Traduction de «sommige animatoren hebben eraan » (Néerlandais → Français) :

In zoverre de Ministerraad en de tussenkomende partijen het belang van de verzoekende partijen bij sommige middelen betwisten, volstaat het eraan te herinneren dat, wanneer de verzoekende partijen een belang hebben bij de vernietiging van de bestreden bepaling, zij daarbovenop niet moeten doen blijken van een belang bij elk van de middelen.
Dans la mesure où le Conseil des ministres et les parties intervenantes contestent l'intérêt des parties requérantes à certains moyens, il suffit de rappeler que lorsque les parties requérantes ont un intérêt à l'annulation des dispositions attaquées, elles ne doivent pas, en outre, justifier d'un intérêt à chacun des moyens.

In zoverre de Ministerraad ten slotte het belang van de verzoekende partijen bij sommige middelen betwist, volstaat het eraan te herinneren dat, wanneer de verzoekende partijen een belang hebben bij de vernietiging van de bestreden bepalingen, zij daarbovenop niet moeten doen blijken van een belang bij elk van de middelen.
Enfin, dans la mesure où le Conseil des ministres conteste l'intérêt des parties requérantes à certains moyens, il suffit de rappeler que lorsque les parties requérantes ont intérêt à l'annulation des dispositions attaquées, elles ne doivent pas, en outre, justifier d'un intérêt à chacun des moyens.

In zoverre de Ministerraad ten slotte het belang van de verzoekende partijen bij sommige middelen betwist, volstaat het eraan te herinneren dat, wanneer de verzoekende partijen een belang hebben bij de vernietiging van de bestreden bepalingen, zij daarbovenop niet moeten doen blijken van een belang bij elk van de middelen.
Enfin, dans la mesure où le Conseil des ministres conteste l'intérêt des parties requérantes à certains moyens, il suffit de rappeler que, lorsque les parties requérantes ont intérêt à l'annulation des dispositions attaquées, elles ne doivent pas, en outre, justifier d'un intérêt à chacun des moyens.

10. herinnert eraan dat de verlening van kwalitatief hoogstaande, toegankelijke en kosteneffectieve diensten aan het publiek binnen de EU en daarbuiten een cruciale voorwaarde is voor de waarborging van een succesvolle tenuitvoerlegging en de levensvatbaarheid van PPP's; herinnert eraan dat de complexe keuze uit modellen en contracten van invloed is op de ontwikkeling van een project; waarschuwt ervoor dat PPP's in sommige stadia enkel zijn gebruikt met het doel om formeel aan bepalingen op het gebied van overheidstekorten te voldoen; benadrukt de noodzaak van een adequaat institutioneel kader waarin politiek engagement, goed bestuur en adequate onderliggende wetgeving worden gecombineerd om ervoor te zorgen dat de PPP's een betere kwaliteit en een brede dekking van de dienstverlening aan de burgers bieden; benadrukt in dit kader het belang van een degelijke evaluatie van het profiel en de eerdere ervaring van de betrokken bedrijven om de kwaliteit van de door hen verleende diensten te controleren en na te gaan of zij de beginselen van verantwoord ondernemen in acht hebben genomen;
10. rappelle que la fourniture à la population de services de qualité, abordables et efficaces en termes de coûts, dans l'Union tout comme hors de ses frontières, est une condition essentielle au succès de la mise en œuvre et de la viabilité des PPP; rappelle que le choix complexe des modèles et des contrats a une incidence sur l'évolution d'un projet; met en garde contre le fait que, à certaines étapes, les PPP n'ont été utilisés que pour atteindre l'objectif d'une mise en conformité formelle avec les objectifs de déficit public; insiste sur la nécessité d'un cadre institutionnel adéquat associant engagement politique, bonne gouvernance et législation sous-jacente pertinente pour faire en sorte que les PPP offrent une meilleure qualité et une large gamme de services aux citoyens; souligne, à cet égard, l'importance d'une évaluation adéquate du profil et des expériences antérieures des entreprises concernées afin de déterminer la qualité des services qu'elles ont fournis et de savoir si leur comportement commercial est responsable;

Zo oordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens : « Het Hof herinnert eraan dat de positieve verplichtingen die inherent zijn aan een daadwerkelijke eerbiediging van het privé- of gezinsleven de aanneming kunnen impliceren van maatregelen tot eerbiediging van het privéleven tot in de sfeer van onderlinge verhoudingen tussen individuen (X en Y t. Nederland, 26 maart 1985, Serie A, nr. 91, p. 11, § 23, en Botta t. Italië, 24 februari 1998, Recueil 1998-I, p. 422, § 33). In dat opzicht is het juist dat de notie privéleven naar gelang van de omstandigheden de morele en fysieke integriteit van de persoon kan omvatten, die zich zelf kan uitstrekken tot situaties van vrijheidsberoving. Te dezen klaagt de verzoeker een gebrek aan bescherming door de Staat aan tegen passief roken. In verband met het onderwerp van dat verzoekschrift dient het Hof, naast de vaststelling dat er onder de lidstaten geen eenvormige reactie is ten opzichte van het passief roken, eraan te herinneren dat het niet aan het Hof toekomt de Staten een precieze gedragslijn te doen aannemen in alle sectoren van de maatschappij. Meer in het bijzonder dient te worden opgemerkt dat er geen eenvormigheid is ten opzichte van de wijze waarop wordt omgegaan met het passief roken in penitentiaire centra. Situaties zoals die van de verzoeker, die over een individuele cel beschikt, doen zich voor naast andere situaties waarbij rokende en niet-rokende gevangenen dezelfde cel moeten delen. Bovendien merkt het Hof op dat sommige verdragsluitende Staten de oppervlakte beperkten van de gemeenschappelijke ruimten waar mag worden gerookt. Andere Staten, daarentegen, hebben geen enkele beperking gesteld op het roken in penitentiaire centra. Wat Spanje betreft, is de televisiezaal de enige gemeenschappelijke ruimte waar gevangenen mogen roken. In het licht van de ontstentenis van een gemeenschappelijke visie tussen de lidstaten over het roken en de reglementering van het recht om te roken in penitentiaire centra, en ...
Ainsi, la Cour européenne des droits de l'homme a jugé : « La Cour rappelle que les obligations positives inhérentes à un respect effectif de la vie privée ou familiale peuvent impliquer l'adoption de mesures visant au respect de la vie privée jusque dans les relations des individus entre eux (X et Y c. Pays-Bas, arrêt du 26 mars 1985, Série A n° 91, p. 11, § 23, et Botta c. Italie, arrêt du 24 février 1998, Recueil 1998-I, p. 422, § 33). A cet égard, il est vrai que la notion de vie privée peut, selon les circonstances, englober l'intégrité morale et physique de la personne, qui elle-même peut s'étendre à des situations de privation de liberté. En l'espèce, le requérant se plaint du manque de protection par l'Etat face au tabagisme passif. En relation avec l'objet de cette requête, la Cour, outre le constat d'absence de réaction uniforme face au tabagisme passif parmi les Parties contractantes, se doit de rappeler qu'il ne lui appartient pas d'imposer aux Etats un comportement précis à observer dans chaque secteur de la société. Plus particulièrement, il convient de signaler qu'il n'existe pas d'uniformité vis-à-vis du traitement accordé au tabagisme dans les centres pénitentiaires. En effet, des situations telles que celle du requérant, qui dispose d'une cellule individuelle, coexistent avec d'autres où des prisonniers fumeurs et non-fumeurs sont contraints à partager la même cellule. De plus, la Cour signale que certaines Parties contractantes limitent la surface des parties communes où il est autorisé de fumer. En revanche, d'autres Etats n'ont fixé aucune limitation pour les fumeurs dans les centres pénitentiaires. En ce qui concerne l'Espagne, la salle de télévision est le seul espace commun où les détenus peuvent fumer. A la lumière de l'absence d'une communauté de vues entre les Etats membres concernant le tabagisme et la réglementation du droit à fumer dans les centres pénitentiaires, et compte tenu des circonstances particulières de l'espèce, la Cour concl ...

Artikel 1. Artikel 1 preciseert dat, tenzij anders bepaald, de termen die in het onderhavige besluit worden gebruikt, de betekenis hebben die eraan is gegeven door artikel 131 van de wet van 21 maart 1991 betreffende de hervorming van sommige overheidsbedrijven.
Article 1 . L'article 1 précise que, sauf disposition contraire, les expressions utilisées dans le présent arrêté ont la signification qui leur est donnée par l'article 131 de la loi du 21 mars 1991 portant réforme de certaines entreprises publiques économiques.

6. herinnert eraan dat sommige EU-lidstaten bij de overheidsschuldencrisis voordeel hebben, herinnert eraan dat de exportgerichtheid van sommige lidstaten sterk heeft bijgedragen tot een verkeerde verdeling van de productiefactoren en de creatie van economische luchtbellen en verzoekt de landen in kwestie een grotere bijdrage tot de oplossing van de crisis te leveren; verzoekt de lidstaten mechanismen in te voeren die gebaseerd zijn op solidariteit en proportionaliteit;
6. rappelle que certains États membres profitent de la crise de la dette souveraine; rappelle que l'exportation soutenue par certains États membres a nettement contribué à déplacer les ressources productives de leur destination et à créer des bulles économiques et demande à ces pays de contribuer davantage à apporter une solution à la crise; demande aux États membres de mettre en place des mécanismes fondés sur la solidarité et la proportionnalité;

Tot slot wil ik u, enkel wat betreft de uiterlijke aspecten van de Iraanse revolutie, eraan herinneren dat de meest radicale en vijandige vormen van het islamisme ons bereiken vanuit andere landen dan Iran, in tegenstelling tot hetgeen sommige sprekers hebben gezegd.
Enfin, me prononçant ici exclusivement sur les aspects extérieurs de la révolution iranienne, je vous rappelle que les formes d’islamisme les plus radicales et les plus hostiles viennent chez nous d’autres pays que l’Iran, contrairement à ce qui a été dit par certains orateurs.

- zelfs als wordt aangevoerd dat sommige gegevens uit het Rijksregister noodzakelijk zijn voor het sociaal onderzoek bedoeld in artikel 60 van voornoemde wet van 8 juli 1976 - bij overeenkomst toevertrouwd aan de maatschappelijk werkers van de betrokken ziekenhuisinstellingen - bestaat er volgens de Commissie geen noodzaak om toegang tot de gegevens van het Rijksregister te verlenen, aangezien krachtens het tweede lid van voornoemd artikel de betrokkene ertoe gehouden is elke nuttige inlichting omtrent zijn toestand te verstrekken en het centrum op de hoogte moet brengen van elk nieuw gegeven dat een weerslag kan hebben op de hulp die hem wordt verleend. De Commissie herinnert eraan dat enkel de doelstellingen vastgesteld in voornoemd artikel 57, § 1, van de wet van 8 juli 1976 worden toegestaan, met uitsluiting van elke andere, zoals de inning van niet-betaalde facturen bij deze ziekenhuisinstellingen;
- même lorsque certaines données figurant au Registre sont avancées comme nécessaires à l'établissement de l'enquête sociale visée à l'article 60 de la loi du 8 juillet 1976 précitée - conventionnellement déléguée aux travailleurs sociaux des établissements hospitaliers dont question - la Commission ne voit pas la nécessité de l'accès aux données du Registre étant donné que l'alinéa 2 de l'article précité dispose que l'intéressé est tenu de fournir tout renseignement utile sur sa situation et d'informer le centre de tout élément nouveau susceptible d'avoir une répercussion sur l'aide qui lui est octroyée; la Commission rappelle que les seules finalités autorisées sont celles reprises à l'article 57, § 1, de la loi du 8 juillet 1976, évoqué ci-dessus, à l'exclusion de toute autre, comme le recouvrement des factures impayées auprès de ces établissements hospitaliers;

De verzoekster licht toe dat zij hoger beroep heeft ingesteld tegen een vonnis dat op 24 november 1998 is uitgesproken en waarbij de Rechtbank van eerste aanleg te Brussel haar heeft veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 maanden met uitstel en tot verscheidene geldboetes; zij voegt eraan toe dat de zaak op 19 mei 1999 bij het Hof van Beroep zal worden ingeleid en licht toe dat, voor sommige van de tenlasteleggingen waarvoor zij in eerste aanleg is veroordeeld, de strafvordering voor haar op 27 mei 1999 zou zijn verjaard indien de bestreden wet de ter zake toepasselijke regels niet zou hebben gewijzigd.
La requérante expose qu'elle a interjeté appel d'un jugement, prononcé le 24 novembre 1998, par lequel le Tribunal de première instance de Bruxelles l'a condamnée à un emprisonnement de 18 mois assorti du sursis, ainsi qu'à diverses peines d'amende; elle ajoute que l'affaire sera introduite devant la Cour d'appel le 19 mai 1999 et expose que, pour certaines des préventions du chef desquelles elle a été condamnée en première instance, la prescription de l'action publique lui eût été acquise, si la loi qu'elle attaque n'avait pas modifié les règles applicables en cette matière, le 27 mai 1999.