Traduction de «staat zich teveel » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een tamelijk goed gedefinieerde cluster van fobieën, waaronder angsten om het huis te verlaten; zich te begeven in winkels, menigten en openbare gelegenheden; of om alleen te reizen met treinen, bussen of vliegtuigen. Paniekstoornis is een veel voorkomend kenmerk van zowel huidige episoden als van die in het verleden. Depressieve en obsessieve symptomen en sociale fobieën zijn eveneens vaak aanwezig als bijkomende kenmerken. Vermijding van de fobie veroorzakende situatie staat vaak op de voorgrond en sommige agorafobici ervaren weinig angst omdat ze hun fobie veroorzakende situaties kunnen vermijden. | Neventerm: | agorafobie zonder voorgeschiedenis van paniekstoornis | paniekstoornis met agorafobie
Définition: Groupe relativement bien défini de phobies concernant la crainte de quitter son domicile, la peur des magasins, des foules et des endroits publics, ou la peur de voyager seul en train, en autobus ou en avion. La présence d'un trouble panique est fréquente au cours des épisodes actuels ou antérieurs d'agoraphobie. Parmi les caractéristiques associées, on retrouve souvent des symptômes dépressifs ou obsessionnels, ainsi que des phobies sociales. Les conduites d'évitement sont souvent au premier plan de la symptomatologie et certains agoraphobes n'éprouvent que peu d'anxiété, car ils parviennent à éviter les situations phobogènes. | Agoraphobie sans antécédents de trouble panique Trouble panique avec agoraphobie

Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.
Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.

reiziger die zich naar een andere Lid-Staat begeeft
voyageur se rendant dans un autre Etat membre

buitenlandse schuldvordering op de zich in elke verdragsluitende staat bevindende goederen
créance étrangère sur des biens situés dans chaque état contractant

staat waar de bezwaarde goederen zich bevinden
Etat de situation des biens grevés

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Wat er ook van zij, het staat vast dat de doorsnee Belg er zich doorgaans in verheugt de overheid te tarten door bedrog te plegen, wanneer hij dit kan doen zonder teveel risico». Aldus schreef de heer Henri Fuss, ere-secretaris-generaal van het ministerie van Arbeid en Sociale voorzorg in 1951.
Quoi qu'il en soit, il est clair que le Belge moyen prend systématiquement plaisir à braver les pouvoirs publics en fraudant, lorsqu'il peut le faire sans prendre de risques excessifs» (traduction) Voilà ce qu'écrivait M. Henri Fuss, secrétaire général honoraire du ministère du Travail et de la Prévoyance sociale, en 1951.

Wat er ook van zij, het staat vast dat de doorsnee-Belg er zich doorgaans in verheugt de overheid te tarten door bedrog te plegen, waneer hij dit kan doen zonder teveel risico». Aldus schreef de heer Henri Fuss, eresecretaris-generaal van het ministerie van Arbeid en Sociale voorzorg in 1951.
Quoi qu'il en soit, il est clair que le Belge moyen prend systématiquement plaisir à braver les pouvoirs publics en fraudant, lorsqu'il peut le faire sans prendre de risques excessifs» (traduction) Voilà ce qu'écrivait M. Henri Fuss, secrétaire général honoraire du ministère du Travail et de la Prévoyance sociale, en 1951.

Zo haalt ze aan : de mishandeling door de te verzorgen persoon op een allesomvattende en supergeruststellende manier te behandelen, mishandeling bij de lichaamsverzorging als het schaamtegevoel van de verzorgde persoon niet wordt gerespecteerd (kamerdeur die wordt opengelaten bij de verzorging), mishandeling door de ziekte, net als de afhankelijkheid en het verhaal van de bejaarde als banaal te bestempelen, door gebrek aan respect voor de vrijheid (verplichte deelname aan bepaalde activiteiten, de rusthuisbewoner beletten naar buiten te gaan als hij dat wenst en ertoe in staat is), de mishandeling door geen reactie te geven op fundamentele behoeften (zonder reden wachten om te reageren op een belsignaal, zich niet bekommeren om een gevolgd dieet, de dokter niet roepen als de gezondheidstoestand van de patiënt dit vereist), mishandeling door verbale agressie, ontzeggingen, chantage, mishandeling door infantilisering, depreciatie, spot met de verloren zelfstandigheid, terechtwijzingen in de vorm van een « morele lezing », gejij en gejou voor iedereen, mishandeling door financiële misbruiken (teveel aanrekenen, zonder reden alle zakgeld ontnemen, stelen), mishandeling door het ontkennen van zelfstandigheid (alle stimulering van de bejaarde opgeven omdat het « tot niets dient »).
Elle cite ainsi: la maltraitance par la forme de prise en charge qui se veut totale et hypersécurisante, la maltraitance dans les soins du corps quand on ne respecte pas la pudeur du soigné (porte de la chambre laissée ouverte lors des soins), la maltraitance par la banalisation de la maladie, de la dépendance et de l'histoire de la personne âgée, par le non-respect de la liberté (obliger à participer à certaines activités, empêcher le résident de sortir lorsqu'il le souhaite et qu'il en est capable), maltraitance par la non-réponse à des besoins fondamentaux (attendre sans raison pour réagir à une sonnette, ne pas se soucier du respect d'un régime diététique, ne pas appeler le médecin traitant lorsque l'état de santé du patient le requiert), maltraitance par des agressions verbales, des privations, du chantage, maltraitance par l'infantilisation, la dévalorisation, les moqueries en lien avec la perte d'autonomie, les réprimandes sous forme de « leçon de morale », le tutoiement indiscriminé, la maltraitance par les abus financiers (surfacturation, retirer abusivement tout argent de poche, voler), maltraitance par la négation de l'indépendance (renoncer à toute stimulation de la personne âgée parce que « cela ne sert à rien »).

Zo haalt ze aan : de mishandeling door de te verzorgen persoon op een allesomvattende en supergeruststellende manier te behandelen, mishandeling bij de lichaamsverzorging als het schaamtegevoel van de verzorgde persoon niet wordt gerespecteerd (kamerdeur die wordt opengelaten bij de verzorging), mishandeling door de ziekte, net als de afhankelijkheid en het verhaal van de bejaarde als banaal te bestempelen, door gebrek aan respect voor de vrijheid (verplichte deelname aan bepaalde activiteiten, de rusthuisbewoner beletten naar buiten te gaan als hij dat wenst en ertoe in staat is), de mishandeling door geen reactie te geven op fundamentele behoeften (zonder reden wachten om te reageren op een belsignaal, zich niet bekommeren om een gevolgd dieet, de dokter niet roepen als de gezondheidstoestand van de patiënt dit vereist), mishandeling door verbale agressie, ontzeggingen, chantage, mishandeling door infantilisering, depreciatie, spot met de verloren zelfstandigheid, terechtwijzingen in de vorm van een « morele lezing », gejij en gejou voor iedereen, mishandeling door financiële misbruiken (teveel aanrekenen, zonder reden alle zakgeld ontnemen, stelen), mishandeling door het ontkennen van zelfstandigheid (alle stimulering van de bejaarde opgeven omdat het « tot niets dient »).
Elle cite ainsi : la maltraitance par la forme de prise en charge qui se veut totale et hypersécurisante, la maltraitance dans les soins du corps quand on ne respecte pas la pudeur du soigné (porte de la chambre laissée ouverte lors des soins), la maltraitance par la banalisation de la maladie, de la dépendance et de l'histoire de la personne âgée, par le non-respect de la liberté (obliger à participer à certaines activités, empêcher le résident de sortir lorsqu'il le souhaite et qu'il en est capable), maltraitance par la non-réponse à des besoins fondamentaux (attendre sans raison pour réagir à une sonnette, ne pas se soucier du respect d'un régime diététique, ne pas appeler le médecin traitant lorsque l'état de santé du patient le requiert), maltraitance par des agressions verbales, des privations, du chantage, maltraitance par l'infantilisation, la dévalorisation, les moqueries en lien avec la perte d'autonomie, les réprimandes sous forme de « leçon de morale », le tutoiement indiscriminé, la maltraitance par les abus financiers (surfacturation, retirer abusivement tout argent de poche, voler), maltraitance par la négation de l'indépendance (renoncer à toute stimulation de la personne âgée parce que « cela ne sert à rien »).

Hieruit valt op te maken, dat het leidinggevend personeel van de NMBS vond dat de staat zich teveel met de zaken bemoeide.
Cela laisse sous-entendre que l’encadrement de la SNCB considérait que l’État intervenait trop dans ces affaires.

Het is te weinig voor de Palestijnen om tot leven in staat te zijn, maar het is tien keer, honderd keer teveel, omdat wanneer men zich aan alle internationale verplichtingen, de vierde Conventie van Genève en de rechten van de mens zou houden dit in het geheel niet noodzakelijk zou zijn.
C'est trop peu pour que les Palestiniens puissent vivre, mais c'est dix fois, cent fois trop, car si toutes les obligations internationales, la quatrième convention de Genève et les droits de l'homme étaient respectés, nous n'en serions pas là.

6. verwelkomt het voorstel om de drempel in beginsel op 20 % te houden, maar een overschrijving van middelen boven die drempel toe te laten in gemotiveerde uitzonderingsgevallen waarin de ordonnateur vooraf toestemming heeft verleend; is evenwel van oordeel dat dit nieuwe voorstel nog teveel bureaucratische rompslomp met zich meebrengt en de Europese politieke partijen niet in staat stelt het programma van hun politieke activiteiten flexibel aan te passen;
6. accueille favorablement la proposition de conserver en principe le seuil de 20 %, tout en permettant dans des cas exceptionnels justifiés et moyennant accord préalable de l'ordonnateur compétent, un dépassement; est convaincu, cependant, que cette nouvelle proposition produit toujours trop de bureaucratie et ne permet pas aux partis politiques européens d'adapter leur programme d'action politique avec souplesse;

De voorstellen van de Commissie waren gebaseerd op de volgende vier algemene beginselen: - de behoefte aan een geleidelijke aanpak om de industrie in staat te stellen zich op een soepele en geordende wijze aan te passen aan de nieuwe ontwikkelingen; - subsidiariteit, waardoor de Lid-Staten in staat worden gesteld het systeem te kiezen dat het best past bij hun specifieke omstandigheden; - het voorkomen van een teveel aan regelgeving; - een op artikel 100A gebaseerde wetgevingsaanpak, aangezien deze de mogelijkheid biedt een politieke dialoog te voeren met de Raad en het Europees Parlement.
Les propositions de la Commission se fondaient sur quatre principes généraux : - la nécessité d'une démarche progressive pour permettre un ajustement souple et ordonné de l'industrie à son nouvel environnement, - le respect de la subsidiarité, en permettant à chaque Etat membre de choisir le régime d'application final qui lui convient le mieux; - le refus d'une réglementation excessive; - une approche législative basée sur l'article 100A afin de permettre un dialogue politique avec le Conseil et le Parlement européen.