De non-activiteit als «statutaire» maatregel, uitgesproken krachtens de destijds geldende statutaire bepalingen, kon en kan echter niet verjaren daar zij niet aan de destijds vigerende verjaringsregels van de tucht sensu stricto was onderworpen.
La non-activité, en tant que mesure «statutaire», prononcée en application des dispositions statutaires alors applicables ne pouvait et ne peut effectivement se prescrire vu qu'elle n'est pas soumise aux règles de prescription disciplinaire sensu stricto applicables jadis.
