In wezen is dit de kernstrategie van de Commissie: een ontwikkeling die wegvoert van instellingen die vaak onmenselijk zijn, waar vaak een restrictieve cultuur heerst en die vaak structureel niet in staat zijn de individualiteit en de levenskwaliteit te accepteren van de mensen die met hen in contact komen, en in de richting gaat van plaatselijke overheden, natuurlijke gemeenschappen en uiteraard familie, in de bredere zin van het woord.
C’est essentiellement la stratégie de base de la Commission: se départir des institutions, qui sont souvent inhumaines et recourent souvent à une culture d’entrave et dont la structure souvent ne permet pas de garantir l’individualité et la qualité de vie des personnes qui entrent en contact avec elles, pour se tourner vers les autorités locales, les communautés d’origine et, bien entendu, les familles au sens large.
