Traduction de «state deze vraag niet uitputtend onderzoeken » (Néerlandais → Français) :

Binnen de korte termijn die hem voor het geven van zijn advies wordt toegemeten, kan de Raad van State deze vraag niet uitputtend onderzoeken.
Eu égard au bref délai qui lui est imparti pour donner son avis, le Conseil d'État ne peut consacrer un examen exhaustif à cette question.

Tevens stelt de Raad vast dat de wetgever er kennelijk een andere mening op nahoudt, zodat de vraag rijst of die praktijk van de wetgever niet moet leiden tot een evolutieve interpretatie van artikel 180 van de Grondwet en dus tot een herziening van het standpunt van de Raad van State. De Raad kon de vraag evenwel niet uitputtend onderzoeken, gelet op de korte termijn waarin het advies werd gevraagd.
Le Conseil d'État constate également que le législateur a manifestement une autre conception des choses, de sorte que se pose la question de savoir si cette pratique du législateur ne doit pas donner lieu à une interprétation évolutive de l'article 180 de la Constitution et aboutir, par voie de conséquence, à une révision du point de vue adopté par le Conseil d'État, lequel n'a pas pu consacrer un examen exhaustif à cette question eu égard au bref délai qui lui a été imparti pour donner son avis.

In zijn advies stelt de Raad van State de vraag of deze verschillende behandeling ten opzichte van andere zaken, die voor de Raad van State komen, niet strijdig is met het niet-discriminatiebeginsel.
Dans son avis, le Conseil d'État pose la question suivante : cette différence de traitement par rapport aux autres affaires portées devant le Conseil d'État n'est-elle pas contraire au principe de non discrimination ?

Bij zijn arrest nr. 34/2015 van 12 maart 2015, in antwoord op de prejudiciële vraag gesteld door de Raad van State bij zijn arrest nr. 226.627 van 6 maart 2014 inzake de verzoekende partijen in het onderhavige beroep tot vernietiging, handelend in de hoedanigheid van vertegenwoordigers van hun minderjarige dochter, tegen de stad Brussel en de Franse Gemeenschap, heeft het Hof voor recht gezegd : « In die zin geïnterpreteerd dat zij voor een ouder niet het recht inhouden om op eenvoudig, niet anders gemotiveerd verzoek voor zijn kind een vrijstelling te verkrijgen om het onderricht in een van de erkende godsdiensten of dat in de niet-confessionele zedenleer te volgen, schenden artikel 8 van de wet van 29 mei 1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving en artikel 5 van het decreet van de Franse Gemeenschap van 31 maart 1994 houdende bepaling van de neutraliteit van het Gemeenschapsonderwijs, artikel 24 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 19 van de Grondwet en met artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens ».
Par son arrêt n° 34/2015, du 12 mars 2015, en réponse à la question préjudicielle posée par le Conseil d'Etat par son arrêt n° 226.627 du 6 mai 2014, en cause des parties requérantes dans le présent recours en annulation agissant en qualité de représentants de leur fille mineure, contre la ville de Bruxelles et la Communauté française, la Cour a dit pour droit : « Interprétés comme n'impliquant pas le droit pour un parent d'obtenir sur simple demande, non autrement motivée, une dispense pour son enfant de suivre l'enseignement d'une des religions reconnues ou celui de la morale non confessionnelle, l'article 8 de la loi du 29 mai 1959 modifiant certaines dispositions de la législation de l'enseignement et l'article 5 du décret de la Communauté française du 31 mars 1994 définissant la neutralité de l'enseignement de la Communauté violent l'article 24 de la Constitution, combiné avec l'article 19 de la Constitution et avec l'article 2 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme ».

Voor het overige behoort het niet tot de bevoegdheid van het Hof om te onderzoeken hoe de Raad van State zijn bevoegdheid met volle rechtsmacht in concreto zou hebben uitgeoefend of waarom hij geen prejudiciële vragen heeft gesteld aan het Hof in de zaken die de verzoekende partij betreffen.
Pour le surplus, il ne relève pas de la compétence de la Cour d'examiner comment le Conseil d'Etat aurait exercé in concreto son pouvoir de pleine juridiction ou pourquoi il ne lui a pas posé de questions préjudicielles dans les affaires concernant la partie requérante.

Zonder dat het nodig is te onderzoeken of de door de bestreden wet beoogde esthetische geneeskunde al dan niet valt onder de in artikel 2, f), van de Dienstenrichtlijn bedoelde uitzondering, naar luid waarvan die richtlijn niet van toepassing is op « diensten van de gezondheidszorg, al dan niet verleend door gezondheidszorgfaciliteiten en ongeacht de wijze waarop zij op nationaal niveau zijn georganiseerd en worden gefinancierd en ongeacht de vraag of de diensten openbaar of particulier van aard zijn », dient te worden vastgesteld dat de bestreden bepalingen bijgevolg aan het bepaalde in artikel 24, lid 2, in fine, van die richtlijn beantwoorden.
Sans qu'il soit nécessaire d'examiner si la médecine esthétique visée par la loi attaquée relève ou non de l'exception visée à l'article 2, f), de la directive « services », qui prévoit que cette directive ne s'applique pas aux « services de soins de santé, qu'ils soient ou non assurés dans le cadre d'établissements de soins et indépendamment de la manière dont ils sont organisés et financés au niveau national ou de leur nature publique ou privée », il faut constater que les dispositions attaquées satisfont dès lors au prescrit de l'article 24, paragraphe 2, in fine, de cette directive.

Het is te dezen niet nodig het belang van de tweede, derde en vierde verzoekende partijen te onderzoeken, nu het belang van de eerste verzoekende partij niet wordt betwist, noch betwistbaar is, temeer daar zij eveneens partij is in de zaak waarin de Raad van State bij zijn arrest nr. 228.690 van 7 oktober 2014 aan het Hof een prejudiciële vraag heeft gesteld over artikel 4.8.21 van de VCRO.
Il n'est pas nécessaire en l'espèce d'examiner l'intérêt des deuxième, troisième et quatrième parties requérantes puisque l'intérêt de la première partie requérante n'est pas contesté, ni contestable, d'autant plus qu'elle est également partie à l'affaire dans laquelle le Conseil d'Etat a posé à la Cour, par son arrêt n° 228.690, du 7 octobre 2014, une question préjudicielle à propos de l'article 4.8.21 du Code flamand de l'aménagement du territoire.

2. a) Ondanks het feit dat het stricto sensu niet een geval betreft dat past onder de gevallen van uw vraag, lijkt het nuttig om op te merken dat in een arrest van 20 juni 2014, F. 12.0134.F, niet gepubliceerd op de website van het Hof van Cassatie maar opgenomen op Fisconetplus, het Hof van Cassatie bevestigt dat de administratie die zich beroept op de verjaringstermijn van zeven jaar, betreffende belastbare handelingen of illegale belastingaftrekken welke de rechtsvordering doet blijken, kan overgaan tot bijkomende onderzoeken buiten de gewone verjaringstermijn van drie jaar om.
2. a) Encore qu'il ne s'agisse pas stricto sensu d'un cas qui entre dans les prévisions de votre question, il apparaît utile de relever que dans un arrêt du 20 juin 2014, F.12.0134.F non publié sur le site de la Cour de cassation mais repris sur Fisconetplus, la Cour de cassation confirme que l'administration qui se prévaut du délai de prescription de sept ans, s'agissant d'opérations imposables ou de déductions de la taxe illégales que l'action judiciaire fait apparaître, peut procéder à des investigations complémentaires au-delà du délai de prescription ordinaire de trois ans.