Traduction de «strafgerecht en door de rechter in hoger beroep schadevergoeding krijgt toegekend » (Néerlandais → Français) :

Weliswaar bestond er al een reeks hypothesegevallen waarin er tegenstrijdigheid mogelijk was tussen de burgerrechtelijke beslissing en de strafrechtelijke beslissing — met name het hypothesegeval van een burgerlijke beslissing die al definitief is geworden op het ogenblik dat de strafvordering wordt ingesteld en die onverenigbaar is met de uitspraak over die strafvordering, of nog het hypothesegeval van de enige burgerlijke partij in het geding die hoger beroep instelt tegen de beslissing van het strafgerecht en door de rechter in hoger beroep schadevergoeding krijgt toegekend op basis van een inbreuk die de eerste rechter onbestaand achtte.
Il existait, certes, déjà une série d'hypothèses dans lesquelles il pouvait y avoir contradiction entre le civil et le pénal — notamment dans le cas d'une décision civile déjà devenue définitive au moment où l'action publique est intentée et inconciliable avec le jugement rendu sur celle-ci, ou lorsque la décision de la juridiction répressive fait l'objet d'un appel de la part de la seule partie civile et que le juge d'appel accorde des dommages et intérêts sur la base d'une infraction que le premier juge a déclaré ne pas exister.

Dit artikel steunt op artikel 1072bis van het Gerechtelijk Wetboek, dat werd ingevoegd door de wet van 3 augustus 1992 die bepaalt dat wanneer de rechter in hoger beroep het hoofdberoep afwijst, hij in dezelfde beslissing uitspraak doet over de eventueel gevorderde schadevergoeding wegens tergend of roekeloos hoger beroep.
Cet article s'inspire de l'article 1072bis du Code judiciaire introduit par la loi du 3 août 1992, qui dispose que lorsque le juge d'appel rejette l'appel principal, il statue par la même décision sur les dommages-intérêts éventuellement demandés pour cause d'appel téméraire et vexatoire.

, in vereffening, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 1 december 2014, heeft het Hof van Beroep te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 203, § 1, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het het hoger beroep van de beklaagde tegen een beslissing die door een strafgerecht op tegenspraak is gewezen over de burgerlijke belangen naar aanleiding van een vordering tot schadevergoeding ingesteld door een burgerlijke partij, aan een termijn van vijftien dagen vanaf de uitspraak onderwerpt, terwijl krachtens artikel 1051, § 1 [lees : eerste lid], van het Gerechtelijk Wetboek, de partij die is veroordeeld tot vergoeding van schade naar aanleiding van een vordering tot schadevergoeding die uit dezelfde feiten voortvloeit, over een termijn van één maand beschikt, vanaf de betekening (of de kennisgeving) van de beslissing, om tegen die laatste hoger beroep aan te tekenen ?
, en liquidation, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 1 décembre 2014, la Cour d'appel de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 203, § 1 , du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il subordonne à un délai de quinze jours à dater du prononcé l'appel du prévenu contre une décision rendue contradictoirement par une juridiction répressive sur les intérêts civils suite à une demande d'indemnisation formée par une partie civile alors qu'en vertu de l'article 1051, § 1 [lire : alinéa 1 ], du Code judiciaire, la partie condamnée à l'indemnisation d'un dommage résultant d'une demande d'indemnisation découlant des mêmes faits dispose d'un délai d'un mois à dater de la signification (ou de la notification) de la décision pour former appel de cette dernière ?

Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 203, § 1, van het Wetboek van strafvordering in zoverre het het hoger beroep van de beklaagde tegen een beslissing die door een strafgerecht op tegenspraak is gewezen over de burgerlijke belangen naar aanleiding van een vordering tot schadevergoeding ingesteld door een burgerlijke partij, aan een termijn van vijftien dagen vanaf de uitspraak onderwerpt, terwijl krachtens artikel 1051, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, de partij die door een burgerlijk gerecht is veroordeeld tot vergoeding van schade naar aanleiding van een vordering tot schadevergoeding die uit dezelfde feiten voortvloeit, over een termijn van één maand beschikt, vanaf de betekening (of de kennisgeving) van de beslissing, om tegen die laatste hoger beroep aan te tekenen.
La Cour est invitée à se prononcer sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 203, § 1 , du Code d'instruction criminelle, en ce qu'il soumet à un délai de quinze jours à dater du prononcé l'appel du prévenu contre une décision rendue contradictoirement par une juridiction répressive sur les intérêts civils à la suite d'une demande d'indemnisation formée par une partie civile, alors qu'en vertu de l'article 1051, alinéa 1 , du Code judiciaire, la partie condamnée par une juridiction civile à l'indemnisation d'un dommage résultant d'une demande d'indemnisation découlant des mêmes faits dispose d'un délai d'un mois, à dater de la signification (ou de la notification) de la décision, pour former appel de cette dernière.

« Schendt artikel 203, § 1, van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het het hoger beroep van de beklaagde tegen een beslissing die door een strafgerecht op tegenspraak is gewezen over de burgerlijke belangen naar aanleiding van een vordering van schadevergoeding ingesteld door een burgerlijke partij, aan een termijn van vijftien dagen vanaf de uitspraak onderwerpt, terwijl krachtens artikel 1051, § 1 [lees : eerste lid], van het Gerechtelijk Wetboek, de partij die is veroordeeld tot vergoeding van schade naar aanleiding van een vordering tot schadevergoeding die uit dezelfde feiten voortvloeit, over een termijn van één maand beschikt, vanaf de betekening (of de kennisgeving) van de beslissing, om tegen die laatste hoger beroep aan te tekenen ?
« L'article 203, § 1 , du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il subordonne à un délai de quinze jours à dater du prononcé l'appel du prévenu contre une décision rendue contradictoirement par une juridiction répressive sur les intérêts civils suite à une demande d'indemnisation formée par une partie civile alors qu'en vertu de l'article 1051, § 1 [lire : alinéa 1 ], du Code judiciaire, la partie condamnée à l'indemnisation d'un dommage résultant d'une demande d'indemnisation découlant des mêmes faits dispose d'un délai d'un mois à dater de la signification (ou de la notification) de la décision pour former appel de cette dernière ?

2. « Schendt artikel 135, § 1, Sv, in zijn samenhang gelezen en begrepen met artikel 135, § 2, Sv, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, 6 EVRM en 14 IVBPR, in zoverre het artikel 135, § 1 Sv, een burgerlijke partij het recht geeft om tegen alle beschikkingen van de raadkamer een hoger beroep in te stellen, ook wanneer het een verwijzingsbeschikking betreft van de raadkamer naar het bevoegde strafgerecht, waar de inverdenkinggestelde bij verwijzing naar zelfde rechter dit recht niet heeft, behoudens in de uitzonderingsgevallen voorzien door artikel 135, § 2, Sv. ?
2. « L'article 135, § 1, du Code d'instruction criminelle, combiné avec l'article 135, § 2, du même Code, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques en tant qu'il donne le droit à une partie civile d'interjeter appel de toutes les ordonnances de la chambre du conseil, même lorsqu'il s'agit d'une ordonnance de renvoi de la chambre du conseil vers la juridiction pénale compétente, alors que l'inculpé ne dispose pas de ce droit en cas de renvoi vers la même juridiction, sauf dans les cas d'exception prévus par l'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle ?

Bij artikel 52 van de wet van 3 augustus 1992 werd artikel 1072bis van het Gerechtelijk Wetboek ingevoegd. Los van de regeling, met betrekking tot de schadevergoeding wegens tergend of roekeloos hoofdberoep die wordt gevorderd door een partij, wordt ook in de mogelijkheid voorzien voor de rechter in hoger beroep om een geldboete uit te spreken wegens tergend of roekeloos hoofdberoep.
L'article 52 de la loi du 3 août 1992 a inséré dans le Code judiciaire un article 1072 bis. Outre la disposition relative aux dommages-intérêts éventuellement réclamés par une partie, cet article prévoit également la possibilité pour le juge d'appel d'imposer une amende pour cause d'appel téméraire ou vexatoire.