Traduction de «strafwetboek als hierdoor » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Strafwetboek | Wetboek van Strafrecht | SWB [Abbr.] | WvS [Abbr.] | WvStr [Abbr.]
Code pénal | C. pén. [Abbr.] | C.P. [Abbr.]

Strafwetboek | Wetboek van Strafrecht | Sr. [Abbr.] | SWB [Abbr.] | W.v.s. [Abbr.] | W.v.Str. [Abbr.]
code pénal | CP [Abbr.]

Tucht- en Strafwetboek voor de koopvaardij en de zeevisserij
Code disciplinaire et pénal pour la marine marchande et la pêche maritime

Militair Strafwetboek
Code pénal militaire

Strafwetboek
Code pénal

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het toepassingsgebied van artikel 433quinquies, § 1, eerste lid, 4º, van het Strafwetboek blijkt hierdoor dus verkleind te zijn.
Le champ d'application de l'article 433quinquies, § 1 , alinéa 1 , 4º, du Code pénal semble donc en être réduit.

3. Het invoeren van gegevens in een computersysteem zonder daartoe gerechtigd te zijn, kan beschouwd worden als computersabotage (artikel 550 Strafwetboek) als hierdoor de werking van het systeem wordt gewijzigd (bijvoorbeeld door het verstrekken van de identiteit van de gebruiker aan een dienstenleverancier tegen de wil van de gebruiker in).
3. Introduire des données dans un système informatique sans y être autorisé peut être considéré comme du sabotage informatique (art. 550ter Code Pénal) si cela modifie le fonctionnement du système (par ex. en fournissant l’identité de l’utilisateur à un fournisseur de services contre le gré de l’utilisateur).

De heer De Baerdemaecker verwijst naat artikel 3 van wetsvoorstel nr. 5-30/1, dat in het Strafwetboek een artikel 410ter invoegt, luidende : « Eenieder die uit hoofde van zijnstaat of beroep houder is van geheimen en die hierdoor kennis heeft van een misdaad of een wanbedrijf als bepaald in artikel 410, tweede lid, van het Strafwetboek kan, onverminderd de verplichtingen hem opgelegd door artikel 422bis, het misdrijf ter kennis brengen van de procureur des Koning, op voorwaarde dat hij het slachtoffer heeft onderzocht of door het slachtoffer in vertrouwen werd genomen, er een ernstig en dreigend gevaar bestaat voor de psychische of fysieke integriteit van de betrokkene en hij deze integriteit zelf of met hulp van anderen niet kan beschermen».
M. De Baerdemaecker fait référence à l'article 3 de la proposition de loi nº 5-30/1 qui insère dans le code pénal un article 410ter rédigé comme suit: « toute personne qui, par état ou par profession, est dépositaire de secrets et a de ce fait connaissance d'un crime ou d'un délit visé à l'article 410, alinéa 2, du Code pénal, peut, sans préjudice des obligations que lui impose l'article 422bis, en informer le procureur du Roi, à condition qu'elle ait examiné la victime ou recueilli les confidences de celle-ci, qu'il existe un danger grave et imminent pour l'intégrité mentale ou physique de l'intéressé et qu'elle ne soit pas en mesure, elle-même ou avec l'aide de tiers, de la protéger».

— Eenieder die uit hoofde van zijn staat of beroep houder is van geheimen en die hierdoor kennis heeft van een misdaad of een wanbedrijf als bepaald in artikel 410, tweede lid, van het Strafwetboek kan, onverminderd de verplichtingen hem opgelegd door artikel 422bis, het misdrijf ter kennis brengen van de procureur des Koning, op voorwaarde dat hij het slachtoffer heeft onderzocht of door het slachtoffer in vertrouwen werd genomen, er een ernstig en dreigend gevaar bestaat voor de psychische of fysieke integriteit van de betrokkene en hij deze integriteit zelf of met hulp van anderen niet kan beschermen».
— Toute personne qui, par état ou par profession, est dépositaire de secrets et a de ce fait connaissance d'un crime ou d'un délit visé à l'article 410, alinéa 2, du Code pénal, peut, sans préjudice des obligations que lui impose l'article 422bis, en informer le procureur du Roi, à condition qu'elle ait examiné la victime ou recueilli les confidences de celle-ci, qu'il existe un danger grave et imminent pour l'intégrité mentale ou physique de l'intéressé et qu'elle ne soit pas en mesure, elle-même ou avec l'aide de tiers, de la protéger».

b) de exploitant, of de persoon belast met het dagelijkse beheer indien de exploitant een rechtspersoon is, mag in België niet veroordeeld zijn bij een in kracht van gewijsde getreden gerechtelijke beslissing voor een misdrijf als bedoeld in boek II, titel VII, hoofdstukken V, VI en VII, titel VIII, hoofdstukken I, IV en VI, en titel IX, hoofdstukken I en II van het Strafwetboek, noch in het buitenland veroordeeld zijn voor een feit dat overeenstemt met een van deze misdrijfomschrijvingen, behalve indien hij uitstel van straf heeft gekregen en de veroordeelde het voordeel van het uitstel niet heeft verloren, of behalve indien de betrokkene genade heeft gekregen of een gelijkwaardige maatregel genoten heeft krachtens het recht van een andere Staat dan de Belgische of van een Lidstaat van de Europese Economische Ruimte, of hierdoor geregeld, op voorwaarde dat de regels betreffende de misdrijfomschrijving, het uitstel van de tenuitvoerlegging van de straf en de genade overeenstemmen met de door het Belgisch recht of het recht van een Lidstaat van de Europese Economische Ruimte bepaalde voorwaarden;
b) l'exploitant ou la personne chargée de la gestion journalière si l'exploitant est une personne morale ne peuvent avoir été condamnés en Belgique, par une décision judiciaire coulée en force de chose jugée pour une infraction qualifiée au livre II, titre VII, chapitres V, VI et VII, titre VIII, chapitres I , IV et VI, et titre IX, chapitres I et II, du Code pénal ou condamnés à l'étranger pour un fait correspondant à la qualification de l'une de ces infractions, sauf s'il a été sursis à l'exécution de la peine et que le condamné n'a pas perdu le bénéfice du sursis ou sauf si l'intéressé a été gracié ou a bénéficié d'une mesure équivalente en vertu du droit d'un Etat autre que celui de la Belgique ou d'un Etat membre de l'Espace économique européen ou régi par celui-ci, à condition que les règles de la qualification des infractions, du sursis à l'exécution de la peine et de la grâce correspondent aux exigences affirmées par le droit belge ou le droit d'un Etat membre de l'Espace économique européen;

1. « Schendt artikel 37quinquies, § 4, van het Strafwetboek (ingevoegd door de wet van 17 april 2002), geïnterpreteerd in die zin dat [.] de persoon die veroordeeld werd tot een werkstraf (gekoppeld aan een door de rechter voorziene vervangende straf die van toepassing kan worden verklaard ingeval de werkstraf niet wordt uitgevoerd) en deze werkstraf niet uitvoert voor een probatiecommissie moet komen met een adviserende functie die adviseert met het oog op de toepassing van de vervangende straf en haar beslissing, naar gelang het geval, beknopt of omstandig moet motiveren en waardoor het openbaar ministerie over een volledige beoordelings- en beslissingsbevoegdheid beschikt omtrent de al dan niet uitvoering van de vervangende straf, terwijl de op probatie gestelde veroordeelde op basis van een verslag tot herroeping van de probatiecommissie moet verschijnen voor de rechtbank van eerste aanleg middels dagvaarding van het openbaar ministerie en hierdoor alle rechtsmiddelen uit het Wetboek van Strafvordering kan inzetten (artikelen 13, § § 3 en 4, en artikel 14, § 2, van de wet van 29 juni 1964), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
1. « Interprété en ce sens que la personne qui a été condamnée à une peine de travail (liée à une peine de substitution prévue par le juge, qui peut être déclarée applicable si la peine de travail n'est pas exécutée) et n'exécute pas cette peine de travail doit comparaître devant une commission de probation qui a une fonction consultative, rend des avis en vue de l'application de la peine de substitution et doit motiver sa décision, selon le cas, de manière succincte ou circonstanciée, ce qui a pour effet que le ministère public dispose d'un plein pouvoir d'appréciation et de décision concernant l'(in)exécution de la peine de substitution, alors que le condamné probationnaire, sur la base d'un rapport de la commission de probation tendant à la révocation, doit comparaître devant le tribunal de première instance sur citation du ministère public et peut de ce fait utiliser toutes les voies de recours du Code d'instruction criminelle (article 13, §§ 3 et 4, et article 14, § 2, de la loi du 29 juin 1964), l'article 37quinquies, § 4, du Code pénal (inséré par la loi du 17 avril 2002) viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?

Volgens artikel 4 van de bestreden wet kan een rechter journalisten en redactiemedewerkers slechts dwingen hun informatiebronnen vrij te geven indien die van dien aard zijn dat hierdoor misdrijven worden voorkomen die een ernstige bedreiging opleveren voor de fysieke integriteit van één of meer personen, daarin begrepen de misdrijven bedoeld in artikel 137 van het Strafwetboek, in zoverre zij de fysieke integriteit in het gedrang brengen en indien aan een aantal cumulatieve voorwaarden is voldaan.
Aux termes de l'article 4 de la loi attaquée, un juge ne peut contraindre des journalistes et des collaborateurs de la rédaction à livrer leurs sources d'information que si elles sont de nature à prévenir que soient commises des infractions constituant une menace grave pour l'intégrité physique d'une ou de plusieurs personnes, en ce compris les infractions visées à l'article 137 du Code pénal, pour autant qu'elles portent atteinte à l'intégrité physique, et si un certain nombre de conditions cumulatives sont remplies.