Vertaling van "toestaat de strafvordering " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

verjaring van de strafvordering | verjaring van het recht tot strafvordering
prescription de l'action publique | prescription des infractions et des poursuites

Invoeringswet Strafvordering | Wet tot invoering van het nieuwe Wetboek van Strafvordering
Loi d'introduction du Code de procédure pénale

tenzij de Raad een afwijking van de bepaling toestaat
sauf dérogation autorisée par le Conseil

strafvordering
action publique

verval van strafvordering door betaling van een geldsom
extinction de l'action publique par paiement d'une somme d'argent

Wetboek van Strafvordering
Code d'instruction criminelle

strafprocedure [ speciale strafrechtspleging | strafvordering | vereenvoudigde procedure ]
procédure pénale [ droit de la procédure pénale | procédure criminelle | procédure pénale spéciale | procédure simplifiée ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

3º « Schendt artikel 10, 1ºbis, van de Voorafgaande Titel van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het toestaat de strafvordering uit te oefenen wegens een in het buitenland gepleegde misdaad tegen het internationaal humanitair recht, wanneer het slachtoffer Belg was op het ogenblik van de feiten, maar zulks niet toestaat wanneer het slachtoffer op datzelfde ogenblik een vreemdeling was die sinds drie jaar wettig in België verbleef, ook al is hij kandidaat-vluchteling ?
3º « L'article 10, 1ºbis, du titre préliminaire du Code de procédure pénale viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il permet l'exercice de l'action publique du chef d'un crime de droit international humanitaire commis à l'étranger lorsque la victime était belge au moment des faits, et ne le permet pas lorsque la victime était au même moment un étranger séjournant légalement en Belgique depuis moins de trois ans, fût-il candidat réfugié ?

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« L'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel, dès lors que par arrêt n° 113/2016 du 22 septembre 2016, la Cour constitutionnelle a dit pour droit que l'article 162bis, alinéa 2, viole les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public, a interjeté appel d'un jugement d'acquittement statuant sur une action intentée par le ministère public ? ».

In zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de beklaagde een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie of van de beklaagde, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
En ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public ou du prévenu, a interjeté appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole les articles 10 et 11 de la Constitution.

Die woorden werden ingevoegd ingevolge het arrest nr. 74/2009, waarbij het Hof heeft vastgesteld dat artikel 162bis van het Wetboek van strafvordering onbestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de burgerrechtelijk aansprakelijke partij een rechtsplegingsvergoeding toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde rechtstreeks dagende burgerlijke partij.
Ces mots ont été insérés à la suite de l'arrêt n° 74/2009, par lequel la Cour a constaté que l'article 162bis du Code d'instruction criminelle est incompatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder à la partie civilement responsable une indemnité de procédure à charge de la partie civile succombante ayant lancé une citation directe.

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : In zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering, schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Par ces motifs, la Cour dit pour droit : En ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public, a interjeté appel d'un jugement d'acquittement statuant sur une action intentée par le ministère public, l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole les articles 10 et 11 de la Constitution.

In tegenstelling tot artikel 90ter van het Wetboek van strafvordering, dat de telefoontap slechts toestaat voor een limitatieve lijst misdrijven, kunnen de in de artikelen 46bis en 88bis van het Wetboek van strafvordering bedoelde methoden voor alle misdrijven worden aangewend.
Contrairement à l'article 90ter du Code d'instruction criminelle, en vertu duquel les écoutes téléphoniques ne sont autorisées que pour une liste limitative de délits, les méthodes visées aux articles 46bis et 88bis du Code d'instruction criminelle peuvent être employées pour tous les délits.

De artikelen 46quinquies en 89ter van het Wetboek van strafvordering staan immers toe dat de politiediensten binnendringen in een private plaats of in een woning, buiten medeweten van de eigenaar, zijn rechthebbende of de bewoner, om een beperkt aantal handelingen te verrichten, waaronder het doorzoeken van de plaats, het nagaan of er eventuele zaken, voorwerpen, instrumenten of zaken die uit een misdrijf voortkomen aanwezig zijn (wat dus overeenstemt met artikel 42 van het Strafwetboek, dat de toepassing van bijzondere verbeurdverklaring toestaat) en, indien nodig, de bewijzen te verzamelen van de aanwezigheid van die zaken.
Les articles 46quinquies et 89ter du Code d'instruction criminelle permettent en effet aux services de police de pénétrer dans un lieu privé ou dans un domicile, à l'insu de son propriétaire, de son ayant-droit ou de l'occupant, pour effectuer un nombre limité d'opérations, dont celle d'inspecter le lieu, de s'assurer de la présence éventuelle des choses, objets, instruments ou produits d'une infraction (correspondant donc aux termes de l'article 42 du Code pénal, permettant l'application de la confiscation spéciale) et, si nécessaire, de réunir les preuves de la présence de ces choses.

Uit de toelichting blijkt dat die mogelijkheid zo rekening wil houden met de rechtspraak van het Hof van Cassatie, volgens hetwelk artikel 127 van het Wetboek van strafvordering noch de onderzoeksrechter, noch de raadkamer toestaat de termijn betreffende de terbeschikkingstelling van het dossier te verlengen.
Les développements précisent que cette nouvelle possibilité vise, de cette manière, à prendre en considération la jurisprudence de la Cour de cassation interprétant l'article 127 du Code d'instruction criminelle comme n'autorisant pas le juge d'instruction, ni la chambre du conseil à prolonger le délai concernant la mise à disposition du dossier.

2. Schendt artikel 10, 1°bis, van de Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het toestaat de strafvordering uit te oefenen wegens een in het buitenland gepleegde misdaad tegen het internationaal humanitair recht, wanneer het slachtoffer Belg was op het ogenblik van de feiten, maar zulks niet toestaat wanneer het slachtoffer op datzelfde ogenblik een vreemdeling was die sinds [minder dan] drie jaar wettig in België verbleef, ook al is hij kandidaat-vluchteling ?
2. « L'article 10, 1°bis, du titre préliminaire du Code de procédure pénale viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il permet l'exercice de l'action publique du chef d'un crime de droit international humanitaire commis à l'étranger lorsque la victime était belge au moment des faits, et ne le permet pas lorsque la victime était au même moment un étranger séjournant légalement en Belgique depuis moins de trois ans, fût-il candidat réfugié ?