendues par les chambres compétentes de la Cour; Le SPF Justice est également compétent pour le versement de la contribution volontaire annuelle de la Belgique au Fonds au profit des victimes institué par l'article 79 du Statut de Rome de la Cour pénale internationale.

2. a) Kan artikel 496 van het strafwetboek van toepassing zijn omdat deze spelen een vorm van oplichting uitmaken? b) In hoeveel gevallen werd de afgelopen vijf jaar, jaarlijks, een veroordeling uitgesproken op basis van artikel 496 van het strafwetboek, en opgesplitst naar tussen- of eindvonnis? c) Welke waren de effectief opgelegde straffen?
2. a) L'article 496 du Code pénal peut-il être d'application étant donné que ces jeux constituent une forme d'escroquerie? b) Combien de fois par an une condamnation a-t-elle été prononcée, au cours des cinq dernières années, sur la base de l'article 496 du Code pénal? Pourriez-vous ventiler ces chiffres entre les jugements intermédiaires et définitifs? c) Quelles ont été les sanctions effectives?

Spreker meent echter dat er een methodologisch onderscheid moet worden gemaakt tussen de « potentiële » straffen zoals deze in de strafwet staan vermeld en de effectief uitgesproken straffen.
L'intervenant estime cependant qu'il faut faire une distinction méthodologique entre les peines « potentielles », telles qu'elles figurent dans la loi pénale, et les peines effectivement prononcées.

In het kader van de betrekkingen met de lidstaten die kaderbesluit 2008/909/JBZ van de Raad van 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd, met het oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie, niet hebben omgezet in hun interne rechtsorde en met lidstaten die het hebben omgezet, maar die hebben verklaard dit instrument enkel toe te passen bij strafrechtelijke veroordelingen uitgesproken vanaf een bepaalde datum, blijven de wet van 23 mei 1990 inzake de overbrenging tussen Staten van veroordeelde personen, de overname en de overdracht van het toezicht op voorwaardelijk veroordeelde of voorwaardelijk in vrijheid gestelde personen, en de overname en de overdracht van de tenuitvoerlegging van vrijheidsbenemende straffen en maatregelen, alsook de bestaande instrumenten op het gebied van de overbrenging, van toepassing.
Dans les relations avec les Etats membres qui n'ont pas transposé la décision-cadre 2008/909/JAI du Conseil du 27 novembre 2008 concernant l'application du principe de reconnaissance mutuelle aux jugements en matière pénale prononçant des peines ou des mesures privatives de liberté aux fins de leur exécution dans l'Union européenne dans leur ordre juridique interne et avec les Etats membres qui l'auraient fait mais qui ont déclaré n'appliquer cet instrument qu'avec les condamnations pénales prononcées à partir d'une certaine date, la loi du 23 mai 1990 sur le transfèrement interétatique des personnes condamnées, la reprise et le transfert de la surveillance de personnes condamnées sous condition ou libérées sous condition ainsi que la reprise et le transfert de l'exécution de peines et de mesures privatives de liberté et les instruments existants dans le domaine du transfèrement restent d'application.

Overeenkomstig dit beginsel werd in het nationaal recht reeds in 1996 een procedure aangenomen die overeenstemt met die bedoeld in de wet van 23 mei 1990 inzake de overbrenging tussen Staten van de gevonniste personen zodat de straffen uitgesproken door beide internationale tribunalen rechtstreeks en automatisch uitvoerbaar zijn in België (67).
En application de ce principe, le droit interne avait, dès 1996, adopté une procédure similaire à celle de la loi du 23 mai 1990 sur le transfèrement inter étatique des personnes condamnées afin de permettre que les peines prononcées par les deux tribunaux internationaux soient directement et automatiquement exécutoire(s) en Belgique (67).

De administratieve sancties worden door de bevoegde ambtenaar uitgesproken en bedragen al naar gelang de door de Regering bepaalde schaal tussen 200 en 7.500 euro per vastgestelde overtreding. De Regering kan zwaardere straffen opleggen als gevolg van recidives.
Les sanctions administratives sont prononcées par le fonctionnaire compétent et sont fixées, par infraction constatée, à un montant compris entre 200 euros et 7.500 euros, suivant le barème fixé par le Gouvernement, lequel tiendra notamment compte d'une aggravation de la sanction en fonction des récidives.

het arrest nr. 34/2014, uitgesproken op 27 februari 2014, inzake de prejudiciële vraag betreffende artikel 22 van de wet van 23 mei 1990 inzake de overbrenging tussen Staten van veroordeelde personen, de overname en de overdracht van het toezicht op voorwaardelijk veroordeelde of voorwaardelijk in vrijheid gestelde personen, en de overname en de overdracht van de tenuitvoerlegging van vrijheidsbenemende straffen en maatregelen, gesteld door de Correctionele Rechtbank te Dendermonde (rolnummer 5613);
l'arrêt n 34/2014, rendu le 27 février 2014, en cause la question préjudicielle relative à l'article 22 de la loi du 23 mai 1990 sur le transfèrement interétatique des personnes condamnées, la reprise et le transfert de la surveillance de personnes condamnées sous condition ou libérées sous condition ainsi que la reprise et le transfert de l'exécution de peines et de mesures privatives de liberté, posée par le Tribunal correctionnel de Termonde (numéro du rôle 5613) ;