Nederland en Luxemburg weigerden dit apart fiscaal Verdrag tussen de drie landen en wilden geen aanpassing van het Protocol over Voorrechten en Immuniteiten, omdat anders het nieuw Benelux Verdrag bij hen opnieuw ter parlementaire goedkeuring diende te worden voorgelegd en dit een precedent zou betekenen.
Les Pays-Bas et le Luxembourg refusaient cette convention fiscale séparée entre les trois pays et ne voulaient pas d'une modification du Protocole sur les privilèges et immunités, sous peine de devoir soumettre une nouvelle fois le nouveau Traité Benelux à l'approbation parlementaire, ce qui créerait un précédent.