Vertaling van "strafrechter niet toestaan " (Nederlands → Frans) :

De verwijzende rechter vraagt aan het Hof of die bepalingen bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij de strafrechter niet toestaan de geldboete waarin zij voorzien te matigen in geval van verzachtende omstandigheden, terwijl een dergelijke mogelijkheid wel wordt overgelaten aan de administratie.
Le juge a quo demande à la Cour d'examiner si ces dispositions sont compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme en ce qu'elles ne permettent pas au juge pénal de modérer l'amende qu'elles prévoient en cas de circonstances atténuantes, alors qu'une telle faculté est laissée à l'administration.

– het waarborgen van de vrijheid van vereniging en vergadering door het afschaffen van artikel 193-1 van het Wit-Russische wetboek van strafrecht, dat de strafrechtelijke verantwoordelijkheid vaststelt voor activiteiten namens niet-geregistreerde openbare verenigingen, politieke partijen en stichtingen; het toestaan van de registratie van politieke partijen (zoals de Wit-Russische christendemocraten) en organisaties van het maatschappelijk middenveld (bijvoorbeeld Viasna); het waarborgen van de vrijheid van godsdienst, en met name de New Life Church onbelemmerd te laten opereren; het afzien van het opwerpen van belemmeringen voor de activiteiten van organisaties die reeds in Wit-Rusland actief zijn, zoals onredelijke huurverhogingen of illegale belastingen op projecten die met EU-subsidies worden gerealiseerd (bijvoorbeeld het Wit-Russische Helsinki-comité);
– garantir la liberté d'association et de réunion en abrogeant l'article 193, paragraphe 1, du code pénal biélorusse qui fait des activités menées au nom d'associations publiques, de partis politiques ou de fondations non enregistrés un délit pénal; permettre l'enregistrement de partis politiques (commme la démocratie chrétienne biélorusse) et d'organisations de la société civile (Viasna par exemple); préserver la liberté de religion, notamment laisser opérer librement l'Église dite de la Nouvelle Vie; ne pas compromettre les activités d'organisations opérant déjà en Biélorussie, par exemple en augmentant le montant des loyers ou en appliquant des taxes illégitimes aux projets subventionnés par l'Union européenne (par exemple, le comité Helsinki biélorusse);

– het waarborgen van de vrijheid van vereniging en vergadering door het afschaffen van artikel 193-1 van het Wit-Russische wetboek van strafrecht, dat de strafrechtelijke verantwoordelijkheid vaststelt voor activiteiten namens niet-geregistreerde openbare verenigingen, politieke partijen en stichtingen; het toestaan van de registratie van politieke partijen (zoals de Wit-Russische christendemocraten) en organisaties van het maatschappelijk middenveld (bijvoorbeeld Viasna),
– garantir la liberté d'association et de réunion en abrogeant l'article 193, paragraphe 1, du code pénal biélorusse qui fait des activités menées au nom d'associations publiques, de partis politiques ou de fondations non enregistrés un délit pénal; permettre l'enregistrement de partis politiques (comme la démocratie chrétienne biélorusse) et d'organisations de la société civile (Viasna par exemple);

Artikel 221, § 1, van de algemene wet inzake douane en accijnzen, gecoördineerd bij koninklijk besluit van 18 juli 1977, en artikel 39 van de wet van 10 juni 1997 betreffende de algemene regeling voor accijnsproducten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in zoverre ze de strafrechter niet toestaan om, wanneer er verzachtende omstandigheden bestaan, de erin bepaalde geldboete op enigerlei wijze te matigen.
L'article 221, § 1, de la loi générale sur les douanes et accises, coordonnée par l'arrêté royal du 18 juillet 1977, et l'article 39 de la loi du 10 juin 1997 relative au régime général, à la détention, à la circulation et aux contrôles des produits soumis à accise, violent les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que ces dispositions ne permettent pas au juge pénal, s'il existe des circonstances atténuantes, de modérer l'amende qu'elles prévoient.

9. beschouwt de op 30 april 2008 door het Turks parlement aangenomen wijzigingen in artikel 301 van het wetboek van strafrecht als eerste stap op de weg naar een fundamentele hervorming van dit artikel en andere artikelen van het wetboek van strafrecht, en kijkt uit naar verdere stappen in deze richting; benadrukt dat er vooruitgang moet worden geboekt op het vlak van de vrijheid van meningsuiting, zowel in de theorie als in de praktijk; betreurt het dat het aantal personen dat is vervolgd uit hoofde van wettelijke bepalingen die willekeurige beperking van het uiten van niet-gewelddadige opvattingen toestaan, in 2007 verder is gestegen; is van mening dat de intrekking van artikel 301 en andere wettelijke bepalingen die de door het internationaal recht gewaarborgde vrijheid van meningsuiting onrechtmatig beknotten de beste oplossing zou zijn om ervoor te zorgen dat Turkije de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid ten volle waarborgt overeenkomstig de normen die zijn verankerd in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EMRV);
9. considère que les modifications de l'article 301 du code pénal, , adoptées par le parlement turc le 30 avril 2008, constituent, un premier pas dans la voie d'une réforme fondamentale de cet article ainsi que d'autres articles du code pénal, et attend de nouvelles initiatives à cet égard; souligne que des progrès doivent être réalisés quant à la liberté d'expression, tant sur le plan théorique que dans la pratique; déplore le fait que le nombre de personnes poursuivies sur la base de dispositions juridiques autorisant des restrictions arbitraires à l'expression d'opinions non violentes a encore augmenté en 2007 ; considère que l'abrogation de l'article 301 du code pénal et d'autres dispositions juridiques représentant une restriction injustifiable de la liberté d'expression garantie par le droit international serait la meilleure solution pour assurer que la Turquie garantisse pleinement la liberté d'expression et la liberté de la presse, conformément aux normes consacrées par la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales (CEDH);

8. beschouwt het amendement op artikel 301 van het wetboek van strafrecht dat de regering aan het parlement heeft voorgelegd, slechts als eerste stap op de weg naar een fundamentele hervorming van dit artikel en andere artikelen van het wetboek van strafrecht, en dringt er bij de regering en het parlement op aan deze hervorming onverwijld door te voeren zodat geen van de artikelen in kwestie nog kan worden gebruikt om willekeurige beperkingen op te leggen aan de vrijheid van meningsuiting; betreurt het dat er geen vooruitgang is geboekt bij de vrijheid van meningsuiting en dat het aantal personen dat is vervolgd uit hoofde van wettelijke bepalingen die willekeurige beperking van het uiten van niet-gewelddadige opvattingen toestaan, in 2007 verder is gestegen; onderstreept dat er na de dringend noodzakelijke aanpassing van artikel 301 verdere wetgevings- en uitvoeringsmaatregelen nodig zullen zijn om ervoor te zorgen dat Turkije de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid ten volle waarborgt overeenkomstig de normen die zijn verankerd in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EMRV);
8. voit dans l'amendement à l'article 301 du code pénal, présenté par le gouvernement au parlement, simplement un premier pas dans la voie d'une réforme fondamentale de cet article ainsi que d'autres articles du code pénal, et demande instamment au gouvernement et au parlement de la Turquie de mener à bien sans tarder cette réforme en sorte qu'aucun des articles en question ne puisse plus être utilisé aux fins d'édicter des restrictions arbitraires de la liberté d'expression; déplore le fait qu'aucun progrès n'ait été réalisé quant à la liberté d'expression et que le nombre de personnes poursuivies sur la base de dispositions juridiques autorisant des restrictions arbitraires à l'expression d'opinions non violentes a encore augmenté en 2007; souligne que, une fois effectuée la modification qu'il est nécessaire d'apporter d'urgence à l'article 301, d'autres mesures législatives et de mise en œuvre seront nécessaires pour assurer que la Turquie garantisse pleinement la liberté d'expression et la liberté de la presse, conformément aux normes consacrées par la Convention européenne des droits de l'homme (CEDH);

De verwijzende rechter refereert aan een interpretatie van de artikelen 3 en 4 van de voormelde wet van 17 april 1878 die het Hof van Cassatie, dat de zaak naar de verwijzende rechter verwijst, heeft gevolgd in het arrest van 21 juni 2000 en volgens welke die artikelen, in zoverre zij toestaan dat de strafrechter schadevergoeding toekent voor door een misdrijf veroorzaakte schade, die rechter niet de mogelijkheid bieden de in artikel 29bis van de voormelde wet van 21 november 1989 bedoelde schadevergoeding toe te kennen, omdat de verplichting tot het herstel van de schade volgens die bepaling niet op een misdrijf is gegrond.
Le juge a quo se réfère à une interprétation des articles 3 et 4 de la loi du 17 avril 1878 précitée qui est donnée par la Cour de cassation dans l'arrêt du 21 juin 2000 qui le saisit et selon laquelle, en tant qu'ils autorisent le juge pénal à accorder réparation pour un dommage causé par une infraction, ils ne permettent pas à ce juge d'accorder la réparation prévue à l'article 29bis de la loi du 21 novembre 1989 précitée puisque cette disposition ne fonde pas l'obligation de réparer sur une infraction.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of de artikelen 85 en 100 van het Strafwetboek, enerzijds, en artikel 73quinquies van het BTW-Wetboek, anderzijds, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schenden, « daar waar de strafrechter, die fictieve uitvoer van goederen onderworpen aan accijnzen moet herkennen, verzachtende omstandigheden zou toestaan voor de boetes verschuldigd op basis van het BTW-Wetboek, waar dit niet zou kunnen voor de boetes » verschuldigd volgens de A.W.D.A., terwijl die uitvoer, welke de ontdoken belastingen ook zijn, niet minder eenvoudig te ontdekken is.
Le juge a quo demande à la Cour si les articles 85 et 100 du Code pénal, d'une part, et l'article 73quinquies du Code de la T.V. A., d'autre part, violent les articles 10 et 11 de la Constitution « en ce que le juge pénal, qui doit reconnaître l'exportation fictive de marchandises soumises à accises, pourrait accorder des circonstances atténuantes pour les amendes dues sur la base du Code de la T.V. A». mais ne le pourrait pas pour les amendes dues en vertu de la L.G.D.A., alors que cette exportation, quel que soit le type d'impôt éludé, n'est pas moins facile à découvrir.

5. Schenden de artikelen 85 en 100 van het Strafwetboek en het artikel 73quinquies van het BTW-Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, daar waar de strafrechter, die fictieve uitvoer van goederen onderworpen aan accijnzen moet herkennen, verzachtende omstandigheden zou toestaan voor de boetes verschuldigd op basis van het BTW-Wetboek, waar dit niet zou kunnen voor de boetes verschuldigd volgens de wet der douane en accijnzen, terwijl deze uitvoeringen [lees : uitvoer], welke de ontdoken belastingen ook zijn, niet eenvoudiger of minder eenvoudig te ontdekken zijn [lees : is] ?
5. Les articles 85 et 100 du Code pénal et l'article 73quinquies du Code de la T.V. A. violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que le juge pénal, qui doit reconnaître l'exportation fictive de marchandises soumises à accises, pourrait accorder des circonstances atténuantes pour les amendes dues sur la base du Code de la T.V. A. mais ne le pourrait pas pour les amendes dues en vertu de la loi relative aux douanes et accises, alors que ces réalisations [lire : cette exportation], quel que soit le type d'impôt éludé, ne sont pas susceptibles d'être découvertes [lire : n'est pas susceptible d'être découverte] plus facilement ou moins facilement ?