Traduction de «rechtbanken zouden honderdduizenden artikelen » (Néerlandais → Français) :

In de tweede prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de in het geding zijnde bepalingen, in zoverre zij een rechter, in het gerechtelijk arrondissement Eupen, een functionele mobiliteit opleggen door een benoeming in subsidiaire orde in de andere rechtbanken van het gerechtelijk arrondissement, terwijl alle andere gevallen van door de wetgever geregelde functionele mobiliteit de instemming van de desbetreffende magistraat zouden vereisen.
Par la deuxième question préjudicielle, la Cour est interrogée sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution des dispositions en cause en ce qu'elles imposent à un juge, dans l'arrondissement judiciaire d'Eupen, une mobilité fonctionnelle par une nomination en ordre subsidiaire aux autres tribunaux de l'arrondissement judiciaire, alors que tous les autres cas de mobilité fonctionnelle organisés par le législateur exigeraient le consentement du magistrat en question.

Met de Ministerraad dient te worden opgemerkt dat het Hof te dezen wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid van bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek die betrekking hebben op de bevoegdheden van de gewone hoven en rechtbanken, zodat niet valt in te zien in welk opzicht de artikelen 146 en 160 van de Grondwet zouden kunnen zijn geschonden.
Avec le Conseil des ministres, il y a lieu d'observer que la Cour est interrogée, en l'espèce, sur la compatibilité de dispositions du Code judiciaire qui concernent les compétences des cours et tribunaux ordinaires, de sorte que l'on n'aperçoit pas en quoi les articles 146 et 160 de la Constitution pourraient être violés.

De erin vervatte grieven komen samengevat neer op de schending van : - het gelijkheidsbeginsel, (1) doordat verzoekende en verwerende partijen gelijk worden behandeld, terwijl zij zich in wezenlijk verschillend situaties zouden bevinden, (2) doordat partijen die geen beroep doen op een advocaat niet in aanmerking komen voor de rechtsplegingsvergoeding, (3) doordat verzoekende partijen verschillend worden behandeld naargelang de verwerende overheid, die in het gelijk is gesteld, met of zonder bijstand van een advocaat is opgetreden, (4) doordat rechtspersonen niet het voordeel van de juridische tweedelijnsbijstand, en bijgevolg evenmin het voordeel van de beperking van de rechtsplegingsvergoeding ten laste van een partij die juridische tweedelijnsbijstand geniet, kunnen genieten, (5) doordat verzoekende partijen verschillend worden behandeld naargelang de Raad van State de bestreden norm vernietigt dan wel de bestuurlijke lus toepast en (6) doordat de bestreden bepaling geen rekening houdt met de verschillende draagkracht van de verzoekende partijen en de verwerende overheden, (7) noch met de situatie van verzoekende partijen die geen aanspraak maken op juridische tweedelijnsbijstand doch niet over de financiële middelen beschikken om een advocaat te betalen; - het recht op toegang tot de rechter, doordat het risico om de rechtsplegingsvergoeding te moeten betalen een bijkomende drempel vormt om een bestuurshandeling te bestrijden en de procedures in milieuzaken buitensporig kostbaar maakt, waardoor tevens afbreuk zou worden gedaan aan de waarborgen vervat in het Verdrag van Aarhus en het Unierecht, aan de standstill-verplichting die voortvloeit uit artikel 23 van de Grondwet en aan het eigendomsrecht; - de vrijheid van vereniging, doordat verenigingen worden beperkt in hun keuze om zonder bijstand van een advocaat in rechte treden; - de vrijheid van vestiging en het vrij verrichten van diensten, doordat de rechtsplegingsvergoeding enkel geldt in geval van bijstan ...
Les griefs qu'ils contiennent se résument à la violation : - du principe d'égalité, (1) en ce que les parties requérantes et les parties adverses sont traitées de manière égale, alors qu'elles se trouveraient dans des situations fondamentalement différentes, (2) en ce que les parties qui n'ont pas recours à un avocat n'ont pas droit à l'indemnité de procédure, (3) en ce que les parties requérantes sont traitées différemment, selon que la partie adverse ayant obtenu gain de cause a agi avec ou sans l'assistance d'un avocat, (4) en ce que les personnes morales ne peuvent bénéficier de l'aide juridique de deuxième ligne et ne bénéficient donc pas davantage de la limitation de l'indemnité de procédure mise à la charge d'une partie qui bénéficie de l'aide juridique de deuxième ligne, (5) en ce que les parties requérantes sont traitées différemment, selon que le Conseil d'Etat annule la norme attaquée ou applique la boucle administrative et (6) en ce que la disposition attaquée ne tient pas compte de la capacité contributive différente des parties requérantes et des parties adverses, (7) ni de la situation des parties requérantes qui ne demandent pas à bénéficier de l'aide juridique de deuxième ligne mais qui ne disposent pas des moyens financiers pour payer un avocat; - du droit d'accès au juge, en ce que le risque de devoir payer l'indemnité de procédure constitue un obstacle supplémentaire pour attaquer un acte administratif et rend excessivement coûteuses les procédures en matière environnementale, ce qui porterait également atteinte aux garanties contenues dans la Convention d'Aarhus et dans le droit de l'Union, à l'obligation de standstill qui découle de l'article 23 de la Constitution et au droit de propriété; - de la liberté d'association, en ce que les associations sont limitées dans leur choix d'agir sans l'assistance d'un avocat; - de la liberté d'établissement et de la libre prestation des services, en ce que l'indemnité de procédure s'applique uniquement e ...

(41) Dit kan onder meer worden afgeleid uit het feit dat de artikelen 145 en 146 van de Grondwet werden opgenomen in de lijst van artikel 77 van de Grondwet, teneinde ervoor te zorgen dat elke wetsbepaling die geschillen met betrekking tot politieke subjectieve rechten toevertrouwt aan andere rechtscolleges dan de gewone hoven en rechtbanken, onder de verplicht bicamerale procedure zouden vallen (zie onder meer Van Nieuwenhove, J., De nieuwe federale wetgevende procedure, in Leus, K. en Veny, L., Het federale België in de praktijk, Brugge, Die keure, 1996, 108).
(41) On peut inférer cette supposition notamment du fait que les articles 145 et 146 de la Constitution ont été inclus dans la liste de l'article 77 de la Constitution, afin de faire en sorte que toute disposition légale confiant le règlement de contestations qui ont pour objet des droits politiques subjectifs à des juridictions autres que des cours et tribunaux relève de la procédure bicamérale obligatoire (voir notamment Van Nieuwenbove, J., De nieuwe federale wetgevende procedure, in Leus, K. et Veny, L., Het federale België in de praktijk, Bruges, Die keure, 1996, 108).

De houders van rechten en de rechtbanken zouden honderdduizenden artikelen moeten onderzoeken, ook al is het na onderzoek van een deel van de partij overduidelijk dat alles is nagemaakt of illegaal gekopieerd.
Les titulaires de droit et les tribunaux doivent examiner des centaines de milliers d’articles alors qu’il est évident après examen d’une partie de la saisie que l’ensemble est contrefait ou piraté.

Aangezien de rechtbanken geen extensieve interpretatie kunnen geven aan de arresten van het Hof en evenmin kan worden gesteld dat de artikelen 620 en 621 van het Gerechtelijk Wetboek in de voorliggende casus de artikelen 10 en 11 van de Grondwet klaarblijkelijk niet zouden schenden, besluit de Rechtbank de voormelde prejudiciële vraag te stellen, nu het antwoord noodzakelijk is om het geschil aangaande de ontvankelijkheid van het hoger beroep te beslechten.
Etant donné que les tribunaux ne peuvent donner à un arrêt de la Cour une interprétation extensive et qu'on ne saurait affirmer que les articles 620 et 621 du Code judiciaire ne violent manifestement pas les articles 10 et 11 de la Constitution dans le cas d'espèce, le Tribunal décide de poser la question préjudicielle précitée, étant donné que la réponse à celle-ci est nécessaire à la solution du litige concernant la recevabilité de l'appel.

Volgens de verzoekende partijen zouden artikel 2 van het koninklijk besluit van 16 december 1996, bekrachtigd bij artikel 11, 2°, van de wet van 13 juni 1997, en artikel 12 van die wet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schenden, in samenhang gelezen met de artikelen 6.1 en 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, aangezien zij « een ontoelaatbare inmenging van de wetgevende macht in de rechtsbedeling [vormen] met als doel invloed uit te oefenen op de gerechtelijke ontknoping van de geschillen waarin de Rijksdienst voor Pensioenen is betrokken »; voor de verzoekende partijen vormen de in het geding zijnde bepalingen aldus een « aantasting van de beginselen van de scheiding der machten, van de gelijkheid van de burgers voor de hoven en rechtbanken, van de rechtszekerheid afgeleid uit de voorzienbaarheid van de rechtsregels en van de wapengelijkheid die tussen de partijen bij een proces moeten bestaan ».
Selon les parties requérantes, l'article 2 de l'arrêté royal du 16 décembre 1996, confirmé par l'article 11, 2°, de la loi du 13 juin 1997, et l'article 12 de cette loi violeraient les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec les articles 6.1 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, dès lors qu'« ils constituent une ingérence intolérable du pouvoir législatif dans l'administration de la justice, dans le but d'influer sur le dénouement judiciaire des litiges dans lesquels l'O.N.P. [l'Office national des pensions] est partie »; pour les parties requérantes, les dispositions en cause portent ainsi « atteinte aux principes de la séparation des pouvoirs, de l'égalité des citoyens devant les Cours et tribunaux, de la sécurité juridique déduite de la prévisibilité des règles de droit et de l'égalité des armes devant exister entre les parties à un procès ».

3. Bij de inwerkingtreding van deze Overeenkomst zullen de Overeenkomst tussen de Regering van de Verenigde Staten van Amerika en de Regering van België, ondertekend te Washington op 26 okotber 1901 en de aanvullende Overeenkomsten tot uitlevering, ondertekend te Washington op 20 juni 1935 en te Brussel op 14 november 1963 ophouden van kracht te zijn. De voorgaande Overeenkomsten blijven evenwel van toepassing op alle uitleveringsprocedures waarbij de uitleveringsstukken reeds werden voorgelegd aan de rechtbanken van de aangezochte Staat op het ogenblik waarop deze Overeenkomst in werking treedt, met uitzondering van artikel 2 van deze Overeenkomst, dat op voormelde procedures van toepassing zal zijn; de artikelen 12 en 15 van deze Overeenkomst zijn van toepassing op personen die op grond van de voorgaande Overeenkomsten uitgeleverd zijn of zouden kunnen worden uitgeleverd.
3. Lors de l'entrée en vigueur de la présente Convention la Convention entre le Gouvernement des Etats-Unis d'Amérique et le Gouvernement de Belgique signée à Washington le 26 octobre 1901 et les Conventions additionnelles d'extradition signées à Washington le 20 juin 1935 et à Bruxelles le 14 novembre 1963 cesseront de sortir effet Toutefois, les Conventions antérieures s'appliqueront à toutes les procédures d'extradition dans lesquelles les documents d'extradition ont déjà été soumis aux tribunaux de l'Etat requis au moment ou la présente Convention entre en vigueur à l'exception de l'article 2 de la présente Convention qui s'appliquera à ces procédures; les articles 12 et 15 de la présente Convention seront appliqués aux individus qui ont été ou pourraient être extradés en vertu des Conventions antérieures.