Vertaling van "terwijl geen vergelijkbaar " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

behoefte aan hulp thuis terwijl geen ander lid van huishouden in staat is zorg te verlenen
Besoin d'assistance à domicile, aucun autre membre du foyer n'étant capable d'assurer les soins

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 27 mei 2015 in zake Eduard Gaj tegen de gemeente Opglabbeek, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 28 mei 2015, heeft de Arbeidsrechtbank te Antwerpen, afdeling Tongeren, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schenden artikel 63 van de Arbeidsovereenkomstenwet van 3 juli 1978 en artikel 38 van de Wet Eenheidsstatuut van 26 december 2013 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inzoverre het enerzijds, aan een arbeider in dienst van een publieke werkgever, die aangeworven is met een overeenkomst van onbepaalde duur en wordt ontslagen, een vermoeden van willekeurig ontslag toekent en de werkgever belast met het bewijs van het niet-willekeurige karakter van dat ontslag, en als sanctie voor het willekeurig ontslag voorziet in een vergoeding van zes maanden loon, en anderzijds een bediende in dienst van een publieke werkgever niet van dergelijke regeling geniet, terwijl de opzeggingstermijnen vanaf 1 januari 2014 gelijkgeschakeld werden voor arbeiders en bedienden zowel in de private als in de publieke sector, en dit zolang er geen nieuwe regeling bestaat die vergelijkbaar is met deze bepaald bij de collectieve arbeidsovereenkomst bedoeld in artikel 38, 1° van de Wet Eenheidsstatuut en dus met CAO nr. 109 ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président E. De Groot, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 27 mai 2015 en cause de Eduard Gaj contre la commune d'Opglabbeek, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 28 mai 2015, le Tribunal du travail d'Anvers, division Tongres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 63 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail et l'article 38 de la loi du 26 décembre 2013 concernant l'introduction d'un statut unique entre ouvriers et employés violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, d'une part, ledit article 63 accorde à l'ouvrier qui est occupé par un employeur public, a été engagé sous contrat à durée indéterminée et est licencié, une présomption de licenciement abusif, charge l'employeur d'apporter la preuve du caractère non abusif de ce licenciement et prévoit, à titre de sanction pour le licenciement abusif, le paiement d'une indemnité correspondant à la rémunération de six mois, et en ce que, d'autre part, l'employé qui est occupé par un employeur public ne bénéficie pas de ce régime, alors que les délais de préavis accordés aux ouvriers et aux employés ont été uniformisés à partir du 1 janvier 2014, aussi bien dans le secteur privé que dans le secteur public, et ceci aussi longtemps qu'il n'existe pas un nouveau régime analogue à celui prévu par la convention collective de travail visée à l'article 38, 1°, de la loi concernant l'introduction d'un statut unique, c'est-à-dire la convention collective de travail n° 109 ?

Ook zouden er 21 wegens terrorisme veroordeelde personen een werkloosheidsuitkering voor een bedrag van 16.000 euro ontvangen hebben, waar ze uiteraard geen recht meer op hadden, terwijl de dossiers van 43 andere personen met een vergelijkbaar profiel nog onderzocht zouden worden.
De la même manière, 21 condamnés pour terrorisme auraient reçu des allocations de chômage auxquels ils n'avaient manifestement plus droit, pour un montant de 16.000 euros, tandis que les dossiers de 43 autres personnes présentant un profil similaire seraient toujours en cours de vérification.

In de eerste twee vragen wordt aangegeven dat de in het geding zijnde bepaling tot gevolg zou hebben de buitenlandse persoon met een handicap die tot onbeperkt verblijf in België is gemachtigd maar onder geen enkele categorie van personen valt die tot het voordeel van de wet zijn toegelaten, enkel vanwege diens nationaliteit uit te sluiten van het voordeel van de tegemoetkomingen aan personen met een handicap, terwijl het gaat om een persoon die, om reden van zijn administratief statuut, op regelmatige wijze in België verblijft voor een significante en onbeperkte duur en terwijl zijn behoeften inzake bijstand, zelfredzaamheid en integratie vergelijkbaar zijn met die van de begunstigde personen.
Dans les deux premières questions, il est indiqué que la disposition en cause aurait pour effet d'exclure du bénéfice des allocations aux personnes handicapées, du seul fait de sa nationalité, la personne handicapée étrangère qui est autorisée au séjour illimité en Belgique mais ne relève d'aucune des catégories de personnes admises au bénéfice de la loi et alors qu'il s'agit d'une personne qui, en raison de son statut administratif, séjourne régulièrement en Belgique pour une durée significative et illimitée et que ses besoins d'assistance, d'autonomie et d'intégration sont comparables à ceux des personnes bénéficiaires.

7. herhaalt dat concrete, controleerbare doelstellingen gekoppeld aan adequate financiële middelen bij de uitvoering van de Europa 2020-strategie en de geïntegreerde richtsnoeren voor de terugdringing van de jeugdwerkloosheid belangrijk zijn; benadrukt derhalve dat de lidstaten zich er in hun nationale hervormingsprogramma's toe moeten verbinden de participatiegraad van jongeren in de leeftijdsgroep van 15 tot 25 jaar tegen 2014 met 10% te verhogen en het percentage jongeren (die geen onderwijs volgen) tegen 2020 tot 75% op te voeren; wijst erop dat, aangezien tegen 2020 voor ongeveer 35% van alle banen een hogere opleiding nodig zal zijn, in combinatie met het vermogen tot aanpassing en innovatie, de verhoging van het aandeel van de leeftijdsgroep van 30 tot 34 jaar met een hogeronderwijsdiploma of vergelijkbaar opleidingsniveau tot tenminste 40% intensief moet worden nagestreefd; erkent dat lidstaten verantwoordelijk zijn voor de tenuitvoerlegging van de geïntegreerde richtsnoeren, terwijl de Commissie via de open coördinatiemethode maatregelen op nationaal niveau moeten steunen en in het oog houden; is van mening dat de door de Commissie in het initiatief voorgestelde doelgroepen en indicatoren moeten worden gecontroleerd en dat de vooruitgang bij de tenuitvoerlegging met duidelijke indicatoren moet worden gemeten;
7. rappelle l'importance d'objectifs concrets et vérifiables associés à des moyens financiers adéquats lors de la mise en œuvre des lignes directrices intégrées de la stratégie Europe 2020 pour faire baisser le chômage des jeunes; souligne donc que les États membres, dans leurs programmes nationaux de réforme, doivent s'engager à faire augmenter de 10 % le taux d'emploi des jeunes de 15 à 25 ans d'ici 2014 et à porter le taux d'emploi des jeunes (qui ne suivent pas une formation) à 75 % d'ici 2020; relève que, étant donné que d'ici 2020, environ 35 % de tous les emplois exigeront une qualification élevée et une capacité d'adaptation et d'innovation, l'objectif fixé dans la stratégie Europe 2020, consistant à faire passer la part des 30-34 ans titulaires d'un diplôme de l'enseignement supérieur ou d'une qualification équivalente à 40 %, doit être poursuivi de manière intensive; reconnaît que la mise en œuvre des nouvelles lignes directrices intégrées relève de la responsabilité des États membres, tandis que la Commission devrait soutenir et contrôler l'action au niveau national au moyen de la méthode ouverte de coordination; est d'avis que les groupes cibles et les indicateurs proposés dans l'initiative doivent être surveillés par la Commission et que les progrès doivent être mesurés pendant la mise en œuvre par des indicateurs clairs;

Hoewel het begrijpelijk is dat zulke schone voertuigen vanwege allerlei beperkingen (gebrek aan infrastructuur, kosteneffectiviteit, enz.) nog niet op grote schaal zijn ingevoerd, is moeilijk in te zien waarom Canada tegen 2010 waarschijnlijk een "waterstofsnelweg" tussen Vancouver en Whistler zal hebben voltooid, terwijl de Europese Unie geen vergelijkbaar project op stapel heeft staan.
Bien qu’on comprenne que la commercialisation à grande échelle de ces véhicules soit limitée (absence d’infrastructures, rapport coût-efficacité, etc.), on comprend difficilement pourquoi le Canada a prévu d’achever une autoroute de l’hydrogène entre Vancouver et Whistler d’ici à 2010 et pourquoi l’UE n’a pas élaboré un projet similaire.

C. overwegende dat nationale maatregelen tot vaststelling van een verplichte oorsprongsaanduiding op goederen geïmporteerd uit andere lidstaten op grond van het arrest van het Europees Hof van Justitie in zaak C-207/83 verboden zijn (als maatregelen met een vergelijkbaar effect, niet verenigbaar met artikel 28 EG-Verdrag en niet-rechtvaardigbaar op grond van redenen van consumentenbescherming), terwijl er geen beperking geldt voor een verplichte oorsprongsaanduiding op goederen geïmporteerd uit derde landen,
C. rappelant que les mesures nationales imposant l'obligation d'un marquage d'origine pour les biens importés d'autres États membres sont interdites par la jurisprudence (en tant que mesures d'effet équivalent, contraires à l'article 28 du traité CE et dénuées de motifs de justification au titre de la protection des consommateurs) depuis l'arrêt de la Cour de justice du 25 avril 1985 dans l'affaire 207/83, alors qu'il n'existe aucune limitation de cette sorte à l'obligation du marquage d'origine pour les biens importés de pays tiers,

Ten slotte kan het voorgelegde verschil in behandeling naar het oordeel van de Ministerraad de toetsing aan het gelijkheidsbeginsel doorstaan : het onderscheid is objectief en redelijk verantwoord, rekening houdende met het feit dat het recht om te huwen een grondrecht is, terwijl geen vergelijkbaar grondrecht bestaat tot het verkrijgen van de Belgische nationaliteit.
Enfin, à l'estime du Conseil des ministres, la différence de traitement en cause résiste à un contrôle au regard du principe d'égalité : la distinction est objective et raisonnablement justifiée, compte tenu du fait que le droit de se marier est un droit fondamental, alors qu'il n'existe pas de droit fondamental comparable d'obtenir la nationalité belge.

Het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie zou kunnen zijn geschonden, wanneer het voormelde artikel 29, tweede lid, aldus wordt uitgelegd dat aan de gebruiker van een perceel dat in een ruilverkaveling is opgenomen, geen vergoeding wegens een gebruiksverlies « anders dan voor een onderbedeling in cultuur- en bedrijfswaarden » kan worden toegekend, terwijl de gebruiker van een vergelijkbaar perceel dat in een onteigeningsplan ten algemenen nutte is opgenomen, recht heeft op een volledige vergoeding.
Le principe d'égalité et de non-discrimination serait violé, affirme-t-on, si l'article 29, alinéa 2, précité était interprété en ce sens que l'exploitant d'une parcelle remembrée ne peut se voir accorder une indemnité pour perte de jouissance « si ce n'est en raison d'un déficit de valeur culturale et d'exploitation », alors que l'exploitant d'une parcelle comparable figurant dans un plan d'expropriation pour cause d'utilité publique a droit à une indemnité complète.

Volgens de verzoekers vergt het lange parcours dat leidt tot de uitoefening van het beroep van notaris en tot de vestiging als dusdanig stabiliteit en een voorspelbare evolutie, die de notarissen die vóór de inwerkingtreding van de aangevochten wet zijn benoemd, worden ontzegd, terwijl daarvoor geen verantwoording wordt gevonden in de doelstellingen van de wetgever : de situaties van andere landen en die van de magistraten zijn niet vergelijkbaar en zijn slechts vereenvoudigend en benaderend.
Selon les requérants, le long parcours qui mène à l'exercice d'une profession notariale et à l'établissement de celle-ci requiert la stabilité et une évolution prévisible dont sont privés les notaires nommés avant l'entrée en vigueur de la loi attaquée, alors qu'aucune justification ne se trouve dans les objectifs du législateur : les situations d'autres pays et celles des magistrats ne sont pas comparables et se révèlent simplificatrices et approximatives.