Vertaling van "spreken doch slechts uitlatingen " (Nederlands → Frans) :

– Ik zou u erop willen wijzen dat artikel 145 stelt, als het gaat om een spreker die het woord neemt om over een persoonlijk feit te spreken, dat hij 'niet over het behandelde onderwerp mag spreken, doch slechts uitlatingen die bij de beraadslaging op zijn persoon betrekking hadden of hem ten onrechte toegeschreven meningen tegenspreken of rechtzetten, dan wel eigen uiteenzettingen verduidelijken'.
- Je vous rappelle que l’article 145 précise, concernant l’orateur qui intervient pour un fait personnel, que celui-ci «ne peut s’exprimer sur le fond du débat, il peut uniquement réfuter des propos tenus au cours du débat et le concernant personnellement, soit des opinions qui lui sont prêtées ou encore rectifier ses propres déclarations».

U krijgt het woord om te reageren, en ik citeer het artikel, op “uitlatingen die [...] op zijn persoon betrekking hadden”. Artikel 145 stipuleert: “Spreker” – in dit geval u – “mag niet over het behandelde onderwerp spreken, doch slechts uitlatingen die bij de beraadslaging op zijn persoon betrekking hadden [...] tegenspreken”.
Vous avez la parole afin de répondre, je cite les termes du règlement, à des «propos. le concernant personnellement». L’article 145 dit que l’orateur, vous en l’occurrence, «ne peut s’exprimer sur le fond du débat, il peut uniquement réfuter [...] des propos [...] le concernant personnellement».

9. veroordeelt krachtig corruptie en belastingontduiking door bedrijven, maar blijft erbij dat de Commissie een duidelijker onderscheid moet maken tussen 1) liefdadigheidsactiviteiten, 2) sociaal handelen door ondernemingen, en 3) asociaal handelen door ondernemingen, zoals bijvoorbeeld in het geval van gedwongen kinderarbeid; veroordeelt ronduit het asociaal handelen door ondernemingen en is van mening dat er meer druk op landen moet worden uitgeoefend om internationale normen om te zetten in nationale wetgeving en om dergelijke wetgeving te handhaven; verwerpt evenwel generaliserende veroordelingen van ondernemingen in het algemeen op basis van oneerlijke praktijken en inbreuken op de wet door slechts een paar bedrijven; is van mening dat bedrijven weliswaar de plicht hebben zich uit te spreken over publieke problemen, met inbegrip van de mensenrechten, doch dat hun lobbyactiviteiten volledig transparant moeten zijn en moeten stroken met de democratische beginselen; benadrukt de noodzaak om specifieke MVO-opleidingen aan te bieden op universiteiten en op bedrijfs- en managementscholen;
9. condamne, dans les termes les plus sévères, la corruption et la fraude fiscale dans l’entreprise; maintient cependant que la Commission devrait mieux distinguer entre action philanthropique (1), action sociale de l’entreprise (2) et action antisociale de l’entreprise (3), un exemple de cette dernière étant le recours à une main-d’œuvre infantile contrainte; condamne fermement toute action antisociale de la part des entreprises; estime qu’il faut exercer une pression plus forte sur les pays afin qu’ils transposent dans leur droit les normes internationales et qu’ils les appliquent; rejette néanmoins une condamnation en bloc des entreprises en général, sur la base de pratiques déloyales et d’infractions aux lois qui ne sont le fait que de quelques-unes; est d’avis, même si les entreprises ont le devoir de s’exprimer sur les sujets qui intéressent l’opinion publique, notamment les droits de l’homme, que leurs actions de lobbying doivent être entièrement transparentes et respecter les principes de la démocratie; insiste sur l’importance de proposer des formations spécifiques sur la RSE dans les universités et dans les écoles de commerce et de gestion;

Zonder zich over de interpretatie van de verwijzende rechter uit te spreken, stelt het Hof vast dat een dergelijke toelating door een decreet niet de procedureregels inzake de vrijwillige tussenkomst wijzigt, doch slechts een bijkomende categorie van tussenkomende partijen aanwijst die verband houdt met een aan de decreetgever toegewezen aangelegenheid.
Sans se prononcer sur l'interprétation donnée par le juge a quo , la Cour constate qu'une telle autorisation donnée par un décret ne modifie pas les règles de la procédure concernant l'intervention volontaire, mais désigne seulement une catégorie supplémentaire de parties intervenantes qui est en rapport avec la matière attribuée au législateur décrétal.