Vertaling van "straf uitspraak heeft " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

rechter die het eerst uitspraak heeft gedaan | rechter van de het eerst gedane uitspraak
juridiction qui a statué en premier lieu

de uitspraak heeft slechts een voorlopig karakter
l'ordonnance n'a qu'un caractère provisoire

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het compromis dat de Raad van State afleidt uit de hierboven vermelde bepalingen kan dus als volgt worden samengevat : de waarborgen van artikel 6 EVRM, en meer bepaald ook het vermoeden van onschuld, verzetten er zich tegen dat men een uitvoerbare beslissing zou hebben die een straf oplegt zolang niet een onafhankelijke en onpartijdige rechter over deze straf uitspraak heeft gedaan.
Le compromis dont le Conseil d'État déduit l'existence des dispositions susvisées peut donc être résumé comme suit : les garanties figurant à l'article 6 de la convention européenne des droits de l'homme et, plus précisément, la présomption d'innocence, s'opposent à ce qu'il puisse y avoir une décision exécutoire d'une peine tant qu'un juge indépendant et impartial ne s'est pas prononcé sur cette peine.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

De rechtbank doet omtrent de straf en omtrent het burgerrechtelijk herstel uitspraak door middel van één enkele beslissing, die betrekking heeft op alle beklaagden die op tegenspraak worden gevonnist.
Le tribunal prononce son jugement sur la peine et sur les réparations civiles par une seule décision pour tous les prévenus jugés contradictoirement.

De wetgever heeft nochtans meermaals geopteerd voor de individualisering van straffen door de rechter de keuze te laten, die is begrensd door een minimum en een maximum, wat de strengheid van de straf betreft, door het hem mogelijk te maken rekening te houden met verzachtende omstandigheden waardoor hij een straf beneden het wettelijk minimum kan opleggen, en door hem toe te staan maatregelen tot uitstel en tot opschorting van de uitspraak toe te kennen.
Le législateur a toutefois opté à diverses reprises pour l'individualisation des peines, en abandonnant au juge un choix, limité par un maximum et un minimum, quant à la sévérité de la peine, en lui permettant de tenir compte de circonstances atténuantes qui l'autorisent à infliger une peine inférieure au minimum légal et en l'autorisant à accorder des mesures de sursis et de suspension du prononcé.

2° de leidende ambtenaren : de Regering voor alle straffen; de functioneel bevoegde minister, die de straf heeft uitgesproken, neemt niet deel aan de beraadslaging van de Regering betreffende de uitspraak van de straf na beroep.
2° des fonctionnaires dirigeants : le Gouvernement pour toutes les peines; le ministre fonctionnellement compétent qui a prononcé la peine s'abstient de participer à la délibération du Gouvernement relative au prononcé de la peine après recours.

Op die zitting heeft de rechter de mogelijkheid om hetzij geen straf uit te spreken (hoewel de beklaagde schuldig bevonden wordt) [150], hetzij de straf op te leggen waarin door de wet is voorzien, hetzij de uitspraak opnieuw verdagen (artikel 132-61 van het strafwetboek).
A l'audience de renvoi, la juridiction peut soit dispenser le prévenu de toute peine (tout en reconnaissant sa culpabilité) [150], soit prononcer la peine prévue par la loi, soit ajourner une nouvelle fois le prononcé de la peine (art. 132-61 du code pénal).

In zijn arrest van 12 augustus 1991 heeft het Hof van Cassatie verduidelijkt dat het de rechter niet verboden is om de ernst van de gepleegde feiten of de opgelegde straf als concrete elementen in aanmerking te nemen als grond voor de vrees dat iemand zich zou onttrekken aan de uitspraak.
Dans son arrêt du 12 août 1991, la Cour de cassation a précisé qu'il n'était pas interdit au juge de retenir comme éléments concrets qui justifient la crainte de voir quelqu'un se soustraire à la décision la gravité des faits commis ou de la peine imposée.

Het uitspreken van een morele straf door de internationale gemeenschap heeft immers meer gezag dan de uitspraak van een nationale rechtbank.
Lorsqu'elle est prononcée par la Communauté internationale, une condamnation morale a plus de poids que n'importe quel jugement rendu par un tribunal national.