Vertaling van "rechterlijke inrichting in fiscale zaken werden immers fiscale kamers " (Nederlands → Frans) :

Bij wet van 23 maart 1999 betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken werden immers fiscale kamers opgericht bij de rechtbanken van eerste aanleg van de zetel van hun respectieve hoven van beroep, maar werd, in artikel 632 van het Gerechtelijk Wetboek, voorzien in een vrijstelling voor het gerechtelijk arrondissement Eupen, waar de rechtbank van eerste aanleg als enige bevoegd is om zaken in het Duits te behandelen.
En effet, la loi du 23 mars 1999 relative à l'organisation judiciaire en matière fiscale instaure les chambres fiscales auprès des tribunaux de première instance du siège de leur cour d'appel respective mais prévoit, à l'article 632 du Code judiciaire, une dérogation pour l'arrondissement judiciaire d'Eupen dont le tribunal de première instance est seul compétent lorsque la procédure est en langue allemande.

Het wetsontwerp betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken aangenomen door de Kamer van volksvertegenwoordigers (Stuk Kamer, zitting 1997/1998, nr. 1342/20) en overgezonden aan de Senaat voorziet, onder andere, in een uitbreiding van het kader van de rechters van de rechtbanken van eerste aanleg te Antwerpen, te Brussel, te Gent, te Luik en te Bergen met respectievelijk 6, 9, 4, 6 en 3 eenheden.
Le projet de loi relatif à l'organisation judiciaire en matière fiscale adopté par la Chambre des représentants (do c. Chambre, session 1997/1998, nº 1342/20) et transmis au Sénat, prévoit, entre autres, une extension du cadre des juges des tribunaux de première instance d'Anvers, de Bruxelles, de Gand, de Liège et de Mons, respectivement de 6, 9, 4, 6 et 3 unités.

Het wetsontwerp betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken aangenomen door de Kamer van volksvertegenwoordigers (Stuk Kamer, zitting 1997/1998, nr. 1342/20) en overgezonden aan de Senaat voorziet, onder andere, in een uitbreiding van het kader van de griffiers van de rechtbanken van eerste aanleg te Antwerpen, te Brussel, te Gent, te Luik en te Bergen met respectievelijk 3, 4, 2, 3 en 2 eenheden.
Le projet de loi relatif à l'organisation judiciaire en matière fiscale adopté par la Chambre des représentants (do c. Chambre, session 1997/1998, nº 1342/20) et transmis au Sénat, prévoit, entre autres, une extension du cadre des juges des tribunaux de première instance d'Anvers, de Bruxelles, de Gand, de Liège et de Mons, respectivement de 3, 4, 2, 3 et 2 unités.

2. « Is artikel 35quinquies decies, §§ 4 tot 7, (m.b.t. regels aangaande de procedure voor het hof van beroep) van de wet van 26 maart 1971 op de bescherming van de oppervlaktewateren tegen verontreiniging, ingevoegd door artikel 5 van het decreet van 6 juli 1994 houdende bepalingen tot begeleiding van de aanpassing van de begroting 1994 (Belgisch Staatsblad van 23 september 1994, p. 24246), strijdig met artikel 146 van de Grondwet en de in de bijzondere wetten voorziene bevoegdheidsverdelende regels, nl. in zoverre het Vlaams Gewest in artikel 35quinquies decies, §§ 4 tot 7 van voornoemde wet, de procedureregels bepaalt van de procedure voor het hof van beroep, en aldus een aangelegenheid regelt die tot de bevoegdheid van de nationale wetgever behoort, zonder zich te kunnen beroepen op artikel 10 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming van de instellingen, hierbij rekening houdend met de nieuwe fiscale geschilregeling ingevoerd door de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen en de wet van 23 maart 1999 betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken ?
2. « L'article 35quinquies decies, §§ 4 à 7 (concernant les règles relatives à la procédure devant la cour d'appel), de la loi du 26 mars 1971 sur la protection des eaux de surface contre la pollution, inséré par l'article 5 du décret du 6 juillet 1994 contenant diverses mesures d'accompagnement de l'ajustement du budget 1994 (Moniteur belge du 23 septembre 1994, p. 24246), est-il contraire à l'article 146 de la Constitution et aux règles répartitrices de compétences prévues dans les lois spéciales, à savoir en tant que la Région flamande fixe, dans l'article 35quinquies decies, §§ 4 à 7, de la loi précitée, les règles de la procédure devant la cour d'appel et règle ainsi une matière qui relève de la compétence du législateur national, sans pouvoir se prévaloir de l'article 10 de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles, compte tenu du nouveau régime de contentieux fiscal introduit par la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale et par la loi du 23 mars 1999 relative à l'organisation judiciaire en matière fiscale ?

1. « Schendt artikel 35quinquies decies, § 3, eerste lid, van de wet van 26 maart 1971 op de bescherming van de oppervlaktewateren tegen verontreiniging, ingevoegd door artikel 5 van het decreet van 6 juli 1994 houdende bepalingen tot begeleiding van de aanpassing van de begroting 1994 (Belgisch Staatsblad van 23 september 1994, p. 24246) dat luidt als volgt : ' De persoon die een bezwaarschrift, zoals bedoeld in paragraaf 1, indiende, of een advocaat door hem gemachtigd, kan tegen de beslissing genomen door de ambtenaar van de maatschappij, bedoeld in paragraaf 2, voorziening indienen bij het hof van beroep van het gebied waar het kantoor gelegen is, waar de belasting is of moet worden geïnd ', de artikelen 13 en 146 van de Grondwet en de bevoegdheidsverdelende regels, nl. in zoverre het Vlaams Gewest in artikel 35quinquies [lees : 35quinquies decies ], § 3, eerste lid, van voornoemde wet, de materiële en territoriale bevoegdheid van de rechtbanken bepaalt en aldus een aangelegenheid regelt die tot de bevoegdheid van de nationale wetgever behoort, zonder zich te kunnen beroepen op artikel 10 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming van de instellingen, hierbij rekening houdend met de nieuwe fiscale geschilregeling ingevoerd door de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen en de wet van 23 maart 1999 betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken ?
1. « L'article 35quinquies decies, § 3, alinéa 1, de la loi du 26 mars 1971 sur la protection des eaux de surface contre la pollution, inséré par l'article 5 du décret du 6 juillet 1994 ' contenant diverses mesures d'accompagnement de l'ajustement du budget 1994 ' (Moniteur belge du 23 septembre 1994, p. 24246) et qui s'énonce comme suit : ' La personne qui a déposé une réclamation visée au paragraphe 1 ou un avocat autorisé par [elle] peut interjeter appel de la décision du fonctionnaire de la Société visé au paragraphe 2 devant la Cour d'appel du ressort où est établi le bureau par lequel la redevance est perçue ou doit être perçue ' est-il contraire aux articles 13 et 146 de la Constitution et aux règles répartitrices de compétences, à savoir en tant que la Région flamande fixe, dans l'article 35quinquies [lire : 35quinquiesdecies ], § 3, alinéa 1, de la loi précitée, la compétence matérielle et territoriale des tribunaux et règle donc une matière qui relève de la compétence du législateur national, sans pouvoir se prévaloir de l'article 10 de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles, compte tenu du nouveau régime de contentieux fiscal introduit par la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale et par la loi du 23 mars 1999 relative à l'organisation judiciaire en matière fiscale ?

De in het geding zijnde bepalingen werden gewijzigd bij de wetten van 15 en 23 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen en betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken.
Les dispositions en cause ont été modifiées par les lois des 15 et 23 mars 1999 relatives au contentieux en matière fiscale et à l'organisation judiciaire en matière fiscale.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of de artikelen 10 en 11 van de Grondwet worden geschonden door de artikelen 34 en 97, laatste lid, van de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen en door artikel 11, eerste lid, van de wet van 23 maart 1999 betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken, in hun uitlegging dat, zelfs na 6 april 1999, voorzieningen in cassatie tegen arresten die uitspraak doen op beroepen inzake inkomstenbelastingen die vóór 1 maart 1999 bij de hoven van beroep zijn ingesteld, onderworpen zijn aan de regels van de artikelen 386 tot 391 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, ook al werden die artikelen vanaf 1 maart 1999 uitdrukkelijk opgeheven bij de artikelen 34 en 97, laatste lid, van de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen.
Le juge a quo demande à la Cour si les articles 10 et 11 de la Constitution sont violés par les articles 34 et 97, dernier alinéa, de la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale et par l'article 11, alinéa 1, de la loi du 23 mars 1999 relative à l'organisation judiciaire en matière fiscale, interprétés comme signifiant que, même après le 6 avril 1999, les pourvois en cassation contre des arrêts statuant sur des recours en matière d'impôts sur les revenus introduits devant les cours d'appel avant le 1 mars 1999 sont régis par les articles 386 à 391 du Code des impôts sur les revenus 1992 en dépit de l'abrogation explicite de ces articles à partir du 1 mars 1999 par les articles 34 et 97, dernier alinéa, de la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale.