Traduction de «tegen de uit te spreken beslissing konden kennen » (Néerlandais → Français) :

Artikel 42, § 6, van de wet van 27 april 2007 wijkt immers af van het beginsel van de onmiddellijke toepassing van de procedurewetten, doordat het de termijn om zich in cassatie te voorzien voor de arresten waarvoor de sluiting van de debatten is uitgesproken vóór de inwerkingtreding van die wet op drie maanden behoudt, teneinde te verzekeren dat op het ogenblik van de debatten de partijen de eventuele rechtsmiddelen en de regeling ervan tegen de uit te spreken beslissing konden kennen en in overweging nemen.
En effet, l'article 42, § 6, de la loi du 27 avril 2007 déroge au principe d'application immédiate des lois de procédure, en maintenant à trois mois le délai de pourvoi en cassation pour les arrêts pour lesquels la clôture des débats a été prononcée avant l'entrée en vigueur de cette loi, afin de garantir qu'au moment des débats, les parties pouvaient connaître et prendre en considération les voies de recours éventuelles et leurs modalités, à l'encontre de la décision qui allait être prononcée.

Uit de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 2, eerste lid, van het koninklijk besluit van 20 januari 1936 in zoverre de woorden « en het vereischte bedrag niet in zijn bezit heeft om de kosten van de akte van deurwaarder te dekken » een verschil in behandeling invoeren tussen twee categorieën van gedetineerden in een gevangenis die een op een strafvordering gewezen beslissing tot veroordeling wensen te betwisten en die in het bezit zijn van het vereiste bedrag om de kosten van een betekening van een verzetsakte te dekken : enerzijds, diegenen die tegen een vonnis hoger beroep wensen aan te tekenen of tegen een vonnis of een arrest een cassatieberoep wensen in te stellen en, anderzijds, diegenen die verzet wensen aan te tekenen tegen een vonnis van de correctionele rechtbank waarbij zij bij verstek correctioneel zijn veroordeeld.
Il ressort des motifs de la décision de renvoi que la Cour est invitée à statuer sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou en combinaison avec les articles 6 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme, de l'article 2, alinéa 1, de l'arrêté royal du 20 janvier 1936 en ce que les mots « et n'est pas détenteur de la somme nécessaire pour couvrir les frais de l'acte d'huissier » introduisent une différence de traitement entre deux catégories de personnes détenues dans une prison qui souhaitent contester une décision de condamnation, rendue sur l'action publique, et qui détiennent la somme nécessaire pour couvrir les frais d'une signification d'un acte d'opposition : d'une part, celles qui souhaitent interjeter appel d'un jugement ou exercer un recours en cassation contre un jugement ou un arrêt et, d'autre part, celles qui souhaitent faire opposition à un jugement du tribunal correctionnel les condamnant par défaut en matière correctionnelle.

De bij de bestreden bepaling opgerichte commissie is ermee belast zich uit te spreken over het beroep dat is ingesteld tegen de beslissing van de academische autoriteiten van de instellingen voor hoger onderwijs waarmee het interne beroep tegen een eerdere beslissing tot weigering van inschrijving van een student bij die instelling wordt verworpen.
La commission créée par la disposition attaquée est chargée de statuer sur le recours introduit contre la décision des autorités académiques de l'établissement d'enseignement supérieur qui rejette le recours interne exercé contre une décision antérieure de refus d'inscription d'un étudiant auprès de cet établissement.

2. a) Wordt er bij de machthebbers gepleit voor een inclusief en verzoeningsbeleid via de erkenning van alle etnische en religieuze minderheden op het Iraakse grondgebied? b) Wordt Irak er derhalve toe verzocht het statuut van Rome te ratificeren, dat het Internationaal Strafhof machtigt zich over misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden uit te spreken opdat de gekwelde bevolkingen in dat deel van de wereld eindelijk opnieuw gerechtigheid en veiligheid zouden kennen?
2. a) Une politique d'inclusion et réconciliation par la reconnaissance de l'ensemble des minorités ethniques et religieuses présentes sur le territoire irakien est-elle promue auprès des pouvoirs en place? b) A cette fin, est-il demandé à l'Irak de ratifier le statut de Rome donnant à la Cour pénale internationale la compétence pour juger les crimes contre l'humanité et les crimes de guerre, afin que justice et sécurité soient enfin rendues aux populations martyres de cette région du monde?

Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 203, § 1, van het Wetboek van strafvordering in zoverre het het hoger beroep van de beklaagde tegen een beslissing die door een strafgerecht op tegenspraak is gewezen over de burgerlijke belangen naar aanleiding van een vordering tot schadevergoeding ingesteld door een burgerlijke partij, aan een termijn van vijftien dagen vanaf de uitspraak onderwerpt, terwijl krachtens artikel 1051, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, de partij die door een burgerlijk gerecht is veroordeeld tot vergoeding van schade naar aanleiding van een vordering tot schadevergoeding die uit dezelfde feiten voortvloeit, over een termijn van één maand beschikt, vanaf de betekening (of de kennisgeving) van de beslissing, om tegen die laatste hoger beroep aan te tekenen.
La Cour est invitée à se prononcer sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 203, § 1 , du Code d'instruction criminelle, en ce qu'il soumet à un délai de quinze jours à dater du prononcé l'appel du prévenu contre une décision rendue contradictoirement par une juridiction répressive sur les intérêts civils à la suite d'une demande d'indemnisation formée par une partie civile, alors qu'en vertu de l'article 1051, alinéa 1 , du Code judiciaire, la partie condamnée par une juridiction civile à l'indemnisation d'un dommage résultant d'une demande d'indemnisation découlant des mêmes faits dispose d'un délai d'un mois, à dater de la signification (ou de la notification) de la décision, pour former appel de cette dernière.

Art. 29. ­ Binnen zeven dagen die volgen op het verstrijken van de termijn binnen dewelke het orgaan zich dient uit te spreken over de klachten kunnen de betrokken werknemers, alsook de betrokken representatieve werknemersorganisaties, tegen deze beslissing of bij afwezigheid van een beslissing een beroep instellen bij de arbeidsrechtbank.
Art. 29. ­ Dans les sept jours qui suivent l'échéance du délai dans lequel l'organe doit se prononcer sur les réclamations, les travailleurs intéressés ainsi que les organisations représentatives des travailleurs intéressées peuvent introduire un recours contre cette décision ou l'absence de décision auprès du tribunal du travail.

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over artikel 171, 6°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992), zoals het van toepassing was op de aanslagjaren 2011 en 2012, dat bepaalt : « In afwijking van de artikelen 130 tot 168, zijn afzonderlijk belastbaar, behalve wanneer de aldus berekende belasting, vermeerderd met de belasting betreffende de andere inkomsten, meer bedraagt dan die welke zou voortvloeien uit de toepassing van de evenvermelde artikelen op het geheel van de belastbare inkomsten : [...] 6° tegen de aanslagvoet met betrekking tot het geheel van de andere belastbare inkomsten: - het vakantiegeld dat, tijdens het jaar dat de werknemer of de bedrijfsleider die is tewerkgesteld met een arbeidsovereenkomst, zijn werkgever verlaat, is opgebouwd en aan hem wordt betaald; - de in artikel 23, § 1, 2°, vermelde baten die betrekking hebben op gedurende een periode van meer dan 12 maanden geleverde diensten en die door toedoen van de overheid niet betaald zijn in het jaar van de prestaties maar in eenmaal worden vergoed, en zulks uitsluitend voor het evenredige deel dat een vergoeding van 12 maanden prestaties overtreft; - de in artikel 90, 4°, vermelde uitkeringen; - de in artikel 31, tweede lid, 1° en 4°, bedoelde bezoldigingen van de maand december die door een overheid voor het eerst zijn betaald of toegekend tijdens die maand december in plaats van tijdens de maand januari van het volgend jaar ingevolge een beslissing van die overheid om de bezoldigingen van de maand december voortaan in de maand december te betalen of toe te kennen in plaats van tijdens de maand januari van het volgend jaar ».
La Cour est interrogée au sujet de l'article 171, 6°, du Code des impôts sur les revenus 1992 (ci-après : CIR 1992), tel qu'il était applicable aux exercices d'imposition 2011 et 2012, qui dispose : « Par dérogation aux articles 130 à 168, sont imposables distinctement, sauf si l'impôt ainsi calculé, majoré de l'impôt afférent aux autres revenus, est supérieur à celui que donnerait l'application desdits articles à l'ensemble des revenus imposables : [...] 6° au taux afférent à l'ensemble des autres revenus imposables : - le pécule de vacances qui est acquis et payé au travailleur ou au dirigeant d'entreprise occupé dans le cadre d'un contrat de travail, durant l'année où il quitte son employeur; - les profits visés à l'article 23, § 1, 2°, qui se rapportent à des actes accomplis pendant une période d'une durée supérieure à 12 mois et dont le montant n'a pas, par le fait de l'autorité publique, été payé au cours de l'année des prestations mais a été réglé en une seule fois, et ce exclusivement pour la partie qui excède proportionnellement un montant correspondant à 12 mois de prestations; - les rentes visées à l'article 90, 4°; - les rémunérations visées à l'article 31, alinéa 2, 1° et 4°, du mois de décembre qui sont, pour la première fois, payées ou attribuées par une autorité publique au cours de ce mois de décembre au lieu du mois de janvier de l'année suivante suite à une décision de cette autorité publique de payer ou d'attribuer les rémunérations du mois de décembre dorénavant au cours de ce mois de décembre au lieu d'au cours du mois de janvier de l'année suivante ».

Het verschil, ten aanzien van de termijnen van de voorziening in cassatie, tussen een beslissing waarbij een echtscheiding wordt uitgesproken en een beslissing waarbij wordt geweigerd de echtscheiding uit te spreken, vloeit eveneens voort uit het verschil in de gevolgen van de termijn en van de tegen die beslissingen ingestelde voorziening : terwijl, overeenkomstig artikel 1274, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek, de termijn en de voorziening in cassatie een beslissing waarbij de echtscheiding is uitgesproken, schorsen, schorsen de termijn en de voorziening in cassatie een beslissing waarbij is geweigerd de echtscheiding uit te spreken, niet.
La différence, quant aux délais de pourvoi en cassation, entre une décision qui prononce un divorce et une décision qui refuse de prononcer le divorce, résulte également de la différence quant aux effets du délai et du pourvoi introduit à l'encontre de ces décisions : alors que, conformément à l'article 1274, alinéa 2, du Code judiciaire, le délai et le pourvoi en cassation sont suspensifs à l'encontre d'une décision prononçant le divorce, le délai et le pourvoi en cassation ne sont pas suspensifs à l'encontre d'une décision refusant de prononcer le divorce.

Gelet op het fundamentele verschil tussen de beslissingen waarbij de echtscheiding wordt uitgesproken en de beslissingen waarbij wordt geweigerd de echtscheiding uit te spreken, vermocht de wetgever, voor het instellen van een voorziening in cassatie tegen een beslissing waarbij de echtscheiding is uitgesproken, andere ontvankelijkheidsvoorwaarden vast te stellen dan die voor het instellen van een voorziening in cassatie tegen een beslissing van weigering om de echtscheiding uit te spreken, waarbij die laatstgenoemde voorwaarden afgestemd worden op die voor het instellen van de gemeenrechtelijke voorziening in cassatie in burgerlijke zaken.
Compte tenu de la différence fondamentale existant entre des décisions prononçant le divorce et des décisions refusant de prononcer le divorce, le législateur pouvait prévoir, pour l'introduction d'un pourvoi en cassation contre une décision prononçant le divorce, des conditions de recevabilité différentes de celles relatives à l'introduction d'un pourvoi en cassation contre une décision refusant de prononcer le divorce, ces dernières étant alignées sur celles relatives à l'introduction du pourvoi en cassation de droit commun en matière civile.

Uit de feiten van het geding en de formulering van de prejudiciële vraag blijkt dat het Hof wordt ondervraagd over het verschil in behandeling tussen de echtgenoten die beschikken over, enerzijds, overeenkomstig artikel 1274 van het Gerechtelijk Wetboek, in de versie van toepassing krachtens artikel 42, § 6, van de wet van 27 april 2007, een termijn van één maand om zich in cassatie te voorzien tegen een beslissing waarbij de echtscheiding is uitgesproken en, anderzijds, een gemeenrechtelijke termijn van drie maanden om zich in cassatie te voorzien tegen een beslissing waarbij wordt geweigerd de echtscheiding uit te spreken, wanneer de echtscheiding is aangevraagd op basis van de vroegere artikelen 229, 231 en 232 van het Burgerlijk Wetboek, die van toepassing blijven op grond van artikel 42, § 2, van de wet van 27 april 2007.
Il ressort des faits de la cause et de la formulation de la question préjudicielle que la Cour est interrogée sur la différence de traitement entre les époux qui disposent, d'une part, conformément à l'article 1274 du Code judiciaire, dans sa version applicable en vertu de l'article 42, § 6, de la loi du 27 avril 2007, d'un délai d'un mois pour se pourvoir en cassation contre une décision prononçant le divorce et, d'autre part, d'un délai de droit commun de trois mois pour se pourvoir en cassation contre une décision refusant de prononcer le divorce, lorsque le divorce est demandé sur la base des anciens articles 229, 231 et 232 du Code civil, qui demeurent applicables en vertu de l'article 42, § 2, de la loi du 27 avril 2007.