Vertaling van "strafwetboek te raadplegen omdat daarin " (Nederlands → Frans) :

Een volgende spreker suggereert de minister de verslagen van de commissie tot herziening van het Strafwetboek te raadplegen omdat daarin diepgaande voorstellen zijn opgenomen met betrekking tot de strafbaarstelling van de voorbereidende handeling.
Un autre intervenant suggère que le ministre consulte les rapports de la Commission pour la réforme de la procédure pénale qui contient des propositions détaillées concernant l'incrimination de l'acte préparatoire.

In verband met de bepalingen van het Strafwetboek betreffende de aanranding van de eerbaarheid en verkrachting (artikelen 372, 373, 375) en betreffende de opsluiting en het onthouden van voedsel aan een minderjarige (artikel 401bis) is het niet nodig discriminatie op grond van leeftijd of geslacht te beschouwen als een verzwarende omstandigheid omdat het Strafwetboek daarin reeds voorziet.
Pour ce qui concerne les dispositions du Code pénal relatives aux attentats à la pudeur et au viol (articles 372, 373, 375) ainsi que la séquestration et la privation d'aliments à l'égard d'un enfant (article 401bis) il n'y a pas lieu de retenir comme motif de discrimination l'âge ou le sexe pour établir la circonstance aggravante personnelle puisque le Code pénal les prévoit déjà.

– (PT) Ik heb gestemd voor de resolutie over de herziening van de mededingingsregels voor horizontale samenwerkingsovereenkomsten, omdat we daarin rekening houden met de activiteiten van de Commissie, die zich bij dit herzieningsproces heel open heeft opgesteld ten opzichte van het Parlement, en heeft geprobeerd om alle belanghebbenden te raadplegen.
– (PT) J’ai voté pour la résolution sur la révision des règles de concurrence applicables aux accords de coopération horizontale, car elle tient compte de l’activité de la Commission, en particulier de son souci de transparence dans ses discussions avec le Parlement, de l’esprit d’ouverture avec lequel elle a entamé ce processus de révision, et de sa volonté d’écouter toutes les parties intéressées.

3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, in zoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?
3. Les articles 220, 221 et 224 de la loi générale relative aux douanes et accises (arrêté royal du 18 juillet 1977 portant coordination des dispositions générales relatives aux douanes et accises, confirmé par la loi du 6 juillet 1978) violent-ils le principe constitutionnel d'égalité en tant que ces dispositions sont interprétées en ce sens que la confiscation qui y est visée revêt un caractère réel, plus précisément parce que celle-ci peut être ordonnée sans qu'il faille distinguer entre la situation où les choses appartiennent aux condamnés et la situation où elles appartiennent à des tiers, même si ceux-ci sont étrangers à la fraude, n'ont pas eu connaissance de la fraude ou ont été acquittés de cette prévention, alors que, de manière générale, pour ce qui est de la confiscation spéciale, les choses qui forment l'objet de l'infraction et celles qui ont servi ou qui ont été destinées à la commettre ne peuvent être confisquées que si elles appartiennent au condamné (article 42, 1°, du Code pénal) ?

3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, inzoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?
3. Les articles 220, 221 et 224 de la loi générale relative aux douanes et accises (arrêté royal du 18 juillet 1977 portant coordination des dispositions générales relatives aux douanes et accises, confirmé par la loi du 6 juillet 1978) violent-ils le principe constitutionnel d'égalité en tant que ces dispositions sont interprétées en ce sens que la confiscation y visée revêt un caractère réel, plus précisément parce que celle-ci peut être ordonnée sans qu'il faille distinguer entre la situation où les choses appartiennent aux condamnés et la situation où elles appartiennent à des tiers, même si ceux-ci sont étrangers à la fraude, n'ont pas eu connaissance de la fraude ou en ont été acquittés, alors que, de manière générale, pour ce qui est de la confiscation spéciale, les choses qui forment l'objet de l'infraction et celles qui ont servi ou qui ont été destinées à la commettre ne peuvent être confisquées que si elles appartiennent au condamné (article 42, 1°, du Code pénal) ?