Vertaling van "ruimere discussie tussen " (Nederlands → Frans) :

10. stelt vast dat de Commissie haar tweede verslag heeft goedgekeurd over de tekortkomingen bij de tenuitvoerlegging van het ´zwarte lijst´-systeem (Verordening (EG) nr. 1469/95 van de Raad) en verlangt een ruimere discussie tussen de instellingen over maatregelen ter verbetering daarvan, waarbij een aanzienlijke verhoging van de boetes voor lidstaten die in gebreke blijven bij de terugbetaling van onterecht uitgekeerde bedragen het meest voor de hand ligt.
10. prend acte du fait que la Commission a adopté son deuxième rapport sur les lacunes dans l'application du système de "liste noire" (règlement (CE) n° 1469/95 du Conseil) et demande que s'engage un large débat entre les institutions sur les évolutions à prévoir, une augmentation substantielle des amendes imposées aux États membres qui ne s'acquittent pas de leurs obligations en matière de recouvrement des sommes indûment versées étant la mesure la plus évidente.

3. is het niet eens met het standpunt van de Commissie dat "aandeelhouders bedrijven bezitten" en dat zij daarom over een absoluut vetorecht voor belangrijke beslissingen moeten beschikken; geeft eerder de voorkeur aan de benadering op het Europese vasteland dat aandeelhouders aandelen bezitten; constateert dat zij dikwijls uitsluitend hun eigen belangen op de beurs in het oog houden, terwijl bedrijven en hun managementstructuren met één of twee lagen een ruimere opdracht hebben dan alleen maar winst te maken voor hun aandeelhouders; dringt aan op een meer fundamentele discussie over de relatie bezit-controle en de Europese tradities op het gebied van vennootschapsrecht, en op een diepgaander analyse van de gevolgen van de grote verschillen in de financiering van bedrijven in Europa, met name tussen de Angelsaksische traditie waarbij sprake is van een breed verspreid aandelenbezit over de financiële markten, en de continentale traditie die door een vooraanstaande rol van banken en meerderheidsaandeelhouders gekenmerkt wordt;
3. conteste le point de vue de la Commission, pour laquelle "les actionnaires possèdent les sociétés" et devraient donc disposer de droits de veto absolus en ce qui concerne les principales décisions; tend à préférer la conception européenne continentale qui veut que les actionnaires détiennent des actions; constate que leur attention est, fréquemment, concentrée de manière étroite sur leurs propres intérêts financiers sur les marchés boursiers alors que les structures de direction des entreprises à un ou deux niveaux ont une mission plus large que celle qui consiste uniquement à réaliser des profits pour leurs actionnaires; demande instamment qu'un débat plus fondamental ait lieu sur les rapports entre propriété et contrôle et sur les traditions européennes en matière de droit des sociétés ainsi qu'une analyse plus approfondie des conséquences des différences essentielles dans le financement des entreprises en Europe, notamment entre la tradition anglo‑saxonne, où un actionnariat dispersé à travers les marchés financiers domine, d'une part, et la tradition continentale, caractérisée par le rôle majeur des banques et des actionnaires majoritaires, d'autre part;