Traduction de «strafrecht rechter rechtspersoon » (Néerlandais → Français) :

parlementair toezicht gerechtskosten judiciële hervorming gevangeniswezen voorlopige hechtenis rechtsmiddel rechten van de verdediging vertrouwelijkheid opname in psychiatrische kliniek schuldvordering penitentiair recht strafblad georganiseerde misdaad financiële voorschriften magistraat strafprocedure arbitrage uitvoering arrest Grondwettelijk Hof gerechtsdeurwaarder politie verjaring van de vordering Marktenhof Hoofdstedelijk Gewest Brussels scheidsrechtspraak persoonlijke gegevens marktliberalisatie gerechtelijke vervolging strafrecht rechter rechtspersoon rechtsvordering territoriale bevoegdheid schuldenlast taalgebruik strafgevangenis openbaar ministerie gegevensbank schuld toegang tot de informatie bankdeposito eerbiediging van het privé-leven gedetineerde advocaat strafstelsel hogere rechtspraak
contrôle parlementaire frais de justice réforme judiciaire administration pénitentiaire détention provisoire voie de recours droits de la défense confidentialité internement psychiatrique créance droit pénitentiaire casier judiciaire criminalité organisée réglementation financière magistrat procédure pénale arbitrage exécution arrêt Cour constitutionnelle huissier police prescription d'action Cour des Marchés Région de Bruxelles-Capitale juridiction arbitrale données personnelles libéralisation du marché poursuite judiciaire droit pénal juge personne morale procédure judiciaire compétence territoriale endettement emploi des langues établissement pénitentiaire ministère public base de données dette accès à l'information dépôt bancaire protection de la vie privée détenu avocat régime pénitentiaire juridiction supérieure

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van de twee in het geding zijnde bepalingen met de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.3, c), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de lasthebber ad hoc, die door de strafrechter is aangewezen zodra er een belangenconflict bestaat, het financieel in gebreke blijven van de rechtspersoon die hij vertegenwoordigt, moet dragen, zonder dat de erelonen van de « lasthebber ad hoc, meestal een advocaat », kunnen worden opgenomen in de gerechtskosten in strafzaken, zodat, « in het geval waarin de vertegenwoordigde rechtspersoon wegens zijn faillissement of zijn insolvabiliteit in gebreke blijft, de aangewezen advocaat, tenzij hij het verleende mandaat stelselmatig weigert, het risico loopt geen billijke vergoeding van zijn prestaties te verkrijgen, terwijl hij, in alle gevallen waarin een advocaat door een rechter wordt aangewezen, in beginsel het recht heeft een vergoeding van zijn prestaties te eisen ».
La Cour est interrogée sur la compatibilité des deux dispositions en cause avec les articles 10, 11 et 23 de la Constitution, combinés avec l'article 6.3, c), de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que le mandataire ad hoc, désigné par le juge pénal dès l'instant où il existe un conflit d'intérêts, doit supporter la défaillance financière de la personne morale qu'il représente, sans que les honoraires du « mandataire ad hoc, généralement avocat », puissent être inclus dans les frais de justice répressive, de sorte que « l'avocat désigné, sauf à décliner systématiquement le mandat conféré, risque, en cas de défaillance de la personne morale représentée en raison de sa faillite ou de son insolvabilité, de ne pas obtenir une rémunération équitable de ses prestations alors que dans toutes les hypothèses où un avocat est désigné par un juge, il est en droit, en principe, de revendiquer une indemnisation de ses prestations ».

Art. 18. — De veroorzaker van schade aan derden tegen wie voor de burgerlijke rechter of de strafrechter een vordering tot schadeloosstelling wordt ingesteld, kan de openbare rechtspersoon waaronder hij ressorteert, gedwongen in het geding laten tussenkomen.
Art. 18. — L’auteur d’un dommage causé à des tiers qui fait l’objet d’une action en dommages et intérêts devant une juridiction civile ou pénale peut appeler en intervention forcée la personne publique dont il relève.

De mandatarissen in dienst van openbare rechtspersonen tegen wie voor de burgerlijke rechter of de strafrechter een vordering tot schadeloosstelling wordt ingesteld naar aanleiding van schade die zij bij de uitoefening van hun dienst aan derden hebben berokkend, stellen de openbare rechtspersoon hiervan in kennis.
Les mandataires au service d'une personne publique qui font l'objet d'une action en dommages et intérêts devant la juridiction civile ou pénale en raison d'un dommage causé à un tiers dans l'exercice de leurs fonctions en informent la personne publique.

Indien in hoofde van de natuurlijke persoon enkel de schuldvorm van nalatigheid aanwezig is ­ wat vaak het geval zal zijn in het bijzonder strafrecht waar voor veel misdrijven geen opzet vereist is ­, zal de rechter geval per geval moeten nagaan of de verantwoordelijkheid van de rechtspersoon, dan wel van de natuurlijke persoon het zwaarst moet doorwegen.
Si l'élément moral chez la personne physique est la négligence ­ ce qui sera souvent le cas dans le droit pénal spécial où beaucoup d'incriminations ne requièrent pas le dol ­, il appartiendra au juge de vérifier au cas par cas laquelle de la responsabilité de la personne morale ou de la personne physique est déterminante.

« indien in hoofde van de natuurlijke persoon enkel de schuldvorm van nalatigheid aanwezig is ­ wat vaak het geval zal zijn in het bijzonder strafrecht waar voor veel misdrijven geen opzet vereist is ­, zal de rechter geval per geval moeten nagaan of de verantwoordelijkheid van de rechtspersoon, dan wel van de natuurlijke persoon het zwaarst moet doorwegen.
« .si l'élément moral dans le chef de la personne physique est la négligence ­ ce qui sera souvent le cas dans le droit pénal spécial où beaucoup d'incriminations ne requièrent pas le dol ­ il appartiendra au juge de vérifier au cas par cas laquelle de la responsabilité de la personne morale ou de celle de la personne physique est déterminante.

Rijksinstituut voor de sociale verzekeringen der zelfstandigen concurrentie ambtenaar gerechtsdeurwaarder investering overheidsopdracht minderjarigheid beroepsorganisatie politie personenverzekering opslag van koolwaterstoffen verjaring van de vordering personeelsstatuut tabak telematica vervoer per pijpleiding rundvee opheffing van de zaak veiligheid van het luchtverkeer ouderverlof wettige arbeidsduur hypotheek registratie van maatschappij gerechtelijke politie invaliditeitsverzekering strijdkrachten in het buitenland dienstplicht discriminatie op grond van nationaliteit traceerbaarheid boekhouding cumuleren van pensioenen overheidsapparaat inkomstenbelasting jongere niet-gouvernementele organisatie varkens burgerlijke rechtsvordering paramedisch beroep vereniging rechtsregels voor de sociale zekerheid niet in loondienst verkregen inkomen gelijke behandeling van man en vrouw postdienst autoweg tweetaligheid schuldvordering verdeling van de bevoegdheden lokale financiën horecabedrijf rechter dierlijk product penitentiair recht arbeidsveiligheid beveiliging en bewaking Grondwettelijk Hof (België) strategische reserve universele dienst krijgsrecht collectieve arbeidsovereenkomst sociale bijdrage concurrentierecht vergoeding magistraat energievoorziening strafprocedure ontwikkelingshulp arbeidsongevallenverzekering vakbondsvertegenwoordiger werk op afstand mijn sociale zekerheid telecommunicatie datatransmissie zwartwerk internationale ambtenaar handelsvergunning uitkering aan nabestaanden multinationale strijdmacht arbeidsrechtspraak OCMW Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening Belgacom Kruispuntbank van Ondernemingen discriminatie op grond van leeftijd gemeente zwangerschapsverlof vormingsverlof beursnotering veeteelt elektrische energie accijns kaderwet arbeidsreglement visser energieprijs plantaardige productie bescherming van de consument Hoofdstedelijk Gewest Brussels ziekteverzekering verbeurdverklaring van goederen commerciële rechtspraak verkoopvergunning onderne ...
Institut national d'assurances sociales pour travailleurs indépendants concurrence fonctionnaire huissier investissement marché public minorité civile organisation de la profession police assurance des personnes stockage des hydrocarbures prescription d'action statut du personnel tabac télématique transport par conduite bovin cessation d'activité sécurité aérienne congé parental durée légale du travail hypothèque immatriculation de société police judiciaire assurance d'invalidité force à l'étranger service national discrimination basée sur la nationalité traçabilité comptabilité cumul de pensions fonction publique impôt sur le revenu jeune organisation non gouvernementale porcin procédure civile profession paramédicale association droit de la sécurité sociale revenu non salarial égalité homme-femme service postal autoroute bilinguisme créance répartition des compétences finances locales industrie de la restauration juge produit animal droit pénitentiaire sécurité du travail sécurité et gardiennage Cour constitutionnelle (Belgique) réserve stratégique service universel droit pénal militaire convention collective cotisation sociale droit de la concurrence indemnisation magistrat approvisionnement énergétique procédure pénale aide au développement assurance accident de travail représentant syndical travail à distance exploitation minière sécurité sociale télécommunication transmission de données travail au noir fonctionnaire international licence commerciale prestation aux survivants force multinationale juridiction du travail CPAS Office national de l'emploi Belgacom Banque-Carrefour des Entreprises discrimination fondée sur l'âge commune congé de maternité congé formation cotation boursière élevage énergie électrique accise loi-cadre norme de travail pêcheur prix de l'énergie production végétale protection du consommateur Région de Bruxelles-Capitale assurance maladie confiscation de biens juridiction commerciale autorisation de vente comité d'entreprise ordre profes ...

Indien in hoofde van de natuurlijke persoon enkel de schuldvorm van nalatigheid aanwezig is - wat vaak het geval zal zijn in het bijzonder strafrecht waar voor veel misdrijven geen opzet vereist is -, zal de rechter geval per geval moeten nagaan of de verantwoordelijkheid van de rechtspersoon, dan wel van de natuurlijke persoon het zwaarst moet doorwegen» (Parl. St., Senaat, 1998-1999, nr. 1-1217/1, pp. 6 en 7)
Si l'élément moral chez la personne physique est la négligence - ce qui sera souvent le cas dans le droit pénal spécial où beaucoup d'incriminations ne requièrent pas le dol -, il appartiendra au juge de vérifier au cas par cas laquelle de la responsabilité de la personne morale ou de la personne physique est déterminante» (Doc. parl., Sénat, 1998-1999, n° 1-1217/1, pp. 6 et 7)

1. Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals hersteld bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de artikelen 12, tweede lid, en 14 van de Grondwet, doordat het de rechter laat oordelen over de criteria die moeten worden gehanteerd bij de beslissing om een natuurlijke persoon al dan niet te bestraffen in de gevallen van wettelijke toerekening wanneer de misdrijven die de rechtspersoon worden verweten, opzettelijk zijn en de strafrechter de natuurlijke persoon die over de bevoegdheden van de wettelijke dader beschikt en die een fout heeft begaan die aan de oorsprong ligt van het misdrijf, kan veroordelen, terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die voor een strafgerecht wordt vervolgd (of : terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die wetens en willens een misdrijf heeft gepleegd en die voor een strafgerecht wordt vervolgd), alleen kan worden veroordeeld ten aanzien van precieze strafrechtelijke normen op grond waarvan hij ertoe gebracht wordt zich te verdedigen, die voorspelbaar zijn wat de toepassing ervan betreft en die met voldoende rechtszekerheid in werking kunnen worden gesteld ?
1. L'article 5, alinéa 2, du Code pénal, tel qu'il a été rétabli par la loi du 4 mai 1999 instaurant la responsabilité pénale des personnes morales, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution combinés avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et les articles 12, alinéa 2, et 14 de la Constitution, en ce qu'il abandonne à l'appréciation et à la discrétion du juge les critères à utiliser pour décider s'il punit ou non la personne physique dans les hypothèses d'imputation légale lorsque les infractions reprochées à la personne morale sont volontaires et dans lesquelles le juge répressif peut condamner la personne physique qui dispose des attributions de l'auteur légal et qui a commis une faute à l'origine de l'infraction, alors que toute personne, physique ou morale, poursuivie devant une juridiction répressive (ou : alors que toute personne, physique ou morale, qui a commis une infraction sciemment et volontairement et qui est poursuivie devant une juridiction répressive) nepeut être condamnée qu'en regard de normes pénales précises, sur la base desquelles elle est amenée à se défendre, qui sont prévisibles dans leur application et qui peuvent être mises en oeuvre avec une sécurité juridique suffisante ?

Uit de prejudiciële vraag blijkt dat de verwijzende rechter vragen heeft bij de verenigbaarheid van artikel 5, tweede lid, eerste zin, van het Strafwetboek met de artikelen 10 en 11, in samenhang gelezen met de artikelen 12, tweede lid, en 14, van de Grondwet en met de artikelen 6 en 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, doordat de rechter, in geval van een onopzettelijk misdrijf, van de rechtspersoon en de natuurlijke persoon diegene veroordeelt die de « zwaarste fout » heeft begaan zonder dat echter wordt gepreciseerd wat onder dat begrip, waarvan de interpretatie aan de strafrechter wordt overgelaten, moet worden verstaan.
Il ressort de la question préjudicielle que le juge a quo s'interroge sur la compatibilité de l'article 5, alinéa 2, première phrase, du Code pénal avec les articles 10 et 11, combinés avec les articles 12, alinéa 2, et 14, de la Constitution et avec les articles 6 et 7 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que, en cas d'infraction involontaire, le juge condamne celle de la personne morale ou de la personne physique qui a commis la faute « la plus grave », sans qu'il soit précisé ce que recouvre cette notion qui est ainsi laissée à l'appréciation du juge.