Traduction de «schadeloosstelling bestraffing of achterstelling geen rechtvaardiging » (Néerlandais → Français) :

13. stelt met nadruk dat massa-uitzettingen in strijd zijn met de richtlijn vrij personenverkeer, en ook indruisen tegen de elementaire waarden en beginselen die aan de EU ten grondslag liggen; herinnert eraan dat ingevolge de richtlijn vrij personenverkeer, beperkingen op het inreis- of verblijfsrecht op grond van de openbare orde of openbare veiligheid uitsluitend op grond van persoonlijk gedrag mogen worden opgelegd, zonder discriminatie op gronden als etnische of nationale herkomst, en dat het ontbreken van voldoende bestaansmiddelen of een ander doel in de vorm van schadeloosstelling, bestraffing of achterstelling geen rechtvaardiging kan zijn voor automatische uitzetting van EU-burgers (overweging 16, artikel 14);
13. relève que les expulsions massives violent la directive sur la libre circulation et contreviennent aux valeurs et aux principes fondamentaux sur lesquels est fondée l'Union; rappelle que, selon la directive sur la libre circulation, les mesures de restriction à la liberté de circulation et de séjour pour des raisons d'ordre public ou de sécurité publique doivent reposer exclusivement sur le comportement personnel, sans aucune discrimination fondée sur le handicap, l'origine ethnique ou la nationalité, et que l'absence de revenus ou un motif de réparation, de sanction ou de privation de droits ne peut en aucun cas justifier une expulsion automatique des citoyens de l'Union (considérant 16 et article 14);

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).

« Schendt de wet van 30 juni 1971 betreffende de administratieve geldboeten (toepasselijk in geval van inbreuk op sommige sociale wetten) de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij degenen die zich aan sociale misdrijven schuldig maken zwaarder bestraft, met name omdat zij geen verlaging van het bedrag van de boete toestaat in geval van verzachtende omstandigheden, omdat zij noch opschorting, noch uitstel, noch probatie toestaat en omdat zij niet toestaat dat rechtvaardigings- of verschoningsgronden in aanmerking worden genomen, terwijl die milderingen wel zijn toegestaan voor de bestraffing van dezelfde feiten via strafrechtelijke boeten ?
« La loi du 30 juin 1971 relative aux amendes administratives [applicables en cas d'infraction à certaines lois sociales] viole-t-elle les articles 10 et 11 de la Constitution en instaurant une répression plus grave des coupables d'infractions sociales, notamment parce qu'elle n'autorise pas la réduction du montant de l'amende en cas de circonstances atténuantes, parce qu'elle n'autorise ni suspension, ni sursis, ni probation et parce qu'elle n'autorise pas la considération des causes de justification ou d'excuse, alors que ces modérations sont permises pour la répression des mêmes faits suivant la voie d'amendes pénales ?

3. is ingenomen met de voordrachten van deze zitting voor de mandaten van onafhankelijk deskundige voor de bevordering van een democratische en rechtvaardige internationale orde, speciaal rapporteur over de bevordering van de waarheid, gerechtigheid, schadeloosstelling en de waarborgen ter voorkoming van herhaling, speciaal rapporteur over de situatie van de mensenrechten in Syrië en onafhankelijk deskundige voor de situatie van de mensenrechten in Soedan; neemt kennis van de rapporten die door de speciale rapporteurs zullen worden ingediend over onder andere de situatie van de mensenrechten in de Democratische Republiek Korea, Iran en Birma/Myanmar, en de rapporten over foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing, over de situatie van verdedigers van de mensenrechten en over de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging; doet een beroep op de EU-lidstaten een actieve bijdrage aan deze debatten te leveren;
3. se félicite des nominations de cette session aux mandats d'expert indépendant sur la promotion d'un ordre international démocratique et équitable, de rapporteur spécial sur la promotion de la vérité, de la justice, de la réparation et des garanties de non-répétition, de rapporteur spécial des droits de l'homme en Syrie et d'expert indépendant sur la situation des droits de l'homme au Soudan; prend note des rapports qui seront présentés par les rapporteurs spéciaux, entre autres, sur la situation des droits de l'homme en République populaire démocratique de Corée, en Iran et en Birmanie/Myanmar, et sur la torture et autres peines ou traitements cruels, inhumains ou dégradants, sur la situation des défenseurs des droits de l'homme et sur la liberté de religion ou de conviction; appelle les États membres à participer activement à ces débats;

De bestaande situatie vormt geen aanmoediging voor waakzaamheid en het respecteren van internationale normen door de operatoren van het maritiem vervoer, noch een rechtvaardige behandeling van slachtoffers die in geen enkel opzicht bij het vervoer betrokken zijn, maar die geschaad kunnen worden door een beperking van de schadeloosstelling die zij krijgen, terwijl de verantwoordelijke persoon op een gevaarlijke manier optreedt, zonder zich zorgen te maken over de schadelijke gevolgen van zijn actie ("roekeloosheid").
Cette situation n'est ni un encouragement à la vigilance et au respect des normes internationales par les opérateurs du transport maritime, ni un traitement juste des victimes tierces qui peuvent se voir lésées par une limitation de leur dédommagement alors même que la personne responsable aurait agit dangereusement et sans se préoccuper des conséquences dommageable de son action ("recklessness").

dat de Raad en de Commissie zorgen voor een evenwicht tussen efficiënte preventie en bestraffing van de delicten enerzijds en de eerbiediging van het recht van ieder individu op vrijheid en op de bescherming van de persoonsgegevens anderzijds, en moeten bijgevolg het EVRM en het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie eerbiedigen (met name het recht op de vrijheid van meningsuiting, het respect voor het privé-leven en communicaties en de bescherming van persoonsgegevens), alsook de wetgeving van de Unie. Zij moeten er tevens voor zorgen dat deze maatregelen rekening houden met de adviezen van de Groep die is opgezet overeenkomstig artikel 29 van de Richtlijn 95/46/EG betreffende de bescherming van persoonsgegevens, en van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming die is benoemd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad ; in deze context moet het probleem van de anonieme toegang tot Internet nauwkeurig worden bestudeerd teneinde voor het probleem van de computercriminaliteit meer rechtvaardige oplossingen te vinden die geen afbreuk doen aan de legitieme belangen van de gebruikers;
au Conseil et à la Commission de faire en sorte que ces mesures garantissent l'équilibre entre l'efficacité tant de la prévention que de la répression et le droit pour chacun à la liberté individuelle et à la protection de la vie privée et qu'elles respectent dès lors la CEDH, la Charte des droits fondamentaux de l'Union européenne (en particulier le droit à la liberté d'expression, le respect de la vie privée et des communications et la protection des données à caractère personnel) et la législation de l'Union; le Conseil et la Commission devraient aussi s'assurer que ces mesures tiennent compte des avis du groupe de travail créé en vertu de l'article 29 de la directive 95/46/CE, relative à la protection des données à caractère personnel, et du contrôleur européen de la protection des données, institué par le règlement (CE) nº 45/2001 ; dans ce contexte, la question de l'anonymat de l'accès à Internet doit être attentivement analysée afin de trouver des réponses mieux adaptées pour lutter contre la délinquance informatique sans léser les intérêts légitimes des usagers;

« Schendt de wet van 30 juni 1971 betreffende de administratieve geldboeten [toepasselijk in geval van inbreuk op sommige sociale wetten] de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij degenen die zich aan sociale misdrijven schuldig maken zwaarder bestraft, met name omdat zij geen verlaging van het bedrag van de boete toestaat in geval van verzachtende omstandigheden, omdat zij noch opschorting, noch uitstel, noch probatie toestaat en omdat zij niet toestaat dat rechtvaardigings- of verschoningsgronden in aanmerking worden genomen, terwijl die milderingen wel zijn toegestaan voor de bestraffing van dezelfde feiten via strafrechtelijke boeten ?
« La loi du 30 juin 1971 relative aux amendes administratives [applicables en cas d'infraction à certaines lois sociales] viole-t-elle les articles 10 et 11 de la Constitution en instaurant une répression plus grave des coupables d'infractions sociales, notamment parce qu'elle n'autorise pas la réduction du montant de l'amende en cas de circonstances atténuantes, parce qu'elle n'autorise ni suspension, ni sursis, ni probation et parce qu'elle n'autorise pas la considération des causes de justification ou d'excuse, alors que ces modérations sont permises pour la répression des mêmes faits suivant la voie d'amendes pénales ?