Vertaling van "schadeloosstelling zoals bijvoorbeeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

reageert heftig met blusstoffen zoals bijvoorbeeld...
réagit violemment avec les agents d'extinction tels que...

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-

Omschrijving: stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van anorexia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Eén van de kernsymptomen, zoals duidelijke angst om dik te zijn of amenorroe, kan bijvoorbeeld afwezig zijn bij een duidelijk gewichtsverlies en gewichtsreducerend gedrag. Deze diagnose dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van lichamelijke ziekten waarvan bekend is dat ze gewichtsverlies geven.
Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de l'anorexie mentale, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: l'un des symptômes-clés, telle une aménorrhée ou une peur importante de grossir, peut manquer alors qu'il existe une perte de poids nette et un comportement visant à réduire le poids. On ne doit pas faire ce diagnostic quand un trouble somatique connu pour entraîner une perte de poids est associé.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2. Het Fonds draagt niet bij tot de schadeloosstelling van inkomstenverliezen die het resultaat zijn van de maatregelen die genomen worden in het kader van de officiële bestrijding van de dierenziekte, zoals bijvoorbeeld de blokkering van kalveren.
2. Le Fonds ne contribue pas à la compensation de pertes de revenus suite à des mesures qui sont prises dans le cadre de la lutte officielle contre la maladie animale, comme par exemple le blocage des veaux.

Indien de schuldenaar niet betaalt binnen de wettelijke of contractuele betalingstermijn heeft de schuldeiser niet alleen recht op die nieuwe wettelijke interest en op de vergoeding van de eventuele gerechtskosten overeenkomstig de actuele principes van het Gerechtelijk Wetboek, maar eveneens op een redelijke schadeloosstelling voor alle relevante invorderingskosten ontstaan door de betalingsachterstand, zoals bijvoorbeeld de kosten van aanmaningen, administratieve kosten en dergelijke meer, voor zover ze relevant zijn, transparant zijn en in verhouding staan tot de omvang van de schuldvordering.
Si le débiteur ne paie pas dans le délai de paiement légal ou contractuel, le créancier a droit non seulement à ce nouvel intérêt légal et au remboursement des éventuels frais judiciaires, conformément aux principes actuels du Code judiciaire, mais également à une indemnisation raisonnable de tous les frais de recouvrement pertinents, encourus par suite du retard de paiement, tels que, par exemple, les frais de mises en demeure et les frais administratifs, pour autant qu'ils soient pertinents, qu'ils respectent les principes de transparence et qu'ils soient en rapport avec l'importance de la dette.

Terwijl de wetgever in 1971 de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds beoogde te waarborgen omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd.
Alors qu'en 1971 le législateur a voulu garantir l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).

De communautaire regeling voorziet namelijk niet in schadeloosstelling voor indirecte schade van de veehouders die verband houdt met de maatregelen die genomen zijn in het kader van de bestrijding van de epidemie, bijvoorbeeld schade die voortvloeit uit embargo’s of beperkingen van de verplaatsing van dieren, noch voor verliezen die geleden zijn door andere actoren van de vleessector of verwante sectoren, zoals slachthuizen, de vleesverwerkende industrie, de zuivelsector, de vervoerssector, de handel of het toerisme, die eveneens nadelige gevolgen ondervinden van een epidemie.
L'indemnisation communautaire ne couvre en effet ni les préjudices indirects des éleveurs, liés aux mesures prises dans le cadre de la lutte contre l'épizootie et résultant par exemple des embargos ou des restrictions à la circulation des animaux, ni les pertes supportées par les autres acteurs de la filière de la viande ou les secteurs connexes comme les abattoirs, l'industrie de transformation de la viande, le secteur du lait, le transport, le commerce ou le tourisme, frappés eux aussi par les conséquences de l'épizootie.

De verzoekers moeten dus eerst een beroep doen op de traditionele middelen van schadeloosstelling (zoals bijvoorbeeld een burgerlijke rechtsvordering tegen diegene die het nadeel heeft veroorzaakt of een vordering bij een instelling van sociale zekerheid of bij een private verzekeringsmaatschappij); pas indien die vergoeding onbestaande of onvoldoende zou zijn, kan een slachtoffer hulp bekomen ten laste van de Staat.
Les requérants doivent donc faire d'abord appel aux modes traditionnels d'indemnisation (tels, par exemple, une action civile contre l'auteur du dom- mage ou le recours à un organisme de sécurité sociale ou à une assurance privée) ; et ce n'est que lorsque la réparation issue de ces mécanismes sera inexistante ou insuffisante qu'ils pourront demander une inter- vention à charge des fonds publics.