Vertaling van "strafwetboek maken tussen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

onderscheid maken tussen bouwmethoden voor schepen | onderscheid maken tussen constructiemethoden voor schepen
distinction entre les différentes méthodes de construction navale

het verschil goed maken tussen de hogere prijs en...
compenser l'excès du prix

onderscheid maken tussen verlichting op vliegveld
différences entre les différents types de balisage lumineux d'un aérodrome

onderscheid maken tussen normaal en abnormaal kaak- en aangezichtsweefsel
distinguer les tissus maxillo-faciaux

Omschrijving: IQ bij benadering tussen 35 en 49 (bij volwassenen, verstandelijke leeftijd tussen 6 en 9 jaar). Waarschijnlijk leidend tot duidelijke vertraging in de ontwikkeling op kinderleeftijd, maar de meesten kunnen leren een zekere mate van onafhankelijkheid in de eigen verzorging te bereiken en zich adequate communicatie en simpele vaardigheden eigen te maken.
Définition: Q.I. de 35 à 49 (chez les adultes, âge mental de 6 à moins de 9 ans). Aboutira vraisemblablement à d'importants retards de développement dans l'enfance mais beaucoup peuvent acquérir des aptitudes scolaires et un certain degré d'indépendance et les capacités suffisantes pour communiquer. Les adultes auront besoin d'un soutien, de niveaux variés, pour travailler et vivre dans la communauté. | arriération mentale moyenne

tijd tussen maken en verbreken
temps de chevauchement

eenvoudige verbindingen tussen kolommen en liggers mogelijk maken
faciliter les assemblages de poteaux et de poutres

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het is niet makkelijk een duidelijk onderscheid te maken tussen de respectieve werkingssfeer van de beide strafbare feiten, bedoeld in enerzijds artikel 505, eerste lid, 1º, van het Strafwetboek (strafbaar feit van « gewone » heling) en anderzijds artikel 505, eerste lid, 2º, van het Strafwetboek (strafbaar feit van « verruimde » heling).
Il n'est pas aisé de distinguer le champ d'application respectif des deux infractions visées, d'une part, par l'article 505, alinéa 1 , 1º, du Code pénal (recel « ordinaire ») et, d'autre part, par l'article 505, alinéa 1 , 2º, du Code pénal (recel « élargi »).

Vandaar dan ook het voorstel om in dat verband niet langer enig onderscheid te maken tussen de drie misdrijven van witwassing, bedoeld in artikel 505, eerste lid, 2º, 3º en 4º, van het Strafwetboek.
Il est donc proposé de ne plus faire de distinction à cet égard entre les trois infractions de blanchiment visées à l'article 505, alinéa 1 , 2º, 3º et 4º.

Het probleem is dat de geldende bepalingen (artikel 109ter D van de voornoemde wet van 21 maart 1991 en artikel 314bis van het Strafwetboek) geen rekening houden met het specifieke karakter van de arbeidsverhoudingen, aangezien zij geen onderscheid maken tussen privé- en beroepscommunicaties. De werkgever heeft dus geen enkele (wettelijke) controlemogelijkheid over deze communicatie, behalve indien alle « betrokkenen » ermee instemmen.
Le problème réside dans le fait que les dispositions existantes (l'article 109ter D de la loi susmentionnée du 21 mars 1991 et l'article 314bis du Code pénal) ne sont pas adaptées à la spécificité des relations professionnelles car ces dispositions ne font aucune distinction entre les communications privées et les communications professionnelles, avec la conséquence que l'employeur est privé de toute possibilité (légale) de contrôle sur ces communications, sauf consentement de tous les « intéressés ».

[.] Artikel 433decies van het Strafwetboek heeft betrekking op ' al wie ' de erin omschreven feiten pleegt, zonder onderscheid te maken tussen de eigenaar, de huurder of enig ander persoon die het genot heeft van een onroerend goed.
[.] L'article 433decies du Code pénal vise ' quiconque ' qui commet les faits qui y sont décrits, sans distinction entre le propriétaire, le locataire ou quelque autre personne qui a la jouissance d'un immeuble.

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van het onderscheid dat de artikelen 145, § 3, 2°, van de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie en 442bis van het Strafwetboek maken tussen, enerzijds, de persoon die gebruik maakt van een telecommunicatiemiddel om iemand overlast te bezorgen en, anderzijds, diegene die iemand belaagt door diens rust ernstig te verstoren, in zoverre het gedrag van de eerstgenoemde persoon zwaarder kan worden bestraft (namelijk met een gevangenisstraf van één tot vier jaar en met een geldboete van vijfhonderd tot vijftigduizend euro of met één van die straffen alleen) dan dat van de laatstgenoemde (namelijk met een gevangenisstraf van vijftien dagen tot twee jaar en met een geldboete van vijftig euro tot driehonderd euro of met een van die straffen alleen).
La Cour est interrogée sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de la différence que font les articles 145, § 3, 2°, de la loi du 13 juin 2005 relative aux communications électroniques et 442bis du Code pénal entre, d'une part, la personne qui utilise un moyen de télécommunications afin d'importuner quelqu'un et, d'autre part, celle qui harcèle quelqu'un en affectant gravement sa tranquillité, en ce que le comportement de la première personne est susceptible d'être sanctionné plus lourdement (à savoir par un emprisonnement d'un à quatre ans et une amende de cinq cents à cinquante mille euros ou une de ces peines seulement) que celui de la seconde (à savoir par un emprisonnement de quinze jours à deux ans et une amende de cinquante à trois cents euros ou une de ces peines seulement).

Dat is bijvoorbeeld het geval in Duitsland, waar kinderen die geboren zijn uit een relatie tussen broer en zus aanspraak kunnen maken op een afstammingsband met hun beide ouders ( §§ 1592, 1594 tot 1598 en 1600 van het Duitse Burgerlijk Wetboek), terwijl op seksuele betrekkingen tussen broer en zus strafrechtelijke sancties staan ( § 173 van het Duitse Strafwetboek).
Tel est le cas, par exemple, en Allemagne, où les enfants nés d'une relation entre frère et soeur peuvent bénéficier du lien de filiation avec leurs deux parents ( §§ 1592, 1594 à 1598 et 1600 du Code civil allemand), alors que les relations sexuelles entre frère et soeur sont passibles de sanctions pénales ( § 173 du Code pénal allemand).

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van het onderscheid dat de artikelen 114, § 8, 2°, van de wet van 21 maart 1991 en 442bis van het Strafwetboek maken tussen, enerzijds, de persoon die gebruik maakt van een telecommunicatiemiddel om iemand overlast te bezorgen en, anderzijds, diegene die iemand belaagt door diens rust ernstig te verstoren, in zoverre het gedrag van de eerstgenoemde persoon zwaarder kan worden bestraft (namelijk met een gevangenisstraf van één tot vier jaar of met een geldboete van vijfhonderd tot vijftigduizend euro of met één van die straffen alleen) dan dat van de laatstgenoemde (namelijk met een gevangenisstraf van vijftien dagen tot twee jaar en met een geldboete van vijftig euro tot driehonderd euro of met één van die straffen alleen).
La Cour est interrogée sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de la différence que font les articles 114, § 8, 2°, de la loi du 21 mars 1991 et 442bis du Code pénal entre, d'une part, la personne qui utilise un moyen de télécommunications afin d'importuner quelqu'un et, d'autre part, celle qui harcèle quelqu'un en affectant gravement sa tranquillité, en ce que le comportement de la première personne est susceptible d'être sanctionné plus lourdement (à savoir par un emprisonnement d'un à quatre ans et une amende de cinq cents à cinquante mille euros ou une de ces peines seulement) que celui de la seconde (à savoir par un emprisonnement de quinze jours à deux ans et une amende de cinquante à trois cents euros ou une de ces peines seulement).

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van het onderscheid dat de artikelen 114, § 8, 2°, van de wet van 21 maart 1991 en 442bis van het Strafwetboek maken tussen, enerzijds, de persoon die gebruik maakt van een telecommunicatiemiddel om iemand overlast te bezorgen en, anderzijds, diegene die iemand belaagt door diens rust ernstig te verstoren, in zoverre het gedrag van de eerstgenoemde persoon zwaarder kan worden bestraft (namelijk met een gevangenisstraf van één tot vier jaar of met een geldboete van vijfhonderd tot vijftigduizend euro of met één van die straffen alleen) dan dat van de laatstgenoemde (namelijk met een gevangenisstraf van vijftien dagen tot twee jaar en met een geldboete van vijftig euro tot driehonderd euro of met een van die straffen alleen).
La Cour est interrogée sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de la différence que font les articles 114, § 8, 2°, de la loi du 21 mars 1991 et 442bis du Code pénal entre, d'une part, la personne qui utilise un moyen de télécommunications afin d'importuner quelqu'un et, d'autre part, celle qui harcèle quelqu'un en affectant gravement sa tranquillité, en ce que le comportement de la première personne est susceptible d'être sanctionné plus lourdement (à savoir par un emprisonnement d'un à quatre ans et une amende de cinq cents à cinquante mille euros ou une de ces peines seulement) que celui de la seconde (à savoir par un emprisonnement de quinze jours à deux ans et une amende de cinquante à trois cents euros ou une de ces peines seulement).