Vertaling van "thans het grondwettelijk hof " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
juge de la Cour suprême

Grondwettelijk Hof | Konstitutioneel Hof
Cour constitutionnelle

referendaris bij het Grondwettelijk Hof
référendaire à la Cour constitutionnelle

Grondwettelijk Hof
Cour constitutionnelle

volwaardig grondwettelijk hof
cour constitutionnellement qualifiée

Arbitragehof | Grondwettelijk Hof
Cour constitutionnelle | Cour d'Arbitrage

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

[...] Daar de ontworpen wet de vernietigde bepaling herstelt, gaat ze bijgevolg voorbij aan het gezag van hetgeen het Grondwettelijk Hof gewezen heeft, en loopt ze het risico op een nieuwe vernietiging en bovendien op een schorsing op grond van artikel 20, 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 ' op het Grondwettelijk Hof ', krachtens welke bepaling het Hof een wet op vordering van een verzoekende partij kan schorsen indien die wet identiek is met of sterk gelijkt op een reeds door het Grondwettelijk Hof vernietigde norm » (ibid., pp. 41-42).
[...] Dans ces conditions, en rétablissant la disposition annulée, la loi en projet méconnaît l'autorité de la chose jugée par la Cour constitutionnelle, et s'expose non seulement à une nouvelle annulation, mais également à une suspension sur la base de l'article 20, 2°, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 ' sur la Cour constitutionnelle ', en vertu duquel, à la demande d'une partie requérante, la Cour peut suspendre une loi si celle-ci est identique ou similaire à une norme déjà annulée par la Cour constitutionnelle » (ibid., pp. 41-42).

Hoorzitting met : - de heren Jean Spreutels en Etienne De Groot, voorzitters van het Grondwettelijk Hof; - de heer André Alen, emeritus gewoon hoogleraar staatsrecht met opdracht aan de KU Leuven, gewezen voorzitter van, thans rechter in het Grondwettelijk Hof; - de heer Christian Behrendt, gewoon hoogleraar staatsrecht aan de Université de Liège (Ulg) en assessor bij de afdeling wetgeving van de Raad van State.
Auditions de : - MM. Jean Spreutels et Etienne De Groot, présidents de la Cour constitutionnelle; - M. André Alen, professeur ordinaire émérite de droit constitutionnel, chargé de mission à la KU Leuven, ancien président de, actuellement juge à la Cour constitutionnelle; - M. Christian Behrendt, professeur ordinaire de droit constitutionnel à l'Université de Liège (Ulg) et assesseur à la section de législation du Conseil d'Etat.

[...] [...] Daar de ontworpen wet de vernietigde bepaling herstelt, gaat ze bijgevolg voorbij aan het gezag van hetgeen het Grondwettelijk Hof gewezen heeft, en loopt ze het risico op een nieuwe vernietiging en bovendien op een schorsing op grond van artikel 20, 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 ' op het Grondwettelijk Hof ', krachtens welke bepaling het Hof een wet op vordering van een verzoekende partij kan schorsen indien die wet identiek is met of sterk gelijkt op een reeds door het Grondwettelijk Hof vernietigde norm » (ibid., pp. 41-42).
[...] [...] Dans ces conditions, en rétablissant la disposition annulée, la loi en projet méconnaît l'autorité de la chose jugée par la Cour constitutionnelle, et s'expose non seulement à une nouvelle annulation, mais également à une suspension sur la base de l'article 20, 2°, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 ' sur la Cour constitutionnelle ', en vertu duquel, à la demande d'une partie requérante, la Cour peut suspendre une loi si celle-ci est identique ou similaire à une norme déjà annulée par la Cour constitutionnelle » (ibid., pp. 41-42).

« Deze nieuwe bepaling wil aan de Raad van State dezelfde bevoegdheid verlenen als die waarover het Arbitragehof [thans het Grondwettelijk Hof] krachtens artikel 8, tweede lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989, alsook het Europees Hof van Justitie beschikken.
« Cette disposition tend à reconnaître au Conseil d'Etat le même pouvoir que celui de la Cour d'arbitrage [aujourd'hui la Cour constitutionnelle] (article 8, alinéa 2, de la loi spéciale du 6 janvier 1989) et de la Cour européenne de Justice.

Het Grondwettelijk Hof en het Hof van Cassatie hebben immers reeds voor recht gezegd dat de delegatie van bevoegdheden aan de Koning inzake de tenuitvoerlegging van bepaalde wettelijke bepalingen die in het Btw-Wetboek zijn opgenomen, niet in strijd is met voornoemd basisbeginsel (zie inzonderheid, Grondwettelijk Hof, arresten van 21 februari 2007, nr. 32/2007, van 17 oktober 2007, nr. 131/2007 en van 23 januari 2014, nr. 10/2014; Hof van Cassatie, 20 februari 2014, F.12.0053.N).
En effet, la Cour constitutionnelle et la Cour de cassation ont déjà jugé que les délégations de pouvoir accordées au Roi afin de mettre en oeuvre certaines dispositions légales reprises dans le Code de la TVA ne méconnaissent pas ce principe fondamental (Voir notamment, Cour constitutionnelle, arrêts du 21 février 2007, n° 32/2007, du 17 octobre 2007, n° 131/2007 et du 23 janvier 2014, n° 10/2014; Cour de cassation, 20 février 2014, F.12.0053.N).

Het Grondwettelijk Hof van België Copyright 2016 - Grondwettelijk Hof La Cour constitutionnelle de Belgique Copyright 2016 - Cour constitutionnelle De invloed van de arresten van het Grondwettelijk Hof op het parlementaire werk Copyright 2007 - Juridische dienst, Kamer van volksvertegenwoordigers L'influence des arrêts de la Cour constitutionnelle sur le travail parlementaire Copyright 2007 - Juridische dienst, Kamer van volksvertegenwoordigers
La Cour constitutionnelle de Belgique Copyright 2016 - Cour constitutionnelle Het Grondwettelijk Hof van België Copyright 2016 - Grondwettelijk Hof L'influence des arrêts de la Cour constitutionnelle sur le travail parlementaire Copyright 2007 - Service juridique, Chambre des représentants De invloed van de arresten van het Grondwettelijk Hof op het parlementaire werk Copyright 2007 - Service juridique, Chambre des représentants

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Grondwettelijk Hof (België) — Uitlegging van de artikelen 11, lid 1, en 13, lid 1, sub d en g, van richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 281, blz. 31) en van artikel 6, lid 3, VEU — Volledige harmonisatie? — Mogelijkheid voor een lidstaat om te voorzien in een beperking van of een uitzondering op de onmiddellijke informatieplicht van de betrokkene — Omvang van de uitzondering op deze plicht — Daaronder begrepen de beroepsactiviteiten van privédetectives — Bij ontkennend antwoord, verenigbaarheid van artikel 13 van richtlijn 95/46/EG met artikel 6, lid 3, VEU, meer in het bijzonder gelet op het beginsel van gelijkheid en non-discriminatie
Demande de décision préjudicielle — Cour constitutionnelle (Belgique) — Interprétation des art. 11, par. 1 et 13, par. 1, sous d) et g) de la directive 95/46/CE du Parlement européen et du Conseil, du 24 octobre 1995, relative à la protection des personnes physiques à l'égard du traitement des données à caractère personnel et à la libre circulation de ces données (JO L 281, p. 31) ainsi que de l'art. 6, par. 3, TUE — Harmonisation complète ? — Faculté pour un État membre de prévoir une limitation ou une exception à l'obligation d'information immédiate de la personne concernée — Portée de l'exception à cette obligation — Inclusion des activités professionnelles des détectives privés — En cas de réponse négative, compatibilité de l'art. 13 de la directive 95/46/CE avec l'art. 6, par. 3, TUE, plus précisément au regard du principe d'égalité et de non-discrimination

« dat het Arbitragehof, thans het Grondwettelijk Hof, op de vraag of de delegatie die aan de Koning wordt verleend door artikel 47decies, § 4, van het Wetboek van strafvordering, dat de rechtsgrond vormt van het bestreden koninklijk besluit, inzonderheid strookt met artikel 22 van de Grondwet, « juncto » artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zijn arrest nr. 202/2004 van 21 december 2004 geoordeeld heeft dat die delegatie niet als « buitensporig » kan worden beschouwd » (vertaling).
« qu'appelée à se prononcer sur la conformité de la délégation accordée au Roi par l'article 47decies, § 4, du Code d'instruction criminelle, qui constitue le fondement légal de l'arrêté royal attaqué, notamment avec l'article 22 de la Constitution combiné' avec l'article 8 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, la Cour d'arbitrage, aujourd'hui Cour constitutionnelle, a, par son arrêt n° 202/2004 du 21 décembre 2004, considéré que cette délégation ne saurait être jugée excessive ».

De bevoegdheid om de grondwettelijkheid van de beslissingen van het parlement te toetsen, is als gevolg van vonnissen van het grondwettelijk hof opnieuw toegekend aan het grondwettelijk hof, zodat noodvordering nr. 38 de facto niet wordt toegepast[3]. Met de intrekking van noodverordening nr. 41/2012 werden de uitspraken van het grondwettelijk hof over het quorum voor een referendum opnieuw geëerbiedigd.
Les pouvoirs qui lui sont conférés en matière de vérification de la constitutionnalité des décisions adoptées par le Parlement ont bien été rétablis par la voie des arrêts de la Cour constitutionnelle, si bien que l’ordonnance d’urgence n°38/2012 est de facto inapplicable[3]. L’abrogation de l’ordonnance d’urgence n° 41/2012 a garanti le respect des décisions de la Cour constitutionnelle sur le quorum pour un référendum.

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Grondwettelijk Hof (België) — Geldigheid van artikel 5, lid 2, van richtlijn 2004/113/EG van de Raad van 13 december 2004 houdende toepassing van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen bij de toegang tot en het aanbod van goederen en diensten (PB L 373, blz. 37) — Gebruik van geslacht als bepalende factor bij de evaluatie van risico’s en bij de berekening van de verzekeringspremies en -uitkeringen, gebaseerd op relevante, nauwkeurige actuariële en statistische gegevens — Levensverzekeringsovereenkomsten — Toelaatbaarheid en rechtvaardiging van een verschil in behandeling
Demande de décision préjudicielle — Cour constitutionnelle (Belgique) — Validité de l'art. 5, par. 2, de la directive 2004/113/CE du Conseil, du 13 décembre 2004, mettant en œuvre le principe de l'égalité de traitement entre les femmes et les hommes dans l'accès à des biens et des services et la fourniture de biens et services (JO L 373, p. 37) — Utilisation du sexe en tant que facteur déterminant dans l'évaluation des risques et dans le calcul des primes et prestations d'assurance, fondé sur des données actuarielles et statistiques pertinentes et précises — Contrats d'assurance sur la vie — Admissibilité et justification d'une différence de traitement ?