Traduction de «richtlijn 2004 38 slechts » (Néerlandais → Français) :

Kan een uit een derde land afkomstige ex-echtgeno(o)t(e) van een burger van de Unie slechts een verblijfsrecht op grond van artikel 13, lid 2, van richtlijn 2004/38/EG (1) behouden, indien hij of zij kan aantonen dat zijn of haar voormalige echtgeno(o)t(e) ten tijde van hun echtscheiding Verdragsrechten uitoefende in de gastlidstaat?
Le ressortissant d’un pays tiers ex-conjoint d’un citoyen de l’Union doit-il être en mesure de montrer que son ancien conjoint exerçait les droits tirés des traités dans l’État membre d’accueil au moment du divorce afin de conserver un droit de séjour au titre de l’article 13, paragraphe 2, de la directive 2004/38/CE (1)?

De heer Vankrunkelsven meent dat een hoorzitting geen nieuwe elementen aan het licht zou brengen omdat de basisrichtlijn het kader heeft vastgesteld en de nieuwe richtlijn van 2004 slechts de uitvoeringsmodaliteiten inhoudt.
M. Vankrunkelsven estime qu'une audition n'apporterait aucun élément neuf, dès lors que la directive de base a arrêté le cadre et que la nouvelle directive de 2004 ne contient que les modalités d'exécution.

Volgens het Hof van Justitie moet artikel 24, lid 2, van de richtlijn « als afwijking van het beginsel van gelijke behandeling dat is neergelegd in artikel 18 VWEU en waaraan artikel 24, lid 1, van richtlijn 2004/38 slechts specifieke uitdrukking geeft, [ .] strikt en in overeenstemming met de bepalingen van het Verdrag, met inbegrip van die inzake het burgerschap van de Unie en het vrije verkeer van werknemers, worden uitgelegd (zie in die zin arrest van 4 juni 2009, Vatsouras en Koupatantze, C-22/08 en C-23/08, Jurispr. blz. I-4585, punt 44, en arrest Commissie/Oostenrijk, reeds aangehaald, punten 54 en 56 » (HvJ, 21 februari 2013, L.N., C-46/12, punt 33).
Selon la Cour de justice, l'article 24, paragraphe 2, de la directive doit « en tant que dérogation au principe d'égalité de traitement prévu à l'article 18 TFUE et dont l'article 24, paragraphe 1, de la directive 2004/38/CE ne constitue qu'une expression spécifique, [ .] être interprété, [ .] de manière stricte, et en conformité avec les dispositions du traité, y compris celles relatives à la citoyenneté de l'Union et à la libre circulation des travailleurs (voir, en ce sens, arrêts du 4 juin 2009, Vatsouras et Koupatantze, C-22/08 et C-23/08, Rec. p. I-4585, point 44, ainsi que Commission c. Autriche, précité, points 54 et 56 » (CJUE, 21 février 2013, L.N., C-46/12, point 33).

64. Wat voorts de vorm betreft die de steunmechanismen kunnen aannemen, zij opgemerkt dat punt 26 van de considerans van richtlijn 2004/8 en punt 14 van de considerans van richtlijn 2001/77 slechts een opsomming bevatten van de verschillende vormen waarvan de lidstaten over het algemeen in dit verband gebruikmaken, namelijk groene certificaten, investeringssteun, belastingvrijstellingen of -verlagingen, terugbetaling van belasting of directe prijssteun.
64. Ensuite, s'agissant de la forme que peuvent revêtir les mécanismes de soutien, il y a lieu d'observer que le considérant 26 de la directive 2004/8 et le considérant 14 de la directive 2001/77 se bornent à énumérer les diverses formes auxquelles ont généralement recours les Etats membres dans cette perspective, à savoir les certificats verts, une aide à l'investissement, des exonérations ou des réductions fiscales, des remboursements d'impôt ou des régimes de soutien direct des prix.

Ingeval de eerste vraag bevestigend wordt beantwoord, kan dan — en zo ja in welke mate — het in artikel 4 van verordening nr. 883/2004 neergelegde beginsel van gelijke behandeling worden beperkt door nationale wettelijke bepalingen tot omzetting van artikel 24, lid 2, van richtlijn 2004/38 (2), volgens welke de toegang tot dergelijke prestaties zonder uitzondering is uitgesloten wanneer een Unieburger in een andere lidstaat slechts een verblijfsrecht als werkzoekende geniet?
En cas de réponse affirmative à la question sous 1), des restrictions au principe de non-discrimination prévu à l’article 4, du règlement (CE) no 883/2004 par des dispositions de la législation nationale de transposition de l’article 24, paragraphe 2, de la directive 2004/38/CE (2) en vertu desquelles l’accès auxdites prestations n’existe en aucun cas lorsqu’un droit de séjour du citoyen de l’Union dans l’autre État membre résulte uniquement de l’objectif d’une recherche d’emploi, sont-elle possibles et le cas échéant dans quelle mesure?

Richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden (..) bepaalt in artikel 3, tweede lid, slechts dat de lidstaten het verblijf dienen te vergemakkelijken van de partner met wie de burger van de Unie een deugdelijk bewezen duurzame relatie heeft.
La directive 2004/38/CE du Parlement européen et du Conseil du 29 avril 2004 relative au droit des citoyens de l'Union et des membres de leurs familles de circuler et de séjourner librement sur le territoire des États membres (..) prévoit uniquement en son article 3, alinéa 2, que les États membres doivent favoriser le séjour du partenaire avec lequel le citoyen de l'Union a une relation durable, dûment attestée.

Nu richtlijn 94/45/EG voor het merendeel van haar bepalingen was omgezet via een collectieve arbeidsovereenkomst, was het logisch om richtlijn 2009/38/EG, die eigenlijk slechts sommige artikelen van de eerste herziet, eveneens om te zetten middels een conventioneel instrument. Dit was echter niet mogelijk voor bepalingen die een tussenkomst van de wetgever vereisen omdat zij de bevoegdheden van de sociale partners te buiten gaan.
Dès lors que la directive 94/45/CE a été transposée pour la plupart de ses dispositions par voie de convention collective de travail, il était logique de procéder à la transposition de la directive 2009/38/CE, qui ne révise que certains articles de la directive 94/45/CE, également au moyen de l'instrument conventionnel, sous réserve toutefois des éventuelles dispositions devant faire l'objet d'une intervention du législateur dès lors qu'elles dépasseraient les prérogatives des interlocuteurs sociaux.

Uit artikel 6 van richtlijn 2004/83/EG blijkt echter dat de status van subsidiaire bescherming wordt verleend tegen het reële risico op ernstige schade in geval van terugkeer naar het land van herkomst, voor zover er sprake is van een directe of indirecte verantwoordelijkheid van de staat van het land van herkomst voor het optreden van die schade, net zoals de status van vluchteling slechts wordt verleend tegen het risico op vervolging, waarvoor die staat direct of indirect verantwoordelijk is :
Il ressort toutefois de l'article 6 de la directive 2004/83/CE que le statut de protection subsidiaire est accordé pour parer au risque réel de subir des atteintes graves en cas de retour dans le pays d'origine, pour autant qu'il soit question d'une responsabilité d'État directe ou indirecte du pays d'origine dans la survenue de ce préjudice, tout comme le statut de réfugié n'est accordé que pour parer à un risque de persécution, dont cet État est directement ou indirectement responsable:

Het Hof van Justitie heeft in zijn arrest van 28 november 2006 in Zaak C-413/04, Parlement/Raad (6), Richtlijn 2004/85/EG nietig verklaard, voor zover deze richtlijn Estland een afwijking verleende van de toepassing van artikel 21, lid 1, onder b) en c), van Richtlijn 2003/54/EG na 31 december 2008 en Estland een overeenkomstige verplichting oplegde om op 1 januari 2009 slechts een gedeeltelijke openstelling van zijn markt van rond de 35 % van het elektriciteitsverbruik te verzekeren en de Commissie jaarlijks in kennis te stellen van de verbruiksdrempels die de eindverbruikers moeten overschrijden om hun elektriciteitsleverancier vrij te mogen kiezen.
Par son arrêt du 28 novembre 2006 dans l’affaire C-413/04, Parlement/Conseil (6), la Cour de justice a annulé la directive 2004/85/CE, dans la mesure où elle prévoyait en faveur de l’Estonie une dérogation à l’application de l’article 21, paragraphe 1, points b) et c), de la directive 2003/54/CE allant au-delà du 31 décembre 2008, ainsi qu’une obligation corrélative de garantir une ouverture seulement partielle du marché représentant 35 % de la consommation au 1er janvier 2009 et une obligation de communication annuelle des seuils de consommation ouvrant droit à l’éligibilité pour le consommateur final.