Vertaling van "subjectief recht doet " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

subjectief recht
droit subjectif

gerechtshof dat,zonder beroep,summier recht doet in criminele krijgsraad
cour prévôtale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dit wetsvoorstel wil echter verder gaan. Vermits het huidige Wetboek van de Belgische nationaliteit nog steeds geen enkel element van bereidheid tot integratie vereist en het cascade-effect (het toekennen van de Belgische nationaliteit aan een vreemdeling die op één of andere manier een band met België kan aantonen) een subjectief recht doet ontstaan voor de kinderen die in het buitenland verblijven.
La présente proposition de loi vise toutefois à aller plus loin, dès lors que, dans sa version actuelle, le Code de la nationalité belge n'exige toujours rien en matière de volonté d'intégration et que l'effet de cascade (l'attribution de la nationalité belge à un étranger qui prouve, d'une manière ou d'une autre, une attache avec la Belgique) fait naître un droit subjectif pour les enfants qui résident à l'étranger.

In de tekst van het voorstel is ervoor gekozen de feitelijke verenigingen niet te vermelden in de regeling inzake het recht van antwoord omdat enerzijds een subjectief recht toekennen aan organisaties die er van nature geen bezitten een juridische anomalie is en anderzijds dergelijke organisaties gebruik kunnen maken van het recht van antwoord op voorwaarde dat alle leden gezamenlijk optreden of een gemeenschappelijk mandataris zulks in hun naam doet.
Dans le texte de la proposition, il a été opté pour l'omission des associations de fait du système du droit de réponse. D'une part, parce que conférer un droit subjectif à des organisations qui, par nature, en sont dépourvues, constitue une anomalie juridique et, d'autre part, parce que, si de telles organisations désirent faire usage du droit de réponse, la possibilité leur en est ouverte à la condition de faire en sorte que tous les membres agissent ensemble ou à l'intervention d'un mandataire commun.

In de tekst van het voorstel is ervoor gekozen de feitelijke verenigingen niet te vermelden in de regeling inzake het recht van antwoord omdat enerzijds een subjectief recht toekennen aan organisaties die er van nature geen bezitten een juridische anomalie is en anderzijds dergelijke organisaties gebruik kunnen maken van het recht van antwoord op voorwaarde dat alle leden gezamenlijk optreden of een gemeenschappelijk mandataris zulks in hun naam doet.
Dans le texte de la proposition, il a été opté pour l'omission des associations de fait du système du droit de réponse. D'une part, parce que conférer un droit subjectif à des organisations qui, par nature, en sont dépourvues, constitue une anomalie juridique et, d'autre part, parce que si de telles organisations désirent faire usage du droit de réponse, la possibilité leur en est ouverte à la condition de faire en sorte que tous les membres agissent ensemble ou à l'intervention d'un mandataire commun.

[...] 45. Het vereiste dat een gerechtelijke procedure niet buitensporig kostbaar is, mag door een nationale rechter derhalve niet anders worden beoordeeld al naargelang hij uitspraak doet na een procedure in eerste aanleg, een hoger beroep of een tweede hoger beroep » (HvJ, 11 april 2013, C-260/11, Edwards e.a., punten 38-42 en 45). Uit de rechtspraak van het Hof van Justitie dient te worden afgeleid dat de controle of bepaalde kosten al dan niet buitensporig zijn niet louter subjectief mag zijn, dat het bevoegde rechtscollege rekening dient te houden met de economische situatie van de betrokkene, en rekening kan houden met de redelijke kans van slagen van de verzoeker, het belang dat voor de verzoeker en voor de bescherming van het milieu op het spel staat, de complexiteit van het toepasselijke recht en van de toepasselijke procedure en het eventueel roekeloze karakter van de verschillende beroepsstadia (HvJ, 11 april 2013, C-260/11, Edwards e.a., punten 38-42 en 45; 13 februari 2014, C-530/11, Commissie t. Verenigd Koninkrijk, punten 46-51).
Il ressort de la jurisprudence de la Cour de justice que le contrôle du caractère excessif ou non de certains coûts ne peut être purement subjectif, que la juridiction compétente doit tenir compte de la situation économique de l'intéressé, et qu'elle peut tenir compte des chances raisonnables de succès du requérant, de l'importance de l'enjeu pour le requérant et pour la protection de l'environnement, de la complexité du droit et de la procédure applicables, ainsi que du caractère éventuellement téméraire du recours à ses différents stades (CJUE, 11 avril 2013, C-260/11, Edwards e.a., points 38-42 et 45; 13 février 2014, C-530/11, Commission c. Royaume-Uni, points 46-51).