Traduction de «tegen laatstgenoemde dient » (Néerlandais → Français) :

9. is van mening dat de belangrijkste meerwaarde van de toetreding van de EU tot het EVRM in de individuele beroepsmogelijkheid tegen de uitvoering van het recht van de Unie door haar instellingen of door de lidstaten ligt, en dat bijgevolg elk door een natuurlijke of rechtspersoon ingediend verzoekschrift dat betrekking heeft op een handeling of niet-nakoming door een instelling of orgaan van de Unie uitsluitend tegen laatstgenoemde dient te worden gericht; evenzo moet elk verzoekschrift dat een maatregel ter uitvoering van het recht van de Europese Unie door een lidstaat betreft uitsluitend tegen laatstgenoemde worden gericht, hetgeen onverlet laat dat, indien er twijfel kan bestaan over de gedeelde verantwoordelijkheid, tegen zowel de Unie als de lidstaat een verzoekschrift mag worden ingediend;
9. estime que la principale valeur ajoutée de l'adhésion de l'UE à la CEDH réside dans le recours individuel contre les actes de mise en œuvre du droit de l'Union par ses institutions ou par les États membres et que par conséquent toute requête d'une personne physique ou morale visant un acte ou un manquement d'une institution ou d'un organisme de l'Union doit être dirigée exclusivement contre celle-ci; de même, toute requête ayant comme objet une mesure de mise en œuvre du droit de l'Union par un État membre doit être dirigée exclusivement contre ce dernier, ceci ne devant pas faire obstacle à ce que, s'il peut y avoir un doute sur le partage de responsabilité, une requête puisse être dirigée simultanément contre l'Union et l'État membre;

9. is van mening dat de belangrijkste meerwaarde van de toetreding van de EU tot het EVRM in de individuele beroepsmogelijkheid tegen de uitvoering van het recht van de Unie door haar instellingen of door de lidstaten ligt, en dat bijgevolg elk door een natuurlijke of rechtspersoon ingediend verzoekschrift dat betrekking heeft op een handeling of niet-nakoming door een instelling of orgaan van de Unie uitsluitend tegen laatstgenoemde dient te worden gericht; evenzo moet elk verzoekschrift dat een maatregel ter uitvoering van het recht van de Europese Unie door een lidstaat betreft uitsluitend tegen laatstgenoemde worden gericht, hetgeen onverlet laat dat, indien er twijfel kan bestaan over de gedeelde verantwoordelijkheid, tegen zowel de Unie als de lidstaat een verzoekschrift mag worden ingediend;
9. estime que la principale valeur ajoutée de l’adhésion de l’UE à la CEDH réside dans le recours individuel contre les actes de mise en œuvre du droit de l’Union par ses institutions ou par les États membres et que par conséquent toute requête d'une personne physique ou morale visant un acte ou un manquement d'une institution ou d'un organisme de l'Union doit être dirigée exclusivement contre celle-ci; de même, toute requête ayant comme objet une mesure de mise en œuvre du droit de l'Union par un État membre doit être dirigée exclusivement contre ce dernier, ceci ne devant pas faire obstacle à ce que, s'il peut y avoir un doute sur le partage de responsabilité, une requête puisse être dirigée simultanément contre l'Union et l'État membre;

In artikel 5, §§ 2 en 3, wordt bovendien een algemeen coördinerende functie toegekend aan de federale procureur, tengevolge waarvan de procureur des Konings geen toezegging kan doen aan een medewerker met het gerecht, zonder advies in te winnen bij de federale procureur nopens het bestaan van eventuele bezwaren tegen dergelijke toezegging; immers dient laatstgenoemde het akkoord tussen partijen mede te ondertekenen.
L'article 5, §§ 2 et 3, attribue en outre au procureur fédéral une mission générale de coordination empêchant le procureur du Roi de faire des promesses au collaborateur de la justice sans avoir préalablement demandé l'avis du procureur fédéral quant à l'existence d'éventuelles objections à une telle promesse.

Indien in een Lid-Staat een nieuwe vervolging wordt ingesteld tegen een persoon die ter zake van dezelfde feiten bij onherroepelijk vonnis in een andere Lid-Staat is berecht, dient iedere periode van vrijheidsbeneming die wegens deze feiten in laatstgenoemde Lid-Staat werd ondergaan op de eventueel opgelegde straf of maatregel in mindering te worden gebracht.
Si une nouvelle poursuite est intentée dans un État membre contre une personne qui a été définitivement jugée pour les mêmes faits dans un autre État membre toute période de privation de liberté subie dans ce dernier État en raison de ces faits doit être déduite de la sanction qui sera éventuellement prononcée.

De appellant vordert daarentegen, te zijnen voordele, de toepassing van het arrest nr. 15/97 van het Hof van 18 maart 1997 waarin het Hof voor recht heeft gezegd dat « de artikelen 620 en 621 van het Gerechtelijk Wetboek [.] de artikelen 10 en 11 van de Grondwet [schenden], doordat zij uitsluiten dat, om de aanleg te bepalen, het bedrag van de vordering die een benadeeld persoon richt tegen de verzekeraar van diegene die hij voor de door hem geleden schade aansprakelijk acht, zonder de verzekerde bij de zaak te betrekken, wordt samengeteld met het bedrag van de vordering tot tussenkomst die laatstgenoemde tegen de oorspronkelijke eiser richt, terwijl die tussenvordering een gevolg is van het feit dat tot grondslag van de oorspronkelijke vordering dient ».
L'appelant, en revanche, demande à son bénéfice l'application de l'arrêt de la Cour n° 15/97 du 18 mars 1997 par lequel celle-ci a dit pour droit que « les articles 620 et 621 du Code judiciaire violaient les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils excluaient que soient cumulés, pour la détermination du ressort, le montant de la demande dirigée par une personne lésée contre l'assureur de celui qu'elle estime responsable de son dommage, sans mettre l'assuré à la cause, et le montant de la demande en intervention dirigée par celui-ci contre le demandeur originaire, alors que cette demande incidente dérive du fait qui sert de fondement à l'action originaire ».

De artikelen 620 en 621 van het Gerechtelijk Wetboek schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij uitsluiten dat, om de aanleg te bepalen, het bedrag van de vordering die een benadeelde persoon richt tegen diegene die hij voor de door hem geleden schade aansprakelijk acht, zonder diens verzekeraar bij de zaak te betrekken, wordt samengeteld met het bedrag van de vordering tot tussenkomst die laatstgenoemde tegen de oorspronkelijke eiser richt, terwijl die tussenvordering een gevolg is van het feit dat tot grondslag van de oorspronkelijke vordering dient.
Les articles 620 et 621 du Code judiciaire violent les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils excluent que soient cumulés, pour la détermination du ressort, le montant de la demande dirigée par une personne lésée contre celui qu'elle estime responsable de son dommage, sans que l'assureur de ce dernier soit mis à la cause, et le montant de la demande en intervention dirigée par celui-ci contre le demandeur originaire, alors que cette demande incidente dérive du fait qui sert de fondement à l'action originaire.

De artikelen 620 en 621 van het Gerechtelijk Wetboek schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij uitsluiten dat, om de aanleg te bepalen, het bedrag van de vordering die een benadeeld persoon richt tegen de verzekeraar van diegene die hij voor de door hem geleden schade aansprakelijk acht, zonder de verzekerde bij de zaak te betrekken, wordt samengeteld met het bedrag van de vordering tot tussenkomst die laatstgenoemde tegen de oorspronkelijke eiser richt, terwijl die tussenvordering een gevolg is van het feit dat tot grondslag van de oorspronkelijke vordering dient.
Les articles 620 et 621 du Code judiciaire violent les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils excluent que soient cumulés, pour la détermination du ressort, le montant de la demande dirigée par une personne lésée contre l'assureur de celui qu'elle estime responsable de son dommage, sans mettre l'assuré à la cause, et le montant de la demande en intervention dirigée par celui-ci contre le demandeur originaire, alors que cette demande incidente dérive du fait qui sert de fondement à l'action originaire.