Traduction de «strafwetboek geen strafrechtelijke » (Néerlandais → Français) :

De heer Van Parys vermoedt dat er in het Strafwetboek geen strafrechtelijke sanctie is bepaald voor geïnformatiseerde akten.
M. Van Parys croit savoir que le Code pénal ne prévoit aucune sanction pénale pour ce qui est des actes électroniques.

4. In tegenstelling tot het aanzetten tot discriminatie, levert het bedrijven ervan volgens de wet van 10 mei 2007 « ter bestrijding van discriminatie tussen vrouwen en mannen » geen strafrechtelijke tenlastelegging op, doch valt het onder mechanismen van burgerlijke aansprakelijkheid, uitgezonderd evenwel discriminatie bedreven door een openbaar officier of ambtenaar (artikel 28), en onder voorbehoud van de bepalingen die in het Strafwetboek zijn ingevoegd bij de artikelen 33 tot 42 van de wet van 10 mei 2007 « ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie », die de minimale strafmaat voorgeschreven bij sommige bepalingen van het Strafwetboek verhogen « wanneer een van de drijfveren van de misdaad of het wanbedrijf bestaat in de haat tegen, het misprijzen van of de vijandigheid tegen een persoon wegens [onder meer] zijn geslacht » (11) .
4. Contrairement à l'incitation à la discrimination, sa pratique ne fait pas l'objet d'une incrimination pénale par la loi du 10 mai 2007 « tendant à lutter contre la discrimination entre les femmes et les hommes » mais seulement de mécanismes de responsabilité civile, à l'exception toutefois de la discrimination pratiquée par un fonctionnaire ou un officier public (article 28) et sous réserve des dispositions insérées dans le Code pénal par les articles 33 à 42 de la loi du 10 mai 2007 « tendant à lutter contre certaines formes de discrimination », qui augmentent le minimum des peines prévues par certaines dispositions du Code pénal lorsqu'un des mobiles du crime ou du délit est « la haine, le mépris ou l'hostilité à l'égard d'une personne en raison [notamment] de son sexe » (11) .

Met betrekking tot de verplichting inzake de bescherming van de identiteit en beeltenis van de kinderen-slachtoffers alsook de voorkoming van de verspreiding van elke informatie die tot hun identificatie zou kunnen leiden, bedoeld in het eerste lid, e), voorziet artikel 378bis van het Strafwetboek in strafrechtelijke sancties tegen eenieder die informatie verspreidt waaruit de identiteit kan blijken van degene die slachtoffer is van seksueel misbruik (verkrachting en aanranding van de eerbaarheid) Dit artikel heeft geen betrekking op kinderen die slachtoffer zijn van kinderpornografie of strafbare feiten in verband met bederf van de jeugd en prostitutie.
En ce qui concerne l'obligation de protéger l'identité et l'image des enfants victimes et de prévenir la diffusion de toute information pouvant conduire à leur identification prévue au paragraphe 1 , e), l'article 378bis du Code pénal prévoit des sanctions pénales à l'encontre de quiconque diffuse des informations susceptibles de révéler l'identité de la victime d'abus sexuel (attentat à la pudeur et viol). Cet article n'inclut pas les enfants victimes de la pornographie enfantine ou d'infractions relatives à la corruption de la jeunesse et à la prostitution.

Het Adviescomité stelt vast dat er ondanks het wettelijke verbod op vrouwelijke genitale verminking in België (Strafwetboek, art. 409) sinds 2001 nog geen strafrechtelijke dossiers zijn ingeleid.
Le Comité d'avis constate qu'en dépit de l'interdiction légale des mutilations génitales féminines en Belgique depuis 2001 (article 409 du Code pénal), aucun dossier pénal n'a encore été ouvert.

Met behoud van de toepassing van artikel 269 tot en met 274 van het Strafwetboek worden gestraft met een strafrechtelijke geldboete van 50 tot 500 euro: 1° de werkgever, zijn lasthebber of aangestelde die geen geschreven arbeidsovereenkomst dienstencheques opstellen uiterlijk binnen twee werkdagen te rekenen vanaf het tijdstip waarop de werknemer in dienst treedt; 2° de werkgever, zijn lasthebbers of aangestelden die nalaten de specifieke vermeldingen in de arbeidsovereenkomst voor dienstencheques op te nemen als vermeld in artikel 7quinquies; 3° de werkgever, zijn lasthebbers of aangestelden die een werknemer die tijdens zijn deeltijdse tewerkstelling een werkloosheidsuitkering, een leefloon of financiële sociale hulp geniet, geen voorrang geven tot het verkrijgen van een voltijdse betrekking of van een andere, al dan niet bijkomende, deeltijdse dienstbetrekking waardoor hij een nieuwe deeltijdse arbeidsregeling verkrijgt waarvan de wekelijkse arbeidsduur hoger is dan die van de deeltijdse arbeidsregeling waarin hij al werkt; 4° de werkgever, zijn lasthebbers of aangestelden die de gebruiker vertegenwoordigen voor de toepassing van artikel 3, § 2, eerste lid, en van artikel 6 van het koninklijk besluit van 12 december 2001 betreffende de dienstencheques, of de werknemer vertegenwoordigen om de dienstencheques te ondertekenen; 5° de werkgever, zijn lasthebbers of aangestelden die de dienstencheques niet gegroepeerd per maand waarin de prestaties effectief verricht zijn, ter betaling aan het uitgiftebedrijf bezorgen; 6° de gebruiker of de werknemer die wetens en willens heeft deelgenomen aan de inbreuken, vermeld in punt 1° tot en met 5°.
Sans préjudice de l'application des articles 269 à 274 inclus du Code pénal, sont punis d'une amende pénale de 50 à 500 euros : 1° l'employeur, son mandataire ou préposé qui n'établissent pas de contrat de travail titres-services écrit au plus tard dans les deux jours ouvrables à partir du moment où le travailleur entre en service ; 2° l'employeur, ses mandataires ou préposés qui omettent de reprendre les mentions spécifiques dans le contrat de travail pour titres-services, tel que visé à l'article 7quinquies ; 3° l'employeur, ses mandataires ou préposés qui n'accordent pas la priorité à un travailleur bénéficiant d'une allocation de chômage, d'un revenu d'intégration sociale ou d'une aide sociale financière pendant son emploi à temps partiel, pour obtenir un emploi à temps plein ou un autre emploi à temps partiel, supplémentaire ou non, suite auquel il obtient un nouveau régime de travail à temps partiel dont la durée de travail hebdomadaire est supérieure à celle du régime de travail à temps partiel dans lequel il travaille déjà ; 4° l'employeur, ses mandataires ou préposés qui représentent l'utilisateur pour l'application de l'article 3, § 2, alinéa premier, et de l'article 6 de l'arrêté royal du 12 décembre 2001 concernant les titres-services, ou représentent le travailleur pour signer les titres-services ; 5° l'employeur, ses mandataires ou préposés qui ne transmettent pas les titres-services regroupés par mois auquel les prestations sont effectivement accomplies, à la société émettrice en vue du paiement ; 6° l'utilisateur ou le travailleur qui a sciemment participé aux infractions, visées aux points 1° à 5° inclus.

« Dit artikel doet geen afbreuk aan de mogelijkheid van strafrechtelijke vervolging van de raadsleden wegens schending van het beroepsgeheim, overeenkomstig artikel 458 van het Strafwetboek».
« Le présent article ne porte pas préjudice à la possibilité de poursuites judiciaires des conseillers du chef de violation du secret professionnel conformément à l'article 458 du Code pénal».

Bij het arrest nr. 104/2003 van 22 juli 2003 heeft het Hof geoordeeld dat « het niet objectief en redelijk verantwoord [is] dat, voor misdrijven gepleegd na 2 juli 1999, de personen genoemd in artikel 67ter van de wet betreffende de politie over het wegverkeer, persoonlijk aansprakelijk blijven voor misdrijven toegerekend aan de rechtspersoon, terwijl artikel 5 van het Strafwetboek op algemene wijze in een eigen strafrechtelijke verantwoordelijkheid van de rechtspersoon voorziet » (B.7), maar heeft het vastgesteld dat in de interpretatie volgens welke die bepaling impliciet werd gewijzigd bij artikel 5 van het Strafwetboek, ze geen onverantwoord verschil in behandeling in het leven riep.
Par l'arrêt n° 104/2003 du 22 juillet 2003, la Cour a considéré qu'il « n'est pas objectivement et raisonnablement justifié que, pour les infractions commises après le 2 juillet 1999, les personnes mentionnées à l'article 67ter de la loi relative à la police de la circulation routière restent personnellement responsables des infractions imputées à la personne morale, alors que l'article 5 du Code pénal prévoit de manière générale une responsabilité pénale propre de la personne morale » (B.7), mais a constaté que dans l'interprétation selon laquelle cette disposition a été implicitement modifiée par l'article 5 du Code pénal, elle ne créait pas de différence de traitement injustifiée.

In het arrest nr. 104/2003 van 22 juli 2003 heeft het Hof geoordeeld dat « het niet objectief en redelijk verantwoord [is] dat, voor misdrijven gepleegd na 2 juli 1999, de personen genoemd in artikel 67ter van de wet betreffende de politie over het wegverkeer, persoonlijk aansprakelijk blijven voor misdrijven toegerekend aan de rechtspersoon, terwijl artikel 5 van het Strafwetboek op algemene wijze in een eigen strafrechtelijke verantwoordelijkheid van de rechtspersoon voorziet » (B.7), maar heeft het vastgesteld dat in de interpretatie volgens welke die bepaling impliciet is gewijzigd bij artikel 5 van het Strafwetboek, zij geen onverantwoord verschil in behandeling in het leven riep.
Par l'arrêt n° 104/2003 du 22 juillet 2003, la Cour a considéré qu'il « n'est pas objectivement et raisonnablement justifié que, pour les infractions commises après le 2 juillet 1999, les personnes mentionnées à l'article 67ter de la loi relative à la police de la circulation routière restent personnellement responsables des infractions imputées à la personne morale, alors que l'article 5 du Code pénal prévoit de manière générale une responsabilité pénale propre de la personne morale » (B.7), mais a constaté que dans l'interprétation selon laquelle cette disposition a été implicitement modifiée par l'article 5 du Code pénal, elle ne créait pas de différence de traitement injustifiée.

« Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals gewijzigd bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in samenhang gelezen met artikel 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 14 van het Internationaal Verdrag van New York inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre het zo wordt geïnterpreteerd dat het geen terugwerkende kracht heeft, waardoor een beklaagde, natuurlijke persoon, wordt verhinderd zich op de erin vervatte strafuitsluitingsgrond te beroepen voor misdrijven die zijn gepleegd vóór de inwerkingtreding van die wet, terwijl die strafuitsluitingsgrond kan worden aangevoerd door beklaagden die worden vervolgd voor misdrijven die zijn gepleegd na de inwerkingtreding van die wet, en zulks ofschoon diezelfde oplossing zou kunnen leiden tot een strafrechtelijke immuniteit van de vervolgde natuurlijke persoon, en terwijl, volgens de hiervoor vermelde regels van internationaal recht in samenhang gelezen met de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie, elke beklaagde of verdachte het recht heeft om zich op een mildere strafwet te beroepen ?
« L'article 5, alinéa 2, du Code pénal, tel que modifié par la loi du 4 mai 1999 instaurant la responsabilité pénale des personnes morales, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution combinés avec l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques de New York en tant qu'il est interprété comme n'ayant pas d'effet rétroactif, ce qui empêche un prévenu, personne physique, de se prévaloir de la cause d'excuse absolutoire qu'il contient pour des infractions commises antérieurement à l'entrée en vigueur de cette loi alors que cette cause d'excuse absolutoire peut être invoquée par des prévenus poursuivis pour des infractions commises postérieurement à l'entrée en vigueur de cette loi, et ce quand bien même cette solution pourrait aboutir à une immunité pénale de la personne physique poursuivie et alors que, selon les règles de droit international précitées combinées avec les principes d'égalité et de non-discrimination, tout prévenu ou inculpé est en droit de se prévaloir d'une loi pénale plus douce ?