Vertaling van "rechtzoekende gegeven " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

justitiabele | rechtzoekende
justiciable

gegevens, informatie en digitale content verkennen, zoeken en filteren | in gegevens, informatie en digitale inhoud browsen, zoeken en filteren | gegevens, informatie en digitale inhoud verkennen, zoeken en filteren | in gegevens, informatie en digitale content browsen, zoeken en filteren
tirer parti de données, d’informations et de contenus numériques par la navigation, les recherches et le filtrage

gegevens, informatie en digitale content evalueren | gegevens, informatie en digitale inhoud beoordelen | gegevens, informatie en digitale content beoordelen | gegevens, informatie en digitale inhoud evalueren
évaluer des données, des informations et des contenus numériques

wetenschappelijke gegevens over medicatie beoordelen | wetenschappelijke gegevens over medicijnen evalueren | wetenschappelijke gegevens over geneesmiddelen beoordelen | wetenschappelijke gegevens over medicatie evalueren
évaluer des données scientifiques concernant les médicaments

rechtzoekende
justiciable

geluid-vermogen-afstand-gegevens | NPD-gegevens
données bruit-puissance-distance | données NPD

gegevens per hoofd (van de bevolking | gegevens per hoofd (van de bevolking)
données par individu

open gegevens [ open overheidsgegevens | publieke open gegevens ]
données ouvertes [ données ouvertes gouvernementales | données ouvertes publiques ]

opdat daaraan gevolg wordt gegeven als naar recht
pour y être donné telle suite que de droit

regel ter bescherming van de gegevens
règle de protection des données

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In dat arrest is vervolgens kritiek geleverd op de beperkte duur van de termijn van acht dagen, op de grond dat de rechtzoekende "enerzijds geen vat heeft op de verzendingsdatum van een schrijven waarvan de ontvangst nochtans bepaalt op welk tijdstip deze termijn ingaat, en geen controle heeft over de tijd die zijn bankinstelling erover doet om zijn betalingsopdracht uit te voeren en het vereiste bedrag op de rekening van de begunstigde over te schrijven, (...) terwijl anderzijds de correcte verrichting van de proceshandeling in kwestie niet afhangt van de door de rechtzoekende gegeven betalingsopdracht, maar van de vraag of de begunstigde rekening binnen deze acht dagen gecrediteerd is (...)" (punt 41 van het arrest).
Cet arrêt a ensuite critiqué la brieveté du délai de huit jours aux motifs que le justiciable « d'une part [...] n'a pas la maîtrise de la date d'envoi d'un courrier dont la réception déterminera pourtant le point de départ du délai et [...] ne contrôle pas le temps que prendra son organisme bancaire pour exécuter son ordre de paiement et transférer le montant requis sur le compte du bénéficiaire, que, d'autre part, le bon accomplissement de l'acte de procédure concerné ne dépend justement pas de l'ordre de paiement donné par le justiciable mais du crédit du compte bénéficiaire dans ces huit jours [...] » (point 41 de l'arrêt).

Indien dient te worden onderzocht of een rechter in een concreet geval aanleiding heeft gegeven tot een dergelijke vrees, wordt het standpunt van de rechtzoekende in aanmerking genomen, maar speelt het geen doorslaggevende rol.
S'il faut examiner si un juge a suscité, dans un cas concret, de telles appréhensions, le point de vue du justiciable est pris en compte mais ne joue pas un rôle décisif.

De vereiste van een getuigschrift van een opleiding in cassatieprocedures is ingevoerd via een amendement dat als volgt is verantwoord : « De toevloed van ongegronde cassatieberoepen die voortvloeien uit een verkeerd begrip van de opdracht van het Hof, kan de goede werking ervan alleen maar in het gedrang brengen. Een onbeperkte toegang tot het Hof is misleidend. Het Europees Hof heeft aangenomen dat de specifieke kenmerken van de rechtspleging voor het Hof van Cassatie en de beperking van het onderwerp ervan tot louter rechtsaangelegenheden, beperkingen konden verantwoorden, zoals bepalen dat enkel de advocaten mondeling kunnen tussenbeide komen voor het Hof. Aangezien de rechtspleging voor het Hof van Cassatie van België een schriftelijke procedure is, is het redelijk ervan uit te gaan dat dit monopolie ook verantwoord is voor de opstelling van de middelen. De rechtvaardiging is nog gemakkelijker omdat het Hof ambtshalve enig cassatiemiddel kan aanvoeren dat gunstig is voor de veroordeelde. Het gegeven [dat] er geen ontvankelijke memorie is, is voor hem dus maar voor de helft een slechte zaak. De ambtshalve controle kan net zo doeltreffend, en zelfs doeltreffender zijn en vergt minder werk dan de verplichting te antwoorden op middelen die tot misverstanden kunnen leiden omdat ze niet door professionals zijn opgesteld. Het verplichte optreden van een advocaat voor de verklaring van cassatieberoep zelf is niet alleen verantwoord in het belang van het Hof en de goede uitvoering van de opdracht die het heeft, maar ook in het belang van de rechtzoekende. In tegenstelling tot het beroep, kan een cassatieberoep de veroordeelde benadelen. Indien de beslissing vernietigd wordt, is het rechtscollege waarnaar de zaak wordt verwezen niet ertoe verplicht een straf op te leggen die lager is dan of gelijk is aan de in het vernietigde arrest uitgesproken straf. Het kan een zwaardere straf opleggen.
L'exigence d'une attestation de formation en procédure en cassation a été introduite par un amendement, justifié comme suit : « L'afflux de pourvois mal fondés parce que procédant d'une conception erronée de la mission de la Cour ne peut que mettre à mal son bon fonctionnement. Un accès illimité à celle-ci est trompeur. La Cour européenne a admis que les spécificités de la procédure devant la Cour de cassation et la limitation de son objet aux seules questions de droit pouvaient justifier des limitations telles que celles consistant par exemple à réserver le monopole des interventions orales devant la Cour aux seuls avocats. La procédure devant la Cour de cassation de Belgique étant écrite, il est raisonnable de penser que ce monopole puisse également se justifier pour la rédaction des moyens. La justification est d'autant plus aisée que la Cour peut soulever d'office tout moyen de cassation profitant au condamné. L'absence de mémoire recevable n'est donc pour lui qu'un demi-mal. Le contrôle d'office peut être aussi efficace, si pas davantage, et requiert moins de travail que l'obligation de répondre à des moyens qui, pour n'avoir pas été rédigés par des professionnels, peuvent s'avérer d'une compréhension malaisée. L'intervention obligatoire d'un avocat pour la déclaration de pourvoi elle-même ne se justifie pas seulement dans l'intérêt de la Cour et du bon accomplissement de sa mission. Elle se justifie également dans l'intérêt du justiciable. Contrairement à l'appel, le pourvoi en cassation peut nuire au condamné. Si la décision est cassée, la juridiction de renvoi n'est pas tenue d'infliger une peine inférieure ou égale à celle prononcée par l'arrêt cassé.

Ter ondersteuning van deze stelling citeren de auteurs nogmaals de heer Krings (3) : « Daartoe is [.] vereist dat bij de rechtzoekende geen twijfel kan bestaan over de integriteit van hen aan wie de geduchte macht is gegeven recht te spreken.
Pour étayer leur thèse, les auteurs citent encore M. Krings (3) . « Il faut pour cela que le justiciable ne puisse nourrir le moindre doute quant à l'intégrité de ceux à qui est confié le redoutable pouvoir de dire le droit.

De toestand van de verzetdoende partij kan volgens het arrest van het Hof van Cassatie van 3 september 2003 (Arr. Cass. 2003, nr. 411), niet door de rechter in haar nadeel worden gewijzigd; inzake werkstraffen is het dezelfde bekommernis van vrijwaring van de rechten van de rechtzoekende die de wetgever ertoe heeft gebracht bijzondere aandacht te schenken aan de informatie en de instemming van de beklaagde door erin te voorzien dat hij vóór de sluiting van de debatten wordt ingelicht over de draagwijdte van een dergelijke straf en in zijn opmerkingen wordt gehoord, en door te eisen dat hij, hetzij in persoon, hetzij via zijn raadsman, zijn instemming heeft gegeven (artikel 37ter, § 3, van het Strafwetboek).
La situation de l'opposant ne peut, suivant l'arrêt de la Cour de cassation du 3 septembre 2003 (Pas., 2003, n° 411), être modifiée par le juge à son détriment; en matière de peines de travail, c'est le même souci de garantir les droits du justiciable qui a amené le législateur à accorder une attention particulière à l'information et à l'accord du prévenu en prévoyant qu'il est, avant la clôture des débats, informé de la portée d'une telle peine et entendu en ses observations, et en exigeant qu'il ait donné son consentement soit en personne, soit par l'intermédiaire de son conseil (article 37ter, § 3, du Code pénal).

Zoals is uiteengezet in de omzendbrief van 24 september 2004 moeten de advocaten die een toga dragen en de politieambtenaren hun beroepskaart tonen. Het gegeven dat hun identiteit beter wordt gecontroleerd, maar dat het gebouw voor de rechtzoekende vrij toegankelijk is, zou de veiligheid in het gebouw niet ten goede komen.
Comme l'explique la circulaire du 24 septembre 2004, les avocats portant la toge et les policiers doivent présenter leur carte professionnelle; le fait de vérifier davantage leur identité, alors que l'accès est public pour le justiciable, ne renforcerait pas la sécurité dans le bâtiment.

Het gaat, anderzijds, om het grondbeginsel van de continuïteit van de openbare dienst, vermits de interpretatie die door de Raad van State aan de in het geding zijnde bepaling wordt gegeven, leidt tot de onmogelijkheid over te gaan tot de noodzakelijke benoemingen en, derhalve, tot het in gevaar brengen van het recht op toegang tot het gerecht, terwijl de in het geding zijnde maatregel niet onontbeerlijk is voor het belang van de rechtzoekende, aangezien dat belang voldoende wordt gediend door andere bepalingen van de wet van 15 juni 1935.
Il s'agit, d'autre part, du principe fondamental de la continuité du service public, l'interprétation donnée par le Conseil d'Etat à la disposition en cause conduisant à l'impossibilité de procéder aux nominations nécessaires et, dès lors, à mettre en péril le droit d'accès à la justice, alors que la mesure en cause n'est pas indispensable à l'intérêt du justiciable puisque d'autres dispositions de la loi du 15 juin 1935 le servent à suffisance.

en doordat het koninklijk besluit van 4 februari 1997 en de bekrachtigingswet van 26 juni 1997, die zich de inhoud ervan toe-eigent, onregelmatig zijn om reden dat het voormeld koninklijk besluit, voor 1997, ten laste van de farmaceutische firma's die het beoogt, een belasting vestigt die in ieder geval gevestigd is gebleven via louter reglementaire weg tot aan de inwerkingtreding van de bekrachtigingswet van 26 juni 1997, waarbij die bekrachtiging en de terugwerkende kracht die eraan wordt gegeven geen ander doel hebben dan de onregelmatigheid van de belasting te dekken door het bekrachtigde besluit te onttrekken aan iedere jurisdictionele toetsing die zou worden verricht op basis van artikel 159 van de Grondwet en de gecoördineerde wetten op de Raad van State, welke wetgevende bekrachtiging trouwens geschiedt op een ogenblik waarop de regelmatigheid van het koninklijk besluit voor de Raad van State is betwist, waarbij de betrokken farmaceutische bedrijven aldus op onregelmatige wijze, althans bij de vestiging van de belasting en tijdens de gehele periode tussen de inwerkingtreding van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 en de wetgevende bekrachtiging ervan, een essentiële waarborg wordt ontzegd die erin bestaat dat niemand aan een belasting mag worden onderworpen of ervan mag worden vrijgesteld dan bij beslissing van een democratisch verkozen beraadslagende vergadering, waarbij diezelfde farmaceutische bedrijven bovendien naderhand het recht wordt ontzegd om voor de gewone en administratieve rechtscolleges de regelmatigheid te betwisten van de inbreuk die aldus wordt gemaakt op een essentiële waarborg die aan iedere rechtzoekende toekomt ».
Et en ce que l'arrêté royal du 4 février 1997 et la loi de confirmation du 26 juin 1997 qui s'en approprie le contenu sont irréguliers pour le motif que ledit arrêté royal établit, pour 1997, un impôt à charge des firmes pharmaceutiques qu'il vise, un impôt qui, en tout état de cause, est demeuré établi par voie purement réglementaire jusqu'à l'entrée en vigueur de la loi de confirmation du 26 juin 1997, ladite confirmation et la rétroactivité qui lui est donnée n'ayant d'autre objet que de couvrir l'irrégularité de l'impôt en soustrayant l'arrêté confirmé à tout contrôle juridictionnel opéré sur base de l'article 159 de la Constitution et des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat, ladite confirmation législative intervenant, par ailleurs, à un moment où la régularité de l'arrêté royal est contestée devant le Conseil d'Etat, les firmes pharmaceutiques concernées ayant de la sorte été privées irrégulièrement, à tout le moins lors de l'établissement de l'impôt et pendant toute la durée qui sépare l'entrée en vigueur de l'arrêté royal du 4 février 1997 de sa confirmation législative, d'une garantie essentielle consistant en ce que nul ne peut être soumis à un impôt ou en être exonéré que par décision d'une assemblée délibérante démocratiquement élue, les mêmes firmes pharmaceutiques étant, au surplus, privées après coup du droit de contester devant les juridictions judiciaires et administratives la régularité de l'atteinte ainsi portée à une garantie essentielle revenant à tout justiciable ».

Wanneer een rechtzoekende kennis wordt gegeven van een beslissing van het Vlaams Fonds kan hij beroep instellen ofwel bij de beroepscommissie ofwel bij de Arbeidsrechtbank.
Lorsqu'un justiciable se voit notifier une décision du Fonds flamand, il peut introduire un recours soit auprès de la commission d'appel, soit auprès du tribunal du travail.