Vertaling van "toegelaten werd te plegen en welke hij effectief heeft " (Nederlands → Frans) :

De procureur des Konings respectievelijk de federale procureur diende telkenmale na de beëindiging van deze bijzondere opsporingsmethode een omstandig verslag over te maken aan de voorzitter van het College van procureurs-generaal. In dit rapport moest onder meer aangeduid worden in het kader van welk onderzoek (aantal betrokkenen en misdrijven waarvan ze verdacht worden) op dit artikel een beroep werd gedaan, welke strafbare feiten de informant toegelaten werd te plegen en welke hij effectief heeft gepleegd, en wat het resultaat was van het optreden van de informant.
Le procureur du Roi ou, le cas échéant, le procureur fédéral, devait systématiquement après la finalisation de cette méthode particulière de recherche transmettre un rapport circonstancié au président du Collège des procureurs généraux Dans ce rapport il était notamment indiqué dans le cadre de quelle enquête (nombre de personnes concernées et infractions dont elles étaient suspectées) il avait été fait appel à cet article, les infractions que l'indicateur avait été autorisé à commettre et celles qu'il avait effectivement commises, et le résultat de la prestation de l'indicateur.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).

Doordat bij het onderzoek van het middel tegen dat artikel reeds rekening werd gehouden met de in B.61 vermelde richtlijn, dienen ook die middelen om dezelfde redenen te worden verworpen, in het bijzonder die welke zijn vermeld in B.13, omdat, wanneer de procedure op grond van artikel 9ter van de Vreemdelingenwet het niet mogelijk zou maken om na te gaan of de vreemdeling in het land van herkomst of in het land waar hij verblijft, effectief toegang heeft tot de medische behandeling, hij, met toepassing van hetgeen in B.11 is gezegd, een beroep moet kunnen doen op de procedure van subsidiaire bescherming om dit alsnog te laten onderzoeken, ter eerbiediging van artikel 3 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens.
Dès lors qu'il a déjà été tenu compte, dans le cadre de l'examen du moyen dirigé contre cet article, de la directive mentionnée en B.61, ces moyens doivent également être rejetés pour les mêmes motifs, en particulier, ceux mentionnés en B.13, parce que, lorsque la procédure fondée sur l'article 9ter de la loi relative aux étrangers ne permet pas de vérifier si l'étranger a effectivement accès au traitement médical, dans le pays d'origine ou dans le pays où il séjourne, celui-ci doit pouvoir, par application de ce qui est dit en B.11, invoquer la procédure de protection subsidiaire afin qu'il soit procédé encore à cette vérification, pour que l'article 3 de la Convention européenne des droits de l'homme soit respecté.

Art. 25. Een kandidaat heeft effectief aan het toelatingsexamen deelgenomen wanneer zijn/haar inschrijving geregistreerd is door het Vast Wervingssecretariaat, hij/zij zich op de eerste ochtend van het tweedaags toelatingsexamen aangemeld heeft, toegelaten werd in de daartoe bestemde locatie en de eerste instructies van het toeziend personeel ontvangen heeft.
Art. 25. Un(e) candidat(e) a subi effectivement l'examen d'admission si son inscription est enregistrée par le Secrétariat permanent de Recrutement et s'il/elle s'est présenté(e) au premier matin de l'examen d'admission de deux jours, a été admis(e) au lieu de déroulement de l'examen et a reçu les premières instructions du personnel de surveillance.

2. Bij misbruik, door wie ook, van formulieren bestemd voor het opstellen van documenten T 2 L welke van tevoren werden voorzien van de afdruk van het stempel van het douanekantoor als bedoeld in artikel 91, lid 1, onder a), of waarop de afdruk van het speciale stempel werd aangebracht, is de toegelaten afzender, onverminderd eventuele strafvervolgingen, aansprakelijk voor de betaling van de rechten en andere heffingen welke in een bepaald land ten gevolge van een dergelijk misbruik niet zijn betaald, tenzij hij aan de douaneautoriteiten die hem de vergunning hebben verleend het bewijs levert dat hij de maatregelen als bedoeld in lid 1, onder b), heeft getroffen.
2. En cas d'utilisation abusive par qui que ce soit des formulaires devant servir à l'établissement de documents T 2 L et munis au préalable de l'empreinte du cachet du bureau de douane visé à l'article 91 paragraphe 1 point a) ou revêtus de l'empreinte du cachet spécial, l'expéditeur agréé répond, sans préjudice des actions pénales, du paiement des droits et autres impositions qui n'ont pas été payés dans un pays déterminé à la suite d'une telle utilisation abusive, à moins qu'il ne démontre aux autorités douanières qui l'ont agréé qu'il a pris les mesures visées au paragraphe 1

2. Bij misbruik, door wie ook, van formulieren die van tevoren werden voorzien van de afdruk van het stempel van het kantoor van vertrek of waarop de afdruk van het speciale stempel werd aangebracht, is de toegelaten afzender, onverminderd eventuele strafvervolging, aansprakelijk voor de betaling van de rechten en andere heffingen welke in een bepaald land invorderbaar zijn geworden en die betrekking hebben op de goederen die onder geleide van die formulieren werden vervoerd, tenzij hij aan de douaneautoriteiten die hem de vergunning hebben verleend het bewijs levert dat hij de in lid 1, onder b), bedoelde maatregelen heeft getroffen.
2. En cas d'utilisation abusive par qui que ce soit de formulaires munis au préalable de l'empreinte du cachet du bureau de départ ou revêtus de l'empreinte du cachte spécial, l'expéditeur agréé répond, sans préjudice des actions pénales, du paiement des droits et autres impositions devenus exigibles dans un pays déterminé et afférents aux marchandises transportées accompagnées de ces formulaires, à moins qu'il ne démontre aux autorités douanières qui l'ont agréé qu'il a pris les mesures visées au paragraphe 1 point b).

De betrokkene moet dan alleen nog de uitkeringen terugbetalen die hij ontvangen heeft voor de dagen of de periode tijdens dewelke hij de niet-toegelaten activiteit effectief heeft uitgeoefend; - vanaf 1 juli 2000 werden de bedragen van de invaliditeitsuitkeringen verhoogd zoals de minimumpensioenen voor zelfstandigen (dus verhoging buiten indexatie); - vanaf 1 januari 2001 werd de carenstijd (periode waarover geen uitkeringen uitbetaald worden) van drie maanden ingekort tot één maand.
L'intéressé doit alors seulement rembourser les indemnités qu'il a reçues pour les jours ou la période pendant lesquels il a effectivement exercé l'activité non autorisée; - à partir du 1er juillet 2000, les montants des indemnités d'invalidité ont été augmentés comme les pensions minimales pour travailleurs indépendants (augmentation hors indexation); - à partir du 1er janvier 2001, la période de carence (période pendant laquelle aucune indemnité n'est payés) de trois mois a été réduite à un mois.