Traduction de «toegangsprocedure ten tweede » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

theoretische kennis ten minste vereist voor de diplomering van hoofdwerktuigkundigen en tweede scheepswerktuigkundigen
connaissances théoriques minimales requises pour la délivrance des brevets de chef mécanicien et de second mécanicien

praktische kennis ten minste vereist voor de diplomering van hoofdwerktuigkundigen en tweede scheepswerktuigkundigen
connaissances pratiques minimales pour la délivrance des brevets de chef mécanicien et de second mécanicien

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In het verslag The Modernisation of Higher Education in Europe: Access, Retention and Employability worden het beleid en de praktijk onderzocht met betrekking tot de manier waarop studenten het hoger onderwijs ervaren. Daarbij zijn drie fasen bekeken: ten eerste de toegang, waarbij de student op de hoogte moet zijn van het onderwijsaanbod, de ingangseisen, en de toegangsprocedure; ten tweede de studievoortgang, met inbegrip van steun die wordt verleend als er zich problemen voordoen; en ten derde de overgang van hoger onderwijs naar de arbeidsmarkt.
Le rapport intitulé «Modernisation of Higher Education in Europe: access, retention and employability» examine les mesures et les pratiques entourant trois stades de l’enseignement supérieur par lesquels passent les étudiants: l’accès, qui requiert une connaissance de l’offre d’enseignement supérieur, des critères d’admission et de la procédure d’admission; l’avancement dans le programme d’étude, y compris le soutien éventuellement apporté en cas de problèmes; et la transition entre les études supérieures et le marché du travail