Vertaling van "terwijl anderzijds soortgelijke " (Nederlands → Frans) :

Wat het bestreden artikel 49 van het decreet van 26 april 2000 betreft, wordt, volgens de verzoekende partijen, een onderscheid ingevoerd tussen het soort gebouwen of constructies in éénzelfde zonevreemd gebied zodat, enerzijds, aan beschermde gebouwen of constructies via rangschikking als monument een uitweg wordt geboden om te mogen blijven bestaan en beperkt uit te breiden, terwijl, anderzijds, voor andere gebouwen of constructies in een soortgelijk gebied die mogelijkheid niet wordt geboden.
En ce qui concerne l'article 49 attaqué du décret du 26 avril 2000, les parties requérantes considèrent qu'une distinction est instaurée au sein de la catégorie des bâtiments/constructions situés dans une même zone à laquelle ils sont étrangers, en ce que, via le classement en tant que monument, une échappatoire est offerte à des bâtiments/constructions qui peuvent subsister et s'étendre de façon limitée, alors que, cette possibilité n'est pas offerte à d'autres bâtiments/constructions situés dans une zone similaire.

« Houden de bepalingen van de wet van 26 december 1956, waaronder inzonderheid artikel 23, in de versie zoals die van kracht was vóór 18 augustus 1999, datum van inwerkingtreding van artikel 25 van het koninklijk besluit van 9 juni 1999, waarbij een stelsel van beperking van aansprakelijkheid ten gunste van De Post wordt ingevoerd, zoals geïnterpreteerd door het Hof van Cassatie in zijn arrest van 12 december 1996, een tweevoudige schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat zij een stelsel van schadeloosstelling regelen waarbij een verschil wordt gemaakt, enerzijds, tussen de particulieren die een beroep doen op de dienst Taxipost van De Post en de particulieren die een beroep doen op de privé-ondernemingen die een soortgelijke dienst aanbieden en, anderzijds, tussen De Post en de voornoemde privé-ondernemingen, aangezien de clausules van beperking van aansprakelijkheid die de privé-ondernemingen in hun algemene voorwaarden opnemen door de rechtscolleges zouden moeten worden geweerd om reden dat zij een voor het betrokken type van overeenkomst essentiële verbintenis schrappen, terwijl De Post een beperking van aansprakelijkheid van wetgevende aard geniet ?
« Les dispositions de la loi du 26 décembre 1956, dont en particulier l'article 23, dans leur version en vigueur avant le 18 août 1999, date d'entrée en vigueur de l'article 25 de l'arrêté royal du 9 juin 1999, organisant un régime de limitation de responsabilité en faveur de La Poste, telles qu'interprétées par la Cour de Cassation dans son arrêt du 12 décembre 1996, constituent-elles une double violation des articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'elles créent un régime d'indemnisation différencié, d'une part, entre les particuliers recourant au service Taxipost de La Poste et les particuliers recourant aux entreprises privées proposant un service similaire et, d'autre part, entre La Poste et lesdites entreprises privées, dès lors que les clauses limitatives de responsabilité insérées par les entreprises privées dans leurs conditions générales devraient être écartées par les juridictions au motif qu'elles suppriment un engagement essentiel au type de contrat considéré alors que La Poste jouit d'une limitation de responsabilité de nature législative ?

Vele richtlijnen geven slechts de mogelijkheden voor voorschriften, terwijl andere richtlijnen soortgelijke aangelegenheden op bindende wijze reguleren (bijvoorbeeld de bepaling inzake bewijslast in Richtlijn 97/7/EG betreffende op afstand gesloten overeenkomsten enerzijds en Richtlijn 99/44/EG betreffende de verkoop van consumptiegoederen anderzijds).
Plusieurs directives ne fournissent que des possibilités de dispositions, là où d'autres régissent des questions analogues de manière contraignante (à titre d'exemple, en ce qui concerne la charge de la preuve, la directive 97/7/CE concernant les contrats à distance, d'une part, et la directive 99/44/CE sur la vente des biens de consommation, d'autre part).

Doordat de wetgever in geen soortgelijke structuur, namelijk een kamer van ambachten en neringen, in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest voorziet terwijl hij dat wel doet voor elke provincie, behandelt hij bijgevolg op verschillende wijze de tien provincies van het Rijk, enerzijds, en het administratief arrondissement Brussel-Hoofdstad, anderzijds.
En ne créant pas de structure similaire aux chambres de métiers et de négoces dans la Région de Bruxelles-Capitale, alors qu'il le fait pour chaque province, le législateur traite donc différemment, d'une part, les dix provinces du Royaume et, d'autre part, l'arrondissement administratif de Bruxelles-Capitale.

1. Is er sprake van schending van het gelijkheidsbeginsel onder belastingplichtigen indien vergoedingen voor vrijwilligers bij het Rode Kruis, de amateurvoetbalverenigingen, de civiele bescherming, en andere onder meer krachtens artikel 38, WIB 1992 fiscaal vrijgesteld worden, al dan niet met een forfaitair maximaal bedrag, terwijl anderzijds soortgelijke vrijwilligers in het zogenaamde socio-culturele verenigingsleven voor soortgelijke prestatievergoedingen (bijvoorbeeld verplaatsingsvergoedingen, vergoedingen aan lesgevers) fiscaal wel worden belast?
1. Peut-on parler de violation du principe d'égalité entre les contribuables lorsque les indemnités pour les volontaires travaillant auprès de la Croix-Rouge, d'associations de football amateur, de la protection civile, notamment en vertu de l'article 38, CIR 1992, et d'autres associations sont exonérés fiscalement pour un montant forfaitaire maximum ou non, alors que les indemnités analogues des volontaires travaillant dans la vie associative socio-culturelle (par exemple les indemnités de déplacement, les indemnités des chargés de cours) sont imposées fiscalement?