Traduction de «slachtoffers van zulke ongevallen lijden » (Néerlandais → Français) :

De slachtoffers van zulke ongevallen lijden vaak dubbel, de eerste keer door het ongeluk en de tweede keer omdat ze de wet niet kennen van het land waar hun dat ongeluk overkomen is.
Les victimes souffrent souvent deux fois: une première fois lors de l’accident lui-même et une seconde parce qu’elles ne connaissent pas la législation du pays où celui-ci s’est produit.

7. spreekt opnieuw zijn verontwaardiging en woede uit over alle grootschalige terreuraanslagen, alsmede zijn solidariteit met de slachtoffers van zulke aanslagen en zijn medeleven met de pijn en het lijden van hun gezinnen, vrienden en familieleden; herhaalt niettemin dat de strijd tegen het terrorisme niet kan worden gevoerd ten koste van gevestigde gemeenschappelijke basiswaarden als eerbiediging van de mensenrechten en de rechtsstaat;
7. redit son indignation et sa colère devant tout attentat terroriste de masse, sa solidarité à l'égard des victimes de tels attentats, ainsi que sa compassion pour la douleur et la souffrance des familles, des amis et des parents; rappelle, néanmoins, que la lutte contre le terrorisme ne saurait être menée aux dépens des valeurs fondamentales établies et partagées que sont le respect des droits de l'homme et l'état de droit;

2. spreekt opnieuw zijn verontwaardiging en woede uit over alle grootschalige terreuraanslagen, alsmede zijn solidariteit met de slachtoffers van zulke aanslagen en zijn medeleven met de pijn en het lijden van hun gezinnen, vrienden en familieleden; herhaalt niettemin dat de strijd tegen het terrorisme niet kan worden gevoerd ten koste van gevestigde gemeenschappelijke waarden als eerbiediging van de mensenrechten en van de rechtsstatelijkheid;
2. redit son indignation et sa colère devant tout attentat terroriste de masse et sa solidarité à l'égard des victimes de tels attentats, ainsi que sa compassion pour la douleur et la souffrance des familles, des amis et des parents; rappelle, néanmoins, que la lutte contre le terrorisme ne saurait être menée aux dépens des valeurs fondamentales établies et partagées que sont le respect des droits de l'homme et l'État de droit;

2. Schendt artikel 35bis, eerste tot derde lid, van de wetten betreffende de preventie van beroepsziekten en de vergoeding van de schade die uit die ziekten voortvloeit, gecoördineerd op 3 juni 1970, zoals het van kracht was vóór de programmawet van 23 december 2009, de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 14 van dat Verdrag, doordat het bij een herziening van de graad van arbeidsongeschiktheid na 65 jaar, het in aanmerking nemen van de sociaaleconomische factoren beperkt of intrekt terwijl zulk een beperking niet geldt voor de slachtoffers van een beroepsziekte die wordt vergoed overeenkomstig de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, waardoor het aldus een verschil in behandeling creëert tussen twee categorieën van personen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden ?
2. L'article 35bis, alinéas 1 à 3, des lois relatives à la prévention des maladies professionnelles et à la réparation des dommages résultant de celles-ci, coordonnées le 3 juin 1970, tel qu'il était en vigueur avant la loi-programme du 23 décembre 2009, viole-t-il les articles 10, 11 et 23 de la Constitution lus en combinaison avec l'article 1 du 1 protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 14 de cette Convention, en ce qu'en cas de révision du taux d'incapacité de travail après 65 ans, il réduit ou supprime la prise en compte des facteurs socio-économiques alors que pareille réduction n'est pas d'application pour les victimes d'une maladie professionnelle indemnisée conformément à la loi du 3 juillet 1967 sur la prévention ou la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public, créant ainsi une différence de traitement entre deux catégories de personnes se trouvant dans une situation comparable ?

Overwegende dat het koninklijk besluit van 25 april 2007, bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 14 juni 2007, voorziet dat het niet meer van kracht zal zijn op 1 januari 2009; dat op deze datum de financiering van de sector van de beroepsziekten niet meer correct zal kunnen verzekerd worden bij gebrek aan een adequate reglementaire basis; dat het Fonds voor de beroepsziekten ertoe gehouden is om aan de slachtoffers van de beroepsziekten die deel uitmaken van de provinciale en lokale overheden en die aangesloten zijn bij de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid van de provinciale en plaatselijke overheidsdiensten de voordelen toe te kennen voorzien in de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector; dat deze slachtoffers geen schade mogen lijden als gevolg van het ontbreken van de financiering van het Fonds voor de beroepsziekten;
Considérant que l'arrêté royal du 25 avril 2007 publié au Moniteur belge du 14 juin 2007 prévoit qu'il cessera d'être en vigueur le 1 janvier 2009; qu' à cette date, le financement du secteur maladies professionnelles ne pourra plus être correctement assuré à défaut d'une base réglementaire adéquate; que le Fonds des maladies professionnelles est tenu d'accorder aux victimes de maladies professionnelles, appartenant aux administrations provinciales et locales et affiliées à l'Office national de Sécurité sociale des administrations provinciales et locales, les avantages prévus dans la loi du 3 juillet 1967 sur la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public; que ces victimes ne peuvent être lésées à la suite du défaut de financement du Fonds des maladies professionnelles;

2. Schendt artikel 35bis, eerste tot derde lid, van de wetten betreffende de preventie van beroepsziekten en de vergoeding van de schade die uit die ziekten voortvloeit, gecoördineerd op 3 juni 1970, zoals het van kracht was vóór de programmawet van 23 december 2009, de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 14 van dat Verdrag, doordat het bij een herziening van de graad van arbeidsongeschiktheid na 65 jaar, het in aanmerking nemen van de sociaaleconomische factoren beperkt of intrekt terwijl zulk een beperking niet geldt voor de slachtoffers van een beroepsziekte die wordt vergoed overeenkomstig de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, waardoor het een verschil in behandeling creëert tussen twee categorieën van personen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden ?
2. L'article 35bis, alinéas 1 à 3, des lois relatives à la prévention des maladies professionnelles et à la réparation des dommages résultant de celles-ci, coordonnées le 3 juin 1970, tel qu'il était en vigueur avant la loi-programme du 23 décembre 2009, viole-t-il les articles 10, 11 et 23 de la Constitution lus en combinaison avec l'article 1 du 1 protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 14 de cette Convention, en ce qu'en cas de révision du taux d'incapacité de travail après 65 ans, il réduit ou supprime la prise en compte des facteurs socio-économiques alors que pareille réduction n'est pas d'application pour les victimes d'une maladie professionnelle indemnisée conformément à la loi du 3 juillet 1967 sur la prévention ou la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public, créant ainsi une différence de traitement entre deux catégories de personnes se trouvant dans une situation comparable ?

2. spreekt opnieuw zijn verontwaardiging en woede uit over alle grootschalige terreuraanslagen, met name die van 11 september 2001, 11 maart 2004 en 7 juli 2005, alsmede zijn solidariteit met de slachtoffers van zulke aanslagen en zijn medeleven met de pijn en het lijden van hun gezinnen, vrienden en familieleden;
2. manifeste à nouveau son indignation et sa révulsion devant tous les attentats terroristes de masse, notamment ceux des 11 septembre 2001, 11 mars 2004 et 7 juillet 2005, ainsi que sa solidarité avec les victimes de ces attentats et sa compassion pour la peine et les souffrances de leurs familles, de leurs amis et de leurs proches;

« Schendt artikel 14 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, zoals dit artikel van kracht was op datum van 5 oktober 1991, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en het niet-discriminatiebeginsel, zoals vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, ingeval een personeelslid van een in artikel 1 van voornoemde wet bedoelde rechtspersoon of instelling het slachtoffer is van een verkeersongeval, dat onopzettelijk veroorzaakt is door die rechtspersoon of die instelling of leden van het personeel ervan, door wat betreft het recht voor de getroffene of zijn rechthebbenden tot het instellen van een vordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid een onderscheid te maken tussen de getroffene of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval en de getroffene of zijn rechthebbenden van een ongeval naar of van het werk en door louter op basis van die kwalificatie aan de getroffene of zijn rechthebbenden dat vorderingsrecht en derhalve de mogelijkheid tot een volledige schadevergoeding toe te kennen indien het arbeidsongeval een ongeval naar of van het werk uitmaakt, terwijl indien het arbeidsongeval zich niet voordeed op de weg naar of van het werk zulk recht en zulke mogelijkheid voor de getroffene of zijn rechthebbende worden uitgesloten ?
« L'article 14 de la loi du 3 juillet 1967 sur la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public, tel que cet article était en vigueur à la date du 5 octobre 1991, viole-t-il le principe constitutionnel d'égalité et le principe de non-discrimination contenus aux articles 10 et 11 de la Constitution, lorsqu'un membre du personnel d'une personne morale ou d'un organisme visés à l'article 1 de la susdite loi est la victime d'un accident de roulage, qui est causé involontairement par cette personne morale ou cet organisme ou des membres de son personnel, en faisant une distinction, en ce qui concerne le droit pour la victime ou ses ayants droit d'intenter une action en matière de responsabilité civile, entre la victime ou ses ayants droit d'un accident du travail et la victime ou ses ayants droit d'un accident survenu sur le chemin du travail et en accordant ce droit d'action et, partant, la possibilité d'une réparation intégrale, sur la seule base de cette qualification, à la victime ou ses ayants droit, si l'accident du travail constitue un accident survenu sur le chemin du travail, alors que si l'accident du travail ne s'était pas produit sur le chemin du travail, ce droit et cette possibilité seraient exclus pour la victime ou ses ayants droit ?

« Schendt artikel 14 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, zoals dit artikel van kracht was op datum van 5 oktober 1991, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en het niet-discriminatiebeginsel, zoals vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, ingeval een personeelslid van een in art. 1 van voornoemde wet bedoelde rechtspersoon of instelling het slachtoffer is van een verkeersongeval, dat onopzettelijk veroorzaakt is door die rechtspersoon of die instelling of leden van het personeel ervan, door wat betreft het recht voor de getroffene of zijn rechthebbenden tot het instellen van een vordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid een onderscheid te maken tussen de getroffene of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval en de getroffene of zijn rechthebbenden van een ongeval naar of van het werk en door louter op basis van die kwalificatie aan de getroffene of zijn rechthebbenden dat vorderingsrecht en derhalve de mogelijkheid tot een volledige schadevergoeding toe te kennen indien het arbeidsongeval een ongeval naar of van het werk uitmaakt, terwijl indien het arbeidsongeval zich niet voordeed op de weg naar of van het werk zulk recht en zulke mogelijkheid voor de getroffene of zijn rechthebbende worden uitgesloten ?
« L'article 14 de la loi du 3 juillet 1967 sur la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public, tel que cet article était en vigueur à la date du 5 octobre 1991, viole-t-il le principe constitutionnel d'égalité et le principe de non-discrimination contenus aux articles 10 et 11 de la Constitution, lorsqu'un membre du personnel d'une personne morale ou d'un organisme visés à l'article 1 de la susdite loi est la victime d'un accident de roulage, qui est causé involontairement par cette personne morale ou cet organisme ou des membres de son personnel, en faisant une distinction, en ce qui concerne le droit pour la victime ou ses ayants droit d'intenter une action en matière de responsabilité civile, entre la victime ou ses ayants droit d'un accident du travail et la victime ou ses ayants droit d'un accident survenu sur le chemin du travail et en accordant ce droit d'action et, partant, la possibilité d'une réparation intégrale, sur la seule base de cette qualification, à la victime ou ses ayants droit, si l'accident du travail constitue un accident survenu sur le chemin du travail, alors que si l'accident du travail ne s'était pas produit sur le chemin du travail, ce droit et cette possibilité seraient exclus pour la victime ou ses ayants droit ?