Traduction de «term dwangmaatregelen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

collectief-term | geheel-term
terme collectif | terme général-partitif | terme générique partitif

hoofd beweeglijk boven bekkeningang à terme als indicatie voor zorg bij moeder
Soins maternels pour tête haute à terme

long term prime rate | LTPR [Abbr.]
taux de base à long terme | TBLT [Abbr.]

à terme bevalling
Accouchement à terme

term van de vergelijking
terme de l'équation

long term care revalidatie
revalidation long term care

Effecten met middellange looptijd | Medium term note
bon à moyen terme négociable | BMTN

Incoterms | International commercial terms
condition(s) internationale(s) de vente | CIV

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

a) Met de term « dwangmaatregelen » wordt in de rechtsleer bedoeld : maatregelen waarvoor ­ behoudens het geval van heterdaad ­ krachtens de wet het bevel van een rechter noodzakelijk is en waarbij zonder toestemming van de betrokkene inbreuk wordt gemaakt op zijn persoonlijke rechten en vrijheden (vgl. Verstraeten, R. , Handboek Strafvordering, Antwerpen, Maklu, 1993, nr. 447 en 262; Van Den Wyngaert, C. , Strafrecht in hoofdlijnen, Antwerpen, Maklu, 1991, 624 en 631).
a) Par le terme « mesures de contrainte », la doctrine entend : des mesures pour lesquelles ­ sauf le cas de flagrant délit ­ l'ordre du juge est nécessaire en vertu de la loi et par lesquelles, sans l'autorisation de l'intéressé, il est porté atteinte à ses droits et libertés personnels (cf. Verstraeten, R. , Handboek Strafvordering, Anvers, Maklu, 1993, nº 447 et 262; Van Den Wyngaert, C. , Strafrecht in hoofdlijnen, Anvers, Maklu, 1991, 624 et 631).

a) Met de term « dwangmaatregelen » wordt in de rechtsleer bedoeld : maatregelen waarvoor ­ behoudens het geval van heterdaad ­ krachtens de wet het bevel van een rechter noodzakelijk is en waarbij zonder toestemming van de betrokkene inbreuk wordt gemaakt op zijn persoonlijke rechten en vrijheden (vgl. Verstraeten, R., Handboek Strafvordering, Antwerpen, Maklu, 1993, nr. 447 en 262; Van Den Wyngaert, C., Strafrecht in hoofdlijnen, Antwerpen, Maklu, 1991, 624 en 631).
a) Par le terme « mesures de contrainte », la doctrine entend : des mesures pour lesquelles ­ sauf le cas de flagrant délit ­ l'ordre du juge est nécessaire en vertu de la loi et par lesquelles, sans l'autorisation de l'intéressé, il est porté atteinte à ses droits et libertés personnels (cf. Verstraeten, R., Handboek Strafvordering, Anvers, Maklu, 1993, nº 447 et 262; Van Den Wyngaert, C., Strafrecht in hoofdlijnen, Anvers, Maklu, 1991, 624 et 631).