Vertaling van "rechter heeft zich " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

de passagier heeft zich tijdig voor het inschecken gepresenteerd
le passager s'est présenté à l'enregistrement dans les délais requis

de rechtbank heeft zich onbevoegd verklaard
le tribunal s'est dessaisi de l'affaire

de rechter verklaart zich ambtshalve onbevoegd
le juge se déclare d'office incompétent

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Als men de rechter als dusdanig enkel en alleen een juridisch oordeel laat vellen zonder dat deze zich laat begeleiden door enerzijds personen met een invalshoek van wederaanpassing en anderzijds personen die het penitentiair aspect kunnen belichten, vreest dit lid dat men tot hetzelfde faliekante resultaat zal komen als in Frankrijk, namelijk dat de « juge de l'application des peines » in sommige gevallen heeft getracht een vader te zijn voor de gedetineerden en in sommige gevallen zich boven de gedetineerden als rechter heeft opgesteld, met toepassing van allerhande formalismen, zonder rekening te houden met de doelstelling van het penitentiair systeem.
Si on laisse le juge rendre comme tel une décision juridique sans qu'il ne se fasse assister de personnes spécialisées dans la réinsertion, d'une part, et en matière pénitentiaire, d'autre part, l'intervenant craint que l'on ne connaisse le même échec qu'en France, où, dans certains cas, le juge de l'application des peines a tenté d'être un père pour les détenus et, dans d'autres, s'est érigé en juge face à eux, usant de formalismes divers et faisant fi de l'objectif du système prénitentiaire.

Het arrest-Melki van 22 juni 2010 (C-188/10) heeft een dubbele verdienste gehad : het heeft het recht erkend van de lidstaten om een incidentele procedure in te stellen ter controle van de grondwettelijkheid ingevolge een tussenkomst van rechters, en het belet de Belgische rechter niet zich tot het Grondwettelijk Hof te wenden alvorens eventueel een vraag te stellen aan het Europees Hof voor de rechten van de mens of het Hof van Justitie van de Europese Unie.
L'arrêt Melki du 22 juin 2010 (C-188/10) a eu un double mérite: d'une part, il a reconnu le droit des États d'établir une procédure incidentelle de contrôle de constitutionnalité; d'autre part, il ne fait pas obstacle à ce que le juge belge saisisse d'abord la Cour constitutionnelle avant de poser éventuellement une question à la Cour européenne des droits de l'homme ou à la Cour de justice de l'Union européenne.

De toegekende compensatie kan hoog lijken, maar de rechter beriep zich op artikel 23 van de Grondwet, waarin de economische en sociale rechten staan opgesomd, inclusief het recht een menswaardig leven te leiden. Dat rechtvaardigt volgens de rechter de toekenning van een toereikende schadevergoeding aan het slachtoffer en haar gezin, dat eveneens zwaar heeft geleden onder de gevolgen van die ernstige aandoening.
La compensation accordée est importante mais le juge invoque l'article 23 de la Constitution sur les droits économiques et sociaux, dont le droit à la dignité humaine qui justifie une indemnisation suffisante d'une victime et de sa famille fort éprouvée par la maladie pénible.

­ dat criterium wordt momenteel gebruikt om de territoriale bevoegdheid te bepalen van de rechter bij echtscheiding en van de rechter die zich moet uitspreken over de wederzijdse rechten en verplichtingen van echtgenoten (artikel 628, 1º en 2º, van het Gerechtelijk Wetboek); het gaat dus om een beproefd criterium dat de rechtspraak heeft toegepast en verfijnd. Die ervaring mag dus niet verloren gaan en een dergelijk criterium dient niet alleen behouden maar ook uitgebreid te worden;
­ il sert actuellement à déterminer la compétence territoriale du juge du divorce et du juge des droits et devoirs entre époux (article 628, 1º et 2º, du Code judiciaire); ce critère a donc fait ses preuves, il a été éprouvé et affiné par la jurisprudence; aussi paraît-il judicieux de profiter de cet acquis et de conserver, tout en l'étendant, un tel critère;

Het Hof, dat is ondervraagd over de in het geding zijnde bepaling zoals van toepassing voor de verwijzende rechter, heeft zich niet uit te spreken over de houding die de bestendige deputatie dient aan te nemen in het licht van het decreet van 27 maart 2009 tot aanpassing en aanvulling van het ruimtelijke plannings-, vergunningen- en handhavingsbeleid.
La Cour, qui est interrogée sur la disposition en cause telle qu'elle est applicable devant le juge a quo, n'a pas à se prononcer sur l'attitude que doit adopter la députation permanente à la lumière du décret du 27 mars 2009 « adaptant et complétant la politique d'aménagement du territoire, des autorisations et du maintien ».

Hoewel de vraag verwijst naar een eigen recht op verschoonbaarheid dat wordt toegekend aan de echtgenoot en de voormalige echtgenoot van de gefailleerde bij het in het geding zijnde artikel 82, tweede lid, zoals gewijzigd bij de wet van 18 juli 2008 (terwijl die wet zich ertoe beperkt de regel die de wet van 2 februari 2005 ten gunste van de echtgenoot had ingevoerd, uit te breiden tot de voormalige echtgenoot, en dus niet de situatie van de echtgenoot wijzigt), en hoewel de motivering van het verwijzingsvonnis verwijst naar het geval van echtscheiding (terwijl te dezen een zaak bij de verwijzende rechter wordt aanhangig gemaakt door de weduwe van een gefailleerde die niet verschoonbaar werd verklaard), kan die vraag in die zin worden begrepen dat zij het verschil in behandeling betreft dat artikel 82, tweede lid, zou invoeren tussen de echtgenoot of voormalige echtgenoot van de gefailleerde, enerzijds, en de gefailleerde, anderzijds, doordat de niet-verschoonbaarverklaring een automatische weerslag heeft op de situatie van de eerstgenoemden, terwijl alleen de laatstgenoemde zijn standpunt kan doen gelden voor de rechter die zich uitspreekt over zijn verschoonbaarheid.
Bien que la question fasse référence à un droit propre à l'excusabilité conféré au conjoint et à l'ex-conjoint du failli par l'article 82, alinéa 2, en cause, modifié par la loi du 18 juillet 2008 (alors que cette loi se borne à étendre à l'ex-conjoint la règle que la loi du 2 février 2005 avait instaurée en faveur du conjoint et ne modifie donc pas la situation de celui-ci) et que la motivation du jugement a quo se réfère à l'hypothèse du divorce (alors qu'en l'espèce, le juge a quo est saisi par la veuve d'un failli déclaré non excusable), cette question peut être entendue comme portant sur la différence de traitement que l'article 82, alinéa 2, instaurerait entre le conjoint ou l'ex-conjoint du failli, d'une part, et le failli, d'autre part, en ce que la déclaration d'inexcusabilité a une incidence automatique sur la situation des premiers alors que seul le second est en mesure de faire valoir son point de vue devant le juge qui statue sur son excusabilité.

- een nationale rechter die zich moet uitspreken over schadevergoedingsacties wegens op artikel 81 of 82 van het EG-Verdrag inbreukmakende praktijken ten aanzien waarvan een bij het ECN aangesloten nationale mededingingsautoriteit al een eindbesluit heeft gegeven waarin een inbreuk op die artikelen is vastgesteld, of ten aanzien waarvan een beroepsrechter een einduitspraak heeft gedaan waarin de beschikking van de nationale mededingingsautoriteit wordt bevestigd of waarin die rechter zelf een inbreuk vaststelt, kan geen besluiten nemen die in strijd zijn met een dergelijk besluit of uitspraak.
- les juridictions nationales devant statuer sur des actions en dommages et intérêts concernant une pratique visée à l'article 81 ou 82 sur laquelle une ANC du REC a déjà rendu une décision définitive concluant à l'existence d'une infraction à ces articles, ou sur laquelle une instance de recours a rendu un jugement définitif confirmant la décision de l'ANC ou constatant elle-même une infraction, ne peuvent prendre des décisions qui iraient à l'encontre de cette décision ou de ce jugement.

De verwijzende rechter heeft zich met name op die overweging gebaseerd om het Hof te vragen of het in B.4 vermelde verschil in behandeling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Le juge a quo s'est notamment fondé sur cette considération pour interroger la Cour sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de la différence de traitement énoncée en B.4.

De woorden "in dat geval" in de aanhef van lid 3 betekenen dus dat alleen indien de laatst geadieerde rechter zich onbevoegd verklaart, de eiser zijn vordering kan instellen bij de rechter die zich bevoegd verklaard heeft omdat de zaak al eerder bij hem aanhangig gemaakt was.
L'expression «dans ce cas» figurant au début du second alinéa du paragraphe 3 doit être interprétée dans le sens que c'est seulement lorsque la juridiction saisie en second lieu s'est dessaisie que le demandeur peut introduire sa demande devant la juridiction qui s'est déclarée compétente du fait qu'elle a été la première saisie.

Het heeft zich uitgesproken in de volgende bewoordingen: " Overwegende dat het bestreden arrest eiser onder meer veroordeelt tot een gevangenisstraf van 44 maanden en zijn onmiddellijke aanhouding beveelt; dat niet blijkt dat eiser zich op het tijdstip van het instellen van zijn voorziening in hechtenis bevond; Overwegende dat krachtens de artikelen 421 van het Wetboek van strafvordering en 2 van de wet van 10 februari 1866, het cassatieberoep dat ingesteld wordt door een beklaagde tegen het veroordelend arrest waarbij hij tot een vrijheidsstraf is veroordeeld en waarbij zijn onmiddellijk aanhouding is bevolen, slechts ontvankelijk is indien hij die zich voorziet, zich op dat ogenblik effectief in hechtenis bevindt; Overwegende evenwel dat de onontvankelijkheid van de voorziening die uitsluitend is gestoeld op de omstandigheid dat eiser zich niet als gevangene is komen aanmelden ter uitvoering van de rechterlijke beslissing die het voorwerp van deze voorziening uitmaakt, de betrokkene ertoe verplicht zich dan reeds de vrijheidsbeneming op te leggen die uit de bestreden beslissing voortvloeit, alhoewel deze beslissing pas definitief wordt door de uitspraak over de voorziening of het verstrijken van de voorzieningstermijn; Dat zodoende, met schending van artikel 6.1 EVRM, aan eiser een last wordt opgelegd die onevenredig zijn recht van toegang tot de bevoegde rechter belemmert; " Dan bevestigt het Hof ook de rechtstreekse werking van de ingeroepen bepaling in de interne rechtsorde.
Elle s'est prononcée dans les termes suivants : « Attendu que l'arrêt attaqué condamne notamment le demandeur à une peine d'emprisonnement de quarante-quatre mois, et ordonne son arrestation immédiate ; qu'il n'apparaît pas que le demandeur se trouvait en détention au moment de former son pourvoi ; attendu qu'en vertu des articles 421 du Code d'instruction criminelle et 2 de la loi du 10 février 1866, le pourvoi en cassation formé par un prévenu contre la décision le condamnant à une peine privative de liberté et ordonnant son arrestation immédiate n'est recevable que si la personne qui se pourvoit se trouve effectivement en détention au moment de former ledit pourvoi : attendu que, toutefois, l'irrecevabilité du pourvoi fondée uniquement sur la circonstance que le demandeur ne s'est pas constitué prisonnier en exécution de la décision judiciaire faisant l'objet de ce pourvoi, contraint l'intéressé à s'infliger d'ores et déjà à lui-même la privation de liberté résultant de la décision attaquée alors que cette décision ne peut être considérée comme définitive aussi longtemps qu'il n'a pas été statué sur le pourvoi et que le délai de recours ne s'est pas écoulé ; qu'ainsi, en violation de l'article 6 §1 de la CEDH, le demandeur se voit imposer une charge qui porte atteinte de façon disproportionnée à son droit d'accès au jugement compétent». La Cour confirme ensuite que cette disposition a des effets directs dans l'ordre juridique interne.