Vertaling van "rechter opgelegde straf " (Nederlands → Frans) :

In die optiek diende de administratie nauwgezet de door de rechter opgelegde straf uit te voeren.
Dans cette optique, il incombait à l'administration d'exécuter strictement la peine imposée par le juge.

a) "veroordeling", elke straf of maatregel door een rechter opgelegd en met zich medebrengende vrijheidsbeneming wegens een strafbaar feit;
a) « condamnation » désigne toute peine ou mesure privative de liberté prononcée par un juge en raison d'une infraction pénale;

Het vervangen van de opgelegde straf door een straf van de aangezochte staat — door middel van een ingreep van een rechter van die staat — zou kunnen leiden tot zeer grote afwijkingen van wat de rechter van de staat van veroordeling op soevereine wijze heeft beslist.
Le remplacement de la peine infligée par une peine de l'État requis — au travers de l'intervention d'un juge de cet État — pourrait conduire à des écarts considérables par rapport à la décision souveraine du juge de l'État où la décision a été rendue.

Kan een rechter een straf wijzigen die door een andere magistraat is opgelegd ?
Un juge peut-il changer la peine décidée par un autre magistrat ?

Hoewel de rechter van de aangezochte Staat gebonden is door de feitelijke vaststellingen die uiteengezet zijn in de beslissing van de rechtbank van de verzoekende Staat (artikel 42 van het Verdrag van 1970), verlenen de artikelen 44 en volgende de aangezochte Staat evenwel een beoordelingsmarge om de oorspronkelijk opgelegde straf door een andere te vervangen.
Or, si le juge de l'État requis est lié par les constatations de fait exposées dans la décision du tribunal de l'État requérant (article 42 de la Convention de 1970), les articles 44 et suivants confèrent à l'État requis une marge d'appréciation dans la substitution de la peine initialement prononcée.

confiscatie: een straf of maatregel opgelegd door een rechter na een procedure in verband met één of meer strafbare feiten, welke straf of maatregel leidt tot het blijvend ontnemen van de beschikkingsbevoegdheid over voorwerpen.
«confiscation» une peine ou une mesure ordonnée par un tribunal à la suite d’une procédure portant sur une ou des infractions pénales, aboutissant à la privation permanente du bien,

Dit begrip omvat straffen die door een rechterlijke instantie of een rechter worden opgelegd en maatregelen die worden genomen vóór of in de plaats van de beslissing tot oplegging van de straf, alsmede de wijzen van tenuitvoerlegging van een gevangenisstraf buiten een strafinrichting".
Cette notion désigne les sanctions décidées par un tribunal ou un juge, et les mesures prises avant la décision imposant la sanction ou à la place d'une telle décision, de même que celles consistant en une modalité d'exécution d'une peine d'emprisonnement hors d'un établissement pénitentiaire".

Deze maatregel, die nader is beschreven in punt 3 van bijlage I, kan niet alleen ab initio door de veroordelende rechter worden opgelegd, maar kan ook later door de voor de uitvoering van de straf bevoegde instantie worden toegepast [219].
Cette mesure qui a été décrite en détail à l'annexe 1 point 3, peut non seulement être décidée ab initio par la juridiction de la condamnation mais parfois aussi ultérieurement [219] par l'autorité compétente pour l'exécution de la peine.

De tweede moeilijkheid betreft de aard van de beslissing, het soort autoriteit die deze heeft gegeven (rechter, maar in bepaalde gevallen ook de openbare aanklager, wiens beslissing een einde kan maken aan de vervolging, in bepaalde gevallen de bestuurlijke autoriteiten), de aard van de sanctie of van de gegeven beslissing (voorwaardelijke of onvoorwaardelijke gevangenisstraf, alternatieve straf, rechterlijk pardon, bemiddeling,...), en de opgelegde strafmaat.
La deuxième difficulté concerne la nature de la décision, le type d'autorité qui l'a prononcée (juge, mais aussi dans certains cas procureur dont la décision peut mettre fin aux poursuites, autorités administratives dans certains cas), la nature de la peine ou de la décision prononcée (peine d'emprisonnement avec ou sans sursis, peine alternative, dispense de peine, mais aussi transaction pénale, médiation...) et le quantum de la peine prononcée.

In zijn arrest van 12 augustus 1991 heeft het Hof van Cassatie verduidelijkt dat het de rechter niet verboden is om de ernst van de gepleegde feiten of de opgelegde straf als concrete elementen in aanmerking te nemen als grond voor de vrees dat iemand zich zou onttrekken aan de uitspraak.
Dans son arrêt du 12 août 1991, la Cour de cassation a précisé qu'il n'était pas interdit au juge de retenir comme éléments concrets qui justifient la crainte de voir quelqu'un se soustraire à la décision la gravité des faits commis ou de la peine imposée.