Uiteindelijk heeft de vastberadenheid van de onderhandelaars ervoor gezorgd dat we zijn uitgekomen op een compromis dat volgens mij minstens twee voordelen heeft: ten eerste verplicht het de verzekeringssector om de risico’s beter te beoordelen, wat tot nu t
oe nog gebeurde met relatief oude mechanismen en mechanismen die ongetwijfeld niet langer aansloten bij de nieuwe realiteit in de verzekeringssector, en ten tweede legt het de nadruk op de noodzaak de toezichtmechanismen aan te passen aan de verzekeringsmaatschappijen van nu, aan hun veelvoud van producten en aanbiedingen aan de consumenten, maar ook aan het feit dat zij in meerdere l
...[+++]anden zijn gevestigd.
Finalement, la détermination des négociateurs aura permis d'aboutir à un compromis qui, je crois, a au moins un double mérite: d'abord, obliger le secteur de l'assurance à mieux évaluer ses risques, ce qui, jusqu'à présent, relevait encore de mécanismes relativement anciens et sans doute inadaptés à ce qu'était devenue la réalité du secteur de l'assurance, et puis mettre l'accent sur la nécessité pour les mécanismes de supervision de s'adapter à ce que sont devenues les compagnies d'assurance, à la fois dans leur multitude de produits et d'offres au consommateur, mais aussi dans leur implantation transnationale.
