De resolutie verzuimt te wijzen op de ernst van de internationale situatie – met als meest in het oog springende voorbeelden de onaanvaardbare militaire bezetting van Irak en de onmogelijke situatie in Palestina – en oefent slechts milde kritiek uit op de VS. De resolutie bevestigt opnieuw dat Europa het op een akkoordje wil gooien met de VS en de krachten wil bundelen teneinde een dominerende rol te spelen op het wereldtoneel.
En ne soulignant pas la gravité de la situation internationale - dont les exemples les plus criants sont l’inacceptable occupation militaire de l’Irak et la situation impossible qui prévaut en Palestine - et en ne critiquant que très timidement les États-Unis, la résolution réaffirme le désir de l’UE d’atteindre un compromis avec les États-Unis afin d’unir leurs forces pour dominer le monde.
