Traduction de «staat heeft echter » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

schuldeiser die zijn woonplaats in een andere Verdragsluitende Staat heeft
créancier résidant dans un Etat contractant

ACS-Staat die heeft ontvangen | ontvangende ACS-Staat
Etat ACP bénéficiaire

de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat betrokken autoriteit in het land van herkomst heeft een andere wet toegepast dan volgens de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat van toepassing zou zijn geweest
les règles du droit international privé de l'Etat requis

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De aangezochte Staat heeft echter de verplichting om alvorens uitstel van betaling te verlenen of betaling in termijnen toe te staan de aanzoekende Staat daarvan in kennis te stellen.
L'État requis a toutefois l'obligation, avant de consentir un délai de paiement ou un paiement échelonné, d'en informer l'État requérant.

Dat stelsel, dat wordt beheerd door een organisatie die niet afhangt van de Staat, heeft echter geleid tot verschillen in de toegankelijkheid van de gezondheidszorg tussen uiteenlopende categorieën werknemers.
Cependant, ce système, géré par un organisme indépendant de l'État, a créé des disparités dans l'accessibilité des soins pour les différentes catégories des travailleurs.

Alleen de Griekse staat heeft echter zijn rechten volledig uitgeoefend. NBG deed dat voor een deel en PPC nam in het geheel niet deel in de verhoging van het aandelenkapitaal.
Toutefois, seul l'État grec a exercé pleinement ses droits, tandis que NBG les a exercés partiellement et que la PPC n'a aucunement participé à l'augmentation du capital social.

Heeft echter de onderneming op het grondgebied van de andere overeenkomstsluitende Staat een filiaal of een permanente vertegenwoordiging, dan valt de aldaar tewerkgestelde werknemer onder de toepassing van de wetgeving van de overeenkomstsluitende Staat waar het filiaal of de vertegenwoordiging zich bevindt; c) op de persoon die op zee een beroepsactiviteit uitoefent aan boord van een schip dat onder de vlag vaart van een overeenkomstsluitende Staat is de wetgeving van de Staat waar deze persoon zijn woonplaats heeft van toepassing.
Néanmoins, lorsque l'entreprise a, sur le territoire de l'autre Etat contractant, une succursale ou une représentation permanente, le travailleur salarié que celle-ci occupe est soumis à la législation de l'Etat contractant sur le territoire duquel elle se trouve; c) la personne qui exerce une activité professionnelle en mer à bord d'un navire battant pavillon d'un Etat contractant, est soumise à la législation de l'Etat où cette personne a sa résidence.

2. Een Verdragsluitende Staat is echter, tenzij hij zelf om vervolging heeft verzocht, niet verplicht de gevolgen van het « ne bis in idem » te erkennen, indien het feit dat aanleiding heeft gegeven tot het vonnis, begaan is tegen een tot de openbare dienst van die Staat behorende persoon, instelling of zaak, of indien de persoon tegen wie het vonnis is gewezen zelf tot de openbare dienst van die Staat behoorde.
2. Toutefois un État contractant n'est pas obligé, à moins qu'il n'ait lui-même demandé la poursuite de reconnaître l'effet « ne bis in idem » si le fait qui a donné lieu au jugement a été commis contre une personne, une institution, ou un bien, qui a un caractère public dans cet État, ou si la personne qui a fait l'objet du jugement avait elle-même un caractère public dans cet État.

Het Gerecht, dat de draagwijdte van die voorwaarde diende uit te leggen, heeft echter geoordeeld dat de Staat de kosten voor het vervullen van de taak van algemeen belang kan kwantificeren door gebruik te maken van een gemiddelde van de normaliter gedragen kosten voor het beheer van de in het geding zijnde openbare dienst, wanneer de toepassing van het in B.23.1 bedoelde criterium niet verenigbaar is met de werking van het door de Staat opgerichte bijzondere compensatiesysteem.
Appelé à interpréter la portée de cette condition, le Tribunal a toutefois considéré que l'Etat peut quantifier les coûts occasionnés par l'accomplissement de la mission d'intérêt général en recourant à une moyenne des coûts normalement supportés pour la gestion du service public en cause, lorsque l'application du critère visé en B.23.1 n'est pas compatible avec le fonctionnement du système de compensation particulier mis sur pied par l'Etat.

Het Hof van Cassatie heeft echter in een arrest van 10 oktober 2002 (AR C. 01.0067.F, R.W. 2005-2006, 579-580), dat het bevestigd heeft in een arrest van 21 februari 2003 (AR C. 01.0287.N), beslist dat « inzake inkomstenbelastingen, het bevel tot betaling een daad van rechtsvervolging is die een uitvoerbare titel veronderstelt en aan het uitvoerend beslag voorafgaat », zodat wanneer dat bevel door de Staat wordt betekend bij ontstentenis van een onbetwistbaar verschuldigde belasting het « geen stuitende werking heeft ».
Toutefois, la Cour de cassation a décidé, dans un arrêt du 10 octobre 2002 (RG C. 01.0067.F, R.W. 2005-2006, 579-580), ce qu'elle a confirmé dans un arrêt du 21 février 2003 (RG C. 01.0287.N), qu'« en matière d'impôts sur les revenus, le commandement est un acte de poursuite judiciaire qui suppose un titre exécutoire et prélude à une saisie-exécution », de sorte que, signifié par l'Etat en l'absence d'impôt incontestablement dû, il « n'a pu produire d'effet interruptif ».

Het Hof van Cassatie heeft echter in een arrest van 10 oktober 2002 (AR C. 01.0067.F), dat het bevestigd heeft in een arrest van 21 februari 2003 (AR C. 01.0287.N), beslist dat « inzake inkomstenbelastingen, het bevel tot betaling een daad van rechtsvervolging is die een uitvoerbare titel veronderstelt en aan het uitvoerend beslag voorafgaat », zodat wanneer dat bevel door de Staat wordt betekend bij ontstentenis van een onbetwistbaar verschuldigde belasting het « geen stuitende werking heeft ».
Toutefois, la Cour de cassation a décidé, dans un arrêt du 10 octobre 2002 (RG C. 01.0067.F), ce qu'elle a confirmé dans un arrêt du 21 février 2003 (RG C. 01.0287.N), qu'« en matière d'impôts sur les revenus, le commandement est un acte de poursuite judiciaire qui suppose un titre exécutoire et prélude à une saisie-exécution », de sorte que, signifié par l'Etat en l'absence d'impôt incontestablement dû, il « n'a pu produire d'effet interruptif ».